خبری کوتاه ! تجارت در سفارتحانه
کوتاه در رسانه ها آمد که « دیپلماتهای سفارتخانه های ایران به تجارت و بازرگانی مشغولند » . ظاهراً پرونده ای هم تشکیل شده است و چند سفارتخانه هم مورد بررسی هستند. اینکه کارمندانی فاسد از موقعیت خود سوء استفاده کنند چیز چندان عجیبی نیست و در رژیم جمهوری اسلامی کاملاً عادی است!
در واقع در گوشه گوشه رژیم فاسد جمهوری اسلامی افرادی هستند که پست و مقامشان بهانه ایست برای دزدی و چپاول و سرکیسه کردن مردم. دستگاه پر هزینه و نیمه اطلاعاتی وزارت خارجه هم از این قاعده پیروی می نماید و دیپلماتهای ایرانی در فساد اقتصادی و فحشا نمونه اند.
کوتاه در رسانه ها آمد که « دیپلماتهای سفارتخانه های ایران به تجارت و بازرگانی مشغولند » . ظاهراً پرونده ای هم تشکیل شده است و چند سفارتخانه هم مورد بررسی هستند. اینکه کارمندانی فاسد از موقعیت خود سوء استفاده کنند چیز چندان عجیبی نیست و در رژیم جمهوری اسلامی کاملاً عادی است!
رهبر ؛ رأس وزارت امور خارجه ایران
با وجودیکه در ظاهر وزیر خارجه ، وسیله رئیس جمهور انتخاب می شود ولی همانند وزارت اطلاعات و کشور ، تنها افراد مورد نظر خامنه ای می توانند وزیر این سه وزارتخانه باشند. همچنین از آغاز انقلاب ، سیلی عظیم از افراد اطلاعاتی و سپاه قدس در وزارت خارجه مشغول بکار شده اند و اکثر افراد بظاهر دیپلمات ایران، پیشینه اطلاعاتی و حتی نظامی دارند! این ترفندی است که جمهوری اسلامی برای اعزام قانونی سپاه قدس بعنوان دیپلمات به خارج از ایران! همچنین کنترل و ایجاد محدودیت برای ایرانیان خارج از کشور از دیگر اهداف حضور نظامیان و اظلاعات در دستگاه دیپلماسی ایران است.
اینگونه است اشتباهات شخصی دو رهبر کوته فکر مانند خامنه ای و خمینی ؛ رهبر ، کل وزارت خارجه و سیاستهایش را در طول رژیم اسلامی کنترل نموده است و دهها فرصت استراتژیک سیاست بین الملل براحتی از بین رفته است. فرصتهایی نظیر پایان جنگ عراق و پرداخت غرامت در دو سال اول جنگ و یا پرونده ی ۱۲ ساله تحریمها در مشکل هسته ای ، براحتی از بین رفتند. چرا که خرد جمعی در اینجا معنا ندارد و هرچه مراد ملوکانه باشد ، همان است!
مدیریت و سیاستگذاری سیاست خارجی ایران بدست رهبر است. وزیر خارجه پیشکار و خدمتگزار ی بیش نیست که خواست رهبر را اجرا می نماید. در طول ۳۶ سال جمهوری اسلامی ، سیاست خارجی ایران بسیار ساکن و خشک بوده است و ایران نتوانسته است از فرصتهایش در عرصه های بین المللی بهره جویدو فرصتهایی همچون استقلال آذربایجان و دیگر کشورهای آسیای مسانه که می توانست به استحکام مجدد ملل همسایه و برداشتن تدریجی مرزها بیانجامد که هرگز میسر نشد و ایران به بیراهه رفت!
اینگونه است اشتباهات شخصی دو رهبر کوته فکر مانند خامنه ای و خمینی ؛ رهبر کل وزارت خارجه و سیاستهایش را در طول رژیم اسلامی کنترل نموده است و دهها فرصت استراتژیک سیاست بین الملل براحتی از بین رفته است. فرصتهایی نظیر پایان جنگ عراق و پرداخت غرامت در دو سال اول جنگ و یا پرونده ی ۱۲ ساله تحریمها در مشکل هسته ای ، براحتی از بین رفتند. چرا که خرد جمعی در اینجا معنا ندارد و هرچه مراد ملوکانه باشد ، همان است!
