پیشینه روز والنتاین
روز والنتاین در فرهنگ میترائی بعنوان روز باروری شناخته می شده است و این روز با الهام از طبیعت که پیش از بهار بارور می شود ، از فرهنگ باستانی میترا به دین زرتشت و دین مسیحیت رسیده است.
ابوریحان بیرونی در کتاب آثار الباقیه آورده است که ایرانیان باستان روز پنجم اسفند را روز زن و زمین دانسته و آن را گرامی می داشته اند.به بیان ابوریحان بیرونی، «اسفندارمذ» ایزد موکل بر زمین و ایزد حامی و نگاهبان زنان شوهر دوست و پارسا و درست کار بوده. به همین مناسبت این روز، عید زنان به شمار می رفت. مردم به جهت گرامی داشت، به آنان هدیه داده و بخشش می کردند. زنان نه تنها از هدایا و دهش هایی برخوردار می شدند، بلکه به نوعی در این روز فرمانروایی می کردند و مردان باید که از آنان فرمان می بردند.سپندارمزد نگهبان زمین است و از آنجا که زمین مانند زنان در زندگی انسان نقش باروری و باردهی دارد جشن اسفندگان (اسپندگان) برای گرامیداشت زنان نیکوکار برگزار می‌گردد. ایرانیان از دیر باز این روز را روز زن و روز مادر می‌نامیدند.
در بعضی مناطق ایران که در نسل‌های پیش، زرتشتی بوده و اکنون مسلمان شده‌اند، این مراسم هرساله پنج روز مانده به ماه اسفند، برگزار می‌شود. از این مناطق می توان به منطقه پشتکوه استان یزد اشاره کرد که این مراسم به ویژه در روستای پندر به صورت با شکوهی برگزار می شود.
در غرب هم کلیسا برای اینکه توانایی حذف این عید را از تقویم رومیان نداشت با ابتکاری آن را به یادبود کشیشی اعدام شده که بصورت پنهانی جوانان را به عقد ازدواج یکدیگر در می آورد ،قرار دادند. نام والنتاین هم از نام آن کشیش برداشته شده است.
هم‌اکنون بعضی از زرتشتیان ایران، روز سپندارمذ (پنجم) از ماه سپندارمذ (اسفند) را روز ۲۹ بهمن و روز جشن سپندارمذگان می‌دانند. این درحالی است که بارها و بارها گاه‌شمار ایرانی چابجا شده است. حتا دوره‌ای بوده است که نوروز در آغاز پاییز و پنچه (پنچ روز اضافه‌ی سال) در نیمه ساله بوده است. ولی در آن روزگار نیز روز اسفند از ماه اسفند، اسفندگان بوده است. در بعضی مناطق ایران که در نسل‌های پیش، زرتشتی بوده و اکنون مسلمان شده‌اند، این مراسم هرساله پنج روز مانده به ماه اسفند، برگزار می‌شود. از این مناطق می توان به منطقه پشتکوه استان یزد اشاره کرد که این مراسم به ویژه در روستای پندر به صورت با شکوهی برگزار می شود.
مردم از اینکه دعوا و داد و بیداد یا اندوه و غصه ببینند،هم خسته شده اند و هم اینکه بر روان ما اثر خوبی ندارد ولی صحنه عشق یک زوج البته که باید سانسور شود!
مخالفت دولتهای اسلامی با این روز
با توجه به اینکه در دین اسلام تقدیر از عشق و دلدادگی ممکن نیست و زنان در پستوی خانه ها محبوس هستند، روز والنتاین که به دلدادگی و تجلیل از زنان می پردازد روزی ضد اسلامی و ضد فرهنگی شمرده شده است. روحانیون سنی این روز را تقبیح کرده و جشنهای آن را حرام دانسته اند. حتی کشوری مانند مالزی این روز را مغایر با فرهنگ اسلامی خود دانسته است و سعی شده است که مردم را از جشن گرفتن این روز منع نمایند!
