کارنامه ۳ ساله روحانی
اینکه یک ملّا در جمهوری اسلامی با رأی مردم به قدرت برسد ، داستانی تکراری است. اینکه به وعده هایش هم عمل نکند همینطور. کارنامه دولت روحانی از جنبه های مختلف کارنامه ی یک شکست است. از همان روزی که روحانی به قدرت رسید می شد برجام و حصول توافق را پیش بینی کرد. اراده ملوکانه خامنه ای بر این بود که بدون آبرو ریزی نرمشی قهرمانانه بنمایند و با اربابان غربیش توافق نماید.
بنابراین حتی برجام با تمام خیمه شب بازی اش ، چیزی جز یک بازی تبلیغاتی برای سرگرم کردن مردم و فریب ایشان نبوده است. مردم نا امیدی که پس از ۱۲ سال سرگرم بودن با انرژی هسته ای و از دست رفتن ۱۲۰۰ میلیارد دلار در آمد نفتی در فقر و فلاکت دست و پا می زدند با فرجام کورسوی امیدی یافتند. امید به بازگشتن به دوران خاتمی. دورانی که البته طلا نبود ولی همان مس دوران خاتمی هم می توانست مردم را تا سالها مشغول نماید. سناریوئی که تا به امروز در حال اجراست و هنوز هم بیشتر مردم ایران در حال مشاهده خیمه شب بازی و امید بستن به این فریب رژیم آخوندی هستند.
گذشته از سنارویوی برجام و توافق هسته ای ، دولت روحانی در زمینه اقتصاد و فساد مالی موفقیتی نداشته است. شاید گزارش نشدن اختلاسهای میلیارد دلاری برای برخی موفقیت تلقی شود ولی آنچه می توان آشکارا دید و قابل لمس است ادامه رکود و نبود سیاست مشخص برای عمران و توسعه است. ایران یکی از بالاترین آمار شاخص جینی را در تاریخ خود تجربه می کند . شاخص جینی را می توان پارامتر عدالت در جامعه دانست. علاوه بر بالا بودن شاخص جینی ، ایران از نظر تولید ناخالص داخلی اوضاع بسیار بدی را تجربه می کند. همانطور که می دانیم ایران بیشتر درآمدش از نفت است، اما چگونه است که امروز شاخص تولید ناخالص ملی ایران از کشور فقیری مانند تایلند هم پایینتر است؟
کشور ایران عقب تر از تایلند، در گروهی قرار می گیرد که می توان آنرا بطور خلاصه “فقیر نسبی ” نامید. درآمد نفتی و منابع طبیعی هم کمکی نکرده است. چرا؟ از آخوند بپرسید!
جمهوری اسلامی و ولایت فقیه!
عقب ماندگی اقتصادی ایران جنبه های مختلفی دارد. یک جنبه آن فساد مقامات سیاسی و اداری است. تا زمانی که چاپلوسی و مهر پیشانی عامل به مقام رسیدن افراد است و تا زمانی که داشتن رابطه جنسی با آقا باعث رسیدن به پست و مقام باشد ، هرگز نمی توان انتظار داشت که فساد اقتصادی ایران رو به کاهش برود. همانطور که در ماههای اخیر می بینیم ، اطلاعات سپاه با هماهنگی کیهان ، فیش حقوق بسیاری از مقامات دولت روحانی را برملا نموده است که هرچند این کار سپاه و کیهان جنبه رقابت جناحی دارد ولی در اصل قضیه تفاوتی ندارد!
اصل قضیه این است که مقامات ایران در پول و ثروت غرقند و در مقابلش مردم عادی در فقر و فلاکت دست و پا می زنند؛ همانهایی که در انتخابات شرکت می کنند و همانهایی که به روحانی و رفسنجانی دل بسته اند .
بزرگترین عامل این اتفاق ، سیستمی بنام جمهوری اسلامی و ولایت فقیه است. این سیستم از طرفی خود را الهی می داند و مردم را فریب می دهدکه سالم و خدایی است و از طرف دیگر با پشتوانه رهبر جنایتکارش اجازه هر فساد و دزدی و خیانتی را به خود می دهد. آری سیستم ولایت فقیه حاصلی جز فساد نخواهد داشت. تا زمانی که چاپلوسی و آدمفروشی در ایران شغل است و نردبان ترقی، این اوضاع بر همین راه خواهد ماند!
اصل قضیه این است که مقامات ایران در پول و ثروت غرقند و در مقابلش مردم عادی در فقر و فلاکت دست و پا می زنند؛ همانهایی که در انتخابات شرکت می کنند و همانهایی که به روحانی و رفسنجانی دل بسته اند .
بزرگترین عامل این اتفاق ، سیستمی بنام جمهوری اسلامی و ولایت فقیه است. این سیستم از طرفی خود را الهی می داند و مردم را فریب می دهدکه سالم و خدایی است و از طرف دیگر با پشتوانه رهبر جنایتکارش اجازه هر فساد و دزدی و خیانتی را به خود می دهد. آری سیستم ولایت فقیه حاصلی جز فساد نخواهد داشت. تا زمانی که چاپلوسی و آدمفروشی در ایران شغل است و نردبان ترقی، این اوضاع بر همین راه خواهد ماند!