دستگاه دیپلماسی ایران چه می کند
دستگاه دیپلماسی ایران اعمال نگران کننده ای را در طول سالهای گذشته انجام داده است. حضور افراد اطلاعاتی و سپاه قدس در میان دیپلماتهای ایرانی ، انگشت اتهام بسیاری از اعمال تروریستی را متوجه ایران نموده است. اما علاوه بر این امور بزه آلود ، تبلیغات مذهب تشیع و ریخت و پاش در این تبلیغات هم از وظایف دیپلماتهای ایرانی است. بنیادها و سازمانهای مختلف اسلامی که اکثراً به حوزه علمیه قم وابسته اند، در خارج از ایران دفاتر مختلف دایر نموده و میلیاردها دلار را صرف شیعه کردن مردم کشورهای دیگر نموده اند! از تاسیس بیمارستانهای متعدد در کشورهای مختلف نظیر هند و افریقای جنوبی تا ساخت حسینیه و بازسازی قبور رهبران تشیع در سوریه و عراق تنها قسمتی از اعمال این گروههاست.
اما در کنار همه این تبلیغات ، طبق اعلام سازمان اطلاعات امریکا “سیا” ، دیپلماتهای ایرانی اهل معامله و رشوه هم هستند. چیزی که در ایران بدان رشوه نمی گویند و تازگی باب شده است که بگویند ” پورسانت ”
مفهوم تازه پورسانت!
پورسانت بطور خلاصه « حق دلالی » است. دلال کسی است که با اطلاعات و کارشناسی خود خریدار و فروشنده را به هم می رساند و در قبال این عمل خود درصدی بعنوان پورسانت دریافت می کند.
رشوه با عنوانی جدید!
در تمامی دستگاههای اجرایی می توان پورسانتهای کوچک و بزرگ مدیران را دید. مدیران بانکها در تهیه و تحویل وامها پورسانت می گیرند و در معاملات تجاری و بازرگانی بین المللی ، این سفارتخانه ها هستند که پورسانت می گیرند. رشوه با عنوانی محترمانه!
اما در ایران این کارمندان وزارتخانه ها هستند که از رشوه خود بعنوان پورسانت یاد می کنند! کارمندان وزارت بازرگانی برای انجام امور معمولی اداری خود ، بازرگانان را آزار می دهند و از ایشان پورسانت می خواهند! این در حالیست که اینها مثلاً کارمند دولت و حقوق بگیر دولتند!
در تمامی دستگاههای اجرایی می توان پورسانتهای کوچک و بزرگ مدیران را دید. مدیران بانکها در تهیه و تحویل وامها پورسانت می گیرند و در معاملات تجاری و بازرگانی بین المللی ، این سفارتخانه ها هستند که پورسانت می گیرند.
دعوایی در سالهای گذشته میان وزارت بازرگانی و وزارت خارجه در گرفت. هر نوع تجارت قانونی با کشور های دیگر نیاز به مهر سفارتخانه داشت و همین مهر ناقابل سفارتخانه میلیونها دلار پورسانت را روانه جیب سفیران و دیپلماتها می نمود. البته این مهر لعنتی دیگر الزامی نیست و وزارت بازرگانی حد اقل خود را از سایه دیپلماتهای فاسد نجات داده است. هر چند خود وزارت بازرگانی مرکز پورسانت و رشوه است ولی حداقل یک دیوار رشوه در بازرگانی حذف شد!
پورسانت در میان کارمندان و دیپلماتها همان رشوه است و در موارد مختلف سفرا و دیپلماتها از بازرگانان بزگ و کوچک پورسانت می خواهند!
دیپلماتهای تاجر !
پرونده اخیر و افشاگریهای آن به چند دلیل رو شده است. یکی بخاطر گروکشی جناحی و دعوای زرگری ظریف با دلواپسان است که باعث شد تعدادی از پرونده های تجارت دیپلماتها و سفرای ایران در ۸ کشور رو شود و دیگری اینکه اتاق بازرگانی با وزارت خارجه و سفرا ، روابط چندان حسنه ای ندارند و اتاق بازرگانی از رقابت با سیاسیون در حوزه بازرگانی راضی نیست. اینکه توان دیپلماتیک کارمندان سفارتخانه ها بجای کمک کردن به بازرگانان ، در جهت تخریب و تحدید بازرگانی تجار قرار گرفته است و بازرگانان بجای اینکه مورد حمایت دیپلماتها باشند ، نگران فساد و رقابت این دیپلماتهای تازه تاجر شده هستند!
واردات انواع خاک! وضعیت اسفبار بازرگانی و واردات کالا در ایران ناشی از مدیریت نالایق و دخالت سیاسیون در امور تجاری است. دیپلماتهای ایرانی بیشتر تاجرند تا دیپلمات. حقوق وزارتخانه را لازم ندارند! چون از پورسانت (رشوه ) در معاملات و تجارت بسیار بیشتر می برند!
