اصلاح طلب نیستم چرا که اصلاح طلبی را نقطه مقابل آزادی خواهی می دانم و بر این باورم که یک انسان با شرف هیچگاه بر سر جان و مال و ناموس و دارایی هم میهنانش سر میز معامله نمی نشیند و با دیکتاتور هم سخن نشده و حاضر نیست به هستی هم وطنان خود برای پیشبرد اهداف حزب سیاسی اش چوب حراج بزند.
آیا پیامد عملکرد فیسبوک بیست و پنجم بهمن، چیزی جز پابرجایی و جاودانی رژیم ضد انسانی اسلامی است؟!
خاتمی با شرکت در انتخابات مجلس، جنبش سخیف اصلاحات را به خاک سپرد
آیا اتحاد با اصلاح طلبان سودجو و دشمن تاریخ و فرهنگ ایران، که مردم آزاده را به بردگی می کشانند امکان پذیر است؟
آقای خاتمی؛ اگر قدری شرف دارید، از صحنه سیاست ایران خارج شوید
اگر از اصلاح طلبانی چون ملا کدیور، گنجی، حسین حاج فرج دباغ، معصومه قمی، عبدالعلی بازرگان، آخوند اشکوری، میر حسین موسوی، و.. بپرسید: « شماها پیرو چه مکتب هستید، بی تردید همه آنان خواهند گفت؛ پیرو مکتب امام جعفر صادق». و قبله شماها کجاست: خواهند گفت؛« فلسطین و لبنان ».
اصلاح طلبی معامله با جنایتکاران است، آن ها ادعا دارند تغییر باید "قدم به قدم" انجام شود؛ این بدان معناست که بیرون کردن آخوند از مملکت باید به آرامی صورت بگیرد. این فرضیه غلط است چرا که آخوند باید اجازه فعالیت به شما را بدهد تا امر بیرون کردن ایشان رخ دهد و این اتفاق هرگز به وقوع نخواهد پیوست.
در سایت کلمه تاریخ ۲۲ دیماه می بینیم که؛ «انتخابات آزاد مبنای تضمین اعمال حق حاکمیت مردم در اندیشه سیاسی امام خمینی است». آیا هدف مردم ایران از انقلاب، ۸۸-۸۹، رسیدن به اندیشه های امام خمینی است؟. آیا دستگیری، شکنجه، و کشته شدن جوانان کشورمان برای آن بود که باردیگر به اندیشه امام خمینی باز گردیم؟!
تأثیر لُخت شدن افراد گمنام خارج نشین که در امنیت کامل و بدون کوچکترین دردسر و کمترین محدودیت و ممنوعیتی اعضای بدن خویش را به نمایش می گذارند چیست؟ آیا جامعه ای چون اجتماع بیمار و خرافاتی ایران که هنوز دربند عاشورا و گریه و زاری و عزاداری برای حسن و حسین و اصغر است، توانایی هضم این برهنگی ها را دارد؟
ر گذشته، راستی، درستی، و کردارنیک نیاکان ما موجب شده بود که شبه قاره هند، حتی بخشی از آفریقا، با دلبستگی و علاقه فراوان، به زبان و فرهنگ پارسی روی آورند. ولی امروزه، با عملکرد زشت و نا پسند شماری از ایرانی نماها، همه از ما گریزانند و دروغگویی، ریاکاری، تزویر و دورویی ملاک تشخیص ایرانیان گشته است.
یکی از بهترین، کم هزینه ترین و سریع ترین راه های به زانو در آوردن دولت های خودکامه، اعتصاب سراسری و مبارزات مدنی و سرپیچی از قوانین موجود است. بر ما روشن است که تنها چیزی که حکومت های دیکتاتوری را سرپا نگاه داشته و به آنان قدرت مانور و حرکت را می دهد، پول و شرایط مساعد اقتصادی است.
امام، امام است، در هرکجا و در هرمقام جز جنایت، مردم آزاری، و خیانت به کشور کاری انجام نمی دهد. خمینی در سال های یکه تازی خود، چه خون ها که نریخت؟،صدها و هزاران خانواده ایرانی را خاکستر نشین نکرد؟. هرگز خاطره تلخ کشتار امیران ارتش، کشتار مردم کردستان، و یا اعدام درون زندان ها را نمیوان فراموش کرد.