کشورهای عربستان و ایران هم که سرآمد دولتهای ارتجاعی و عقب مانده جهانند ، این روز زیبا و بیاد ماندنی را ممنوع کرده اند و با کسانی که نمادهای این روز را در دست داشته باشند بعنوان مجرم برخورد می کنند! در آستانه روز والنتاین، از سوی اداره اماکن عمومی نیروی انتظامی ایران، بخشنامه‌ای با موضوع “مقابله با ترویج فرهنگ منحط غرب موسوم به روز والنتاین” صادر شده است.
در این بخشنامه فروش و عرضه هر گونه نماد مربوط به این روز از عروسک گرفته تا گل را ممنوع کرده اند و با فروشندگان این کالاها در این روز برخورد خواهد شد! یعنی مغازه عروسک فروشی و یا شیرینی فروشی و یا گلفروشی باید در این روز چیزی نفروشد! مضحکتر از این هم می شد ؟
در این بخشنامه فروش و عرضه هر گونه نماد مربوط به این روز از عروسک گرفته تا گل را ممنوع کرده اند و با فروشندگان این کالاها در این روز برخورد خواهد شد! یعنی مغازه عروسک فروشی و یا شیرینی فروشی و یا گلفروشی باید در این روز چیزی نفروشد! مضحکتر از این هم می شد ؟ کاسبان ایرانی که در اوضاع اقتصادی راکد ایران منتظر یک روزی هستند که کمی هم سود ببرند ، ناگهان با اعلامیه اماکن مواجه می شوند که در روز والنتاین که فروش بالایی خواهند داشت نباید گل یا عروسک و شکولات بفروشند!
اسلام چه بیهوده آیینی است!
بارها شنیده ایم که مراسم رقص و شادی را به هم ریخته اند و کنسرتی را تعطیل نموده اند و یا حتی خواننده ای توسط مسلمانان گرامی ترور شده است. در ایران گروههای اسلامی و وابسته به حکومت اسلامی همواره با بهم ریختن کنسرتها و حتی مراسم تجلیل از هنرمندان زن سعی داشته اند با طبع شاد و غریزه شادی طلبی مردم مقابله نمایند.
همانطور که در گذشته هم گفتیم دین اسلام با شادی و رقص و انسانیت واقعی مشکل جدی دارد! در برابر آن می بینیم که روحانیون با گریه و بر سر کوفتن مشکلی ندارند. بارها شنیده ایم که مراسم رقص و شادی را به هم ریخته اند و کنسرتی را تعطیل نموده اند و یا حتی خواننده ای توسط مسلمانان گرامی ترور شده است. در ایران گروههای اسلامی و وابسته به حکومت اسلامی همواره با بهم ریختن کنسرتها و حتی مراسم تجلیل از هنرمندان زن سعی داشته اند با طبع شاد و غریزه شادی طلبی مردم مقابله نمایند.
رابطه عشقی در اسلام بی معناست. در اسلام عاشق و معشوق گناهکارند و باید شلاق بخورند و یا اعدام شوند. تنها پس از ازدواج است که مرد و زن می توانند درباره عاشق شدن تصمیم بگیرند که طبیعی است پس از ازدواج عشق بین دو همسر یک قرارداد اجباری برای همزیستی است و نه علاقه ای از روی انسانیت. چگونه می توان ابتدا ازدواج کرد و بعد درباره عاشق بودن و یا نبودن تصمیم گرفت؟! مضحک نیست؟
هرگونه شادی و جشن برای ما یک مبارزه است
حال که اسلام جشن عشاق را حرام می داند؛ حال که اسلام هدیه دادن به معشوق و اصولا عاشقی را بد می داند ، چه مبارزه ای آسانتر از عاشق شدن؟ حال که عده ای کنسرت و موسیقی را حرام می دانند ، چه مبارزه ای آسانتر از خرید بلیط و حضور پر شور در کنسرت هنرمندان؟
رژیم اسلامی به خصوصی ترین روابط انسانی ما هم دست انداخته است. دخالت در هر چیز کوچکی را می توان دید و شنید. اجازه عاشق شدن که نداریم هیچ! حتی نمی توان رفت و از گلفروشی گل خرید! پس حتی خریدن یک شاخه گل در روز والنتاین می تواند دهن کجی به رژیم اسلامی باشد!
والنتاین روز عشاق و دلدادگان به همگی عاشق پیشگان مبارک باد!
