خبر نزدیک بودن یک حمله نظامی به ایران، از سوی یک مقام بلند پایه روسیه مانند سرژی لاوارف وزیر برون مرزی آن کشور، قابل تأمل و اندیشیدن است. ی تردید، روسها چنین خبری را تا به صحت آن اطمینان نداشته باشند از سوی یک مقام برجسته سیاسی پخش نمی کنند و بنا به مثالی: «تا نباشد چیزیکی، مردم نگویند چیزها».
رژیم اسلامی که با های و هوی، معرکه گیری، تفرقه افکنی، و خردزدایی مشتی نادان می تواند به زندگی جنایت بار خود ادامه دهد، هرساله مزدوران، حقوق بگیران، و بالاتر ازهمه خاله زنک و گشنیز خانم های بی سواد کنج آشپزخانه و اطاق خواب را جمع آوری می کند تا اسرائیل ۷ میلیونی نابود شود، و تازیان بر سر قدرت بمانند.
روز اول اسفند از هم میهنان ترک، کرد، بلوچ، فارس، و لر، با هر قومیت و هرباور سیاسی دعوت می شود تا درهمایش ملی برای چالش با رژیم، و بزرگداشت ۲ جوان به خاک خون افتاده صانح ژاله، و محمد مختاری شرکت فرمایند.
جنگ همانند تیر خلاص برای ما آزادی خواهان و ایران دوستان می ماند، آه که چه دل سنگی دارند این سران رژیم و وای بر محمود احمدی نژاد که چه هواها در سر دارد...
دیروزدرحالی که بزرگان امت ذبح الله، ریش سپید وسیاهان، سردم دار ودم داران، ازخرد وکلان امن یجیب وآیت الکرسی خوانان، نیش به نیش وگوش به گوش در ورزشکاه صد هزار پسری آزادی تهران حضوریافته بودند، رزم آوری و نبرد ی جانانه میان پهلوانان ایران،وعرعرستان در گرفت. نخست پیش بینی می شد که پنج بر هیچ، بازی […]
