شاپور بختیار بی تردید، شریف ترین چهره سیاسی ایران معاصر است. او نه عشق به قدرت داشت و نه به دنبال استبداد بود، او آمد تا ایران را آزاد کند، آمد تا تمرین دموکراسی کند با مردمانی که از سیاست فقط شعار دادن با مشت های گره کرده را یاد گرفته بودند.
هر ذهن بیداری با خواندن افسانه های هر کناب مقدسی به میزانِ بی سوادی، حماقت و کوته فکری نویسندگان آن پی می برد و بدین نتیجه می رسد که امکان ندارد خدایی دانایِ به کل، گوینده آن سخن های غلط باشد؛ نویسندگان کتاب های مقدس همان هایی اَند که گفتند زمین صاف است و از مارهایِ سخنگو، سخن به میان آوردند!
طرفداران استبداد سابق و سینه چاکان استبداد خمینی از دشمنان شاپور بختیارند؛ آنان از اینکه بختیار همانند ایشان سرسپرده نبود و خواسته اش فقط آزادی ملتش بود و در کارنامه اش جز مبارزه برای آزادی چیزی نیست، دلخورند چرا که در کارنامه خودشان هم سر سپردگی هست، هم دستبوسی استبداد و هم خیانت به ایران!
فاشیسم در دورانِ ابتدایی اش در میانِ توده های مردمی که به وَطن پرستی افراطی، نژاد پرستی و تبعیض های جنسیتی گرایش داشتند، محبوبیت پیدا نمود؛ سه دیدگاهِ نامبرده (وطن پرستی افراطی، نژاد پرستی و جنسیت گرایی ) کلیدِ باز شدنِ قُفلِ زُمختِ فاشیسم در هَر سرزمینی هستند.
یک جامعه سنتی، مردمانی ترسو، تنبل، خرد گریز و بی منطق بار می آورد که کمترین اختیاری از خود نداشته و افسار زندگی شان را به دستِ افکار پوسیده پیشینیان می دهند و در برابر هرگونه تغییر و پیشرفتی، گارد گرفته و از خود و داشته های شان که همانا داشته های گذشتگان شان است، دفاع می کنند!
در تمام دوره ها برای سر من قیمتی تعیین شده است. از نوجوانی، از زمانی که علیه فرانکو یا علیه هیتلر می جنگیدم، در عقایدم ثابت قدم بوده ام. در سال ۱۹۴۰ برای شرکت در جنگی که آن را بر حق می دانستم در ارتش فرانسه نام نویسی کردم.
به طور کلی پادشاهی مشروطه یک حکومت دموکراتیک است که کارنامه تاریخی درخشانی در راستایِ تأمین آزادی های فردی و اجتماعی شهروندان و حفاظت از تمامیت ارضی کشور و بالا بردن سطح رفاه زندگانی شهروندان و همچنین احترام و اعتبار ویژه قائل شدن برای اعلامیه جهانی حقوق بشر دارد.
می توان با هر گروه و یا حزب سیاسی متحد شد، هر عیبی نیز که داشته باشد، اهمیتی ندارد، فقط تا زمانی که یک گروه سیاسی، حاضر است اجازه دهد دیگران نیز گزینه خود را بر روی میز بگذارند، تا زمانی که به اصول مشخص دموکراسی، یعنی حق رای مردم پایبند است، می توان با او برای ایجاد یک تشکل سیاسی ملی، متحد شد.