رسانه های خارجی و حمایت هدفمند از جمهوری اسلامی
هدف رسانه های خارجی چیست؟ آیا هدف ایشان در راستای منافع ایران است؟ هرگز چنین نخواهد بود. رسانه های خارجی هدفشان در راستای دولتهای خودشان است و این طبیعی است. بنابراین حمایت ایشان از جمهوری اسلامی و بخصوص دولت روحانی هم در راستای اهداف دولتهای خودشان است. غریبه و مظلوم همیشگی در تبلیغات رسانه های خارجی منافع ایران و مردم ایران بوده است.
حمایت از روحانی تنها بدین دلیل است که اهداف اقتصادی اروپا و امریکا امروز چنین اقتضا می کند . رژیم جمهوری اسلامی پیامی آشکار به غرب داده است : نفت در برابر سکوت درباره حقوق بشر. پیامی دیپلماتیک که برای دولتهای خاورمیانه چیز تازه ای نیست. دولتهای آدمخواری مانند صدام و عربستان سعودی هم از همین ترفند استفاده کرده اند. حقوق بشر همواره ابزاری برای فشار به دولتهای خاورمیانه ای بو ده است تا ایشان امتیازات بیشتری را به غرب بدهند. امتیازاتی که منافع آن نه برای ملتهای خاورمیانه که برای غربیها خواهد بود.
در حالیکه ترکیه و امارات و قطر به کشورهای برتر منطقه بدل گشته اند ، ایران روز بروز در مرداب جمهوری اسلامی بیشتر فرو می رود. سیستم جمهوری اسلامی هرگز برای پیشرفت اقتصادی و توسعه ساخته نشده است. ایدئولوژی این رژیم چیزی جز اقتصاد بوده و هست. همانطور که خمینی کبیر فرمودند :« اقتصاد مال خر است » و نمی توان از این رژیم بجز اقتصاد خرکی و فساد و فقر چیز دیگری انتظار داشت.
توسعه اقتصادی، پروژه ای فراموش شده
توسعه ای که شاه از دهه ۴۰ آغاز کرد در دوران خمینی متوقف شد و در دوران رفسنجانی به بعد هم بخاطر فساد شدید و ورود سپاه به عرصه اقتصاد به انحراف کشیده شد. دولت امروز جمهوری اسلامی بسیار بزرگتر از آن است که بتوان برایش بودجه ای کافی را متصور بود. این بزرگی دولت به کسری بودجه و تورم سرانجامیده است. تورمی که با خود فقر و رکود را ارمغان آورد و مردم ایران را با مشکلات متعددی روبرو نموده است.
توسعه اقتصادی پروژه ای بود که قرار بود ایران را به کشوری صنعتی و تولیدکننده بدل سازد اما بدلایل مختلف که مهمترینش فساد دولتی است ، این توسعه هرگز واقع نشد و ایران امروز به کشوری مصرف کنند و فقیر بدل گشته است.
گذشته از سنارویوی برجام و توافق هسته ای ، دولت روحانی در زمینه اقتصاد و فساد مالی موفقیتی نداشته است. شاید گزارش نشدن اختلاسهای میلیارد دلاری برای برخی موفقیت تلقی شود ولی آنچه می توان آشکارا دید و قابل لمس است ادامه رکود و نبود سیاست مشخص برای عمران و توسعه است. ایران یکی از بالاترین آمار شاخص جینی را در تاریخ خود تجربه می کند . شاخص جینی را می توان پارامتر عدالت در جامعه دانست. علاوه بر بالا بودن شاخص جینی ، ایران از نظر تولید ناخالص داخلی اوضاع بسیار بدی را تجربه می کند. همانطور که می دانیم ایران بیشتر درآمدش از نفت است، اما چگونه است که امروز شاخص تولید ناخالص ملی ایران از کشور فقیری مانند تایلند هم پایینتر است؟
آیا امیدی هست؟
با ادامه سیاستهای اقتصادی و سیاسی نادرست و ادامه تنشها با داخل و خارج ، هرگز نمی توان انتظار کوچکترین تغییری را داشت. در حالیکه ترکیه و امارات و قطر به کشورهای برتر منطقه بدل گشته اند ، ایران روز بروز در مرداب جمهوری اسلامی بیشتر فرو می رود. سیستم جمهوری اسلامی هرگز برای پیشرفت اقتصادی و توسعه ساخته نشده است. ایدئولوژی این رژیم چیزی جز اقتصاد بوده و هست. همانطور که خمینی کبیر فرمودند :« اقتصاد مال خر است » و نمی توان از این رژیم بجز اقتصاد خرکی و فساد و فقر چیز دیگری انتظار داشت. آنهایی که انتظار گشایش در امور دارند، فریب خوردگانی هستند که آب به آسیاب آخوند ریخته اند.
هرگز نمی توان از رژیم بسته و اسلام گرای آخوندی انتظار دیگری داشت. آنچه برخواهی داشت که خود کشته ای!
