رژیم ضد ایرانی، موفقیت و پایندگی خود را تا به امروز بر دو اساس می داند: فریاد دروغین و بی محتوای مرگ بر آمریکا، و به بهانه بد حجابی به بانوان یورش آوردن:
الف- فریاد مرگ بر آمریکا – همانگونه که در مقاله های گذشته دیدیم، خمینی پس از ورود به ایران از احساسات گروههای چپ مانند توده ای ها، مجاهدین، و فدائیان بهره گرفت و با آنان هم صدا شد و فریاد مرگ بر آمریکا بر کشید. این عامل پیروزی بزرگی برای او بود. تا آن جا که در این سه دهه همواره از سوی جانشینان او نیز تکرار شده است.
ب- حمله به بانوان به بهانه بدحجاب بودن – نکته دیگر این که خمینی پس از ورود به ایران، خود را ناگهان در محاصره بانوان چادری دید. او با شارلاتانی و حقه بازی خود به خوبی می دانست که در ایران تنها گروه دنباله رو آخوند و در حقیقت آخوند پرور، همین بانوان چادر مشکی اند که روضه رفتن و پول به آخوند رساندن آنها مدام و همیشگی است.
از این روی، خمینی از این حمایت و پشتیبانی بهره گرفت، و چادری های امل و خرافاتی را به جان بانوان بی حجاب و یا با روسری انداخت. کاری که سه دهه همچنان تکرار شده، و نیمی از جامعه تا کنون گرفتار و در گیر این مسأله اند. هر آن گاه نیز که قافیه تنگ می شود و فشارهای سیاسی بر رژیم بیشتر می گردد، بی درنگ، خامنه ای و یا آخوند دیگری فیلشان یاد هندوستان می افتد و به بی حجابی و بدحجابی بانوان یورش می آورند.
مزدوران حلقه به گوش خامنه ای و سگان ولایت از هر فرصت و مناسبتی برای آسیب رساندن و آزار دادن بانوان ایرانی به بهانه موهوم حجاب اسلامی، استفاده می کنند و دختران ایران زمین را بازداشت کرده، کتک زده و گاهن به آن فرشتگان بی دفاع تجاوز می کنند. به راستی غیرت و شرف مردان این سرزمین کجا ناپدید گشته که اجازه می دهند تا مشتی جانور فرومایه زنان هم میهن شان را مورد آزار و اذیت روحی و جسمی قرار دهند؟
البته رژیم دغلکار و حیله گر، اوقات سال را چنان برنامه ریزی کرده، که ایام عزاداری و مرگ اعرابی مفتخور و متجاوز، به نام امام، پشت سر هم و یکی پس از دیگری فرا می رسد. در نتیجه در این ایام بازار آخوندها گرم تر، و فشار آنان بر روی بانوان به بهانه بدحجابی بیشتر است.
درهفته سال در گذشت فاطمه دختر پیامبر نیز نمونه بودن این بانو را به بانوان کشورمان یادآور می شوند و آنچنان نشان می دهند که این بابا، یعنی فاطمه زهرا عیسی رشته و مریم بافته است و تا کنون نظیر او در جهان پیدا نشده، و هیچکدام از بانوان کشورمان هرگز نمی توانند مانند فاطمه زهرا زهد، تقوی، پرهیزکاری، و خانه داری داشته، و با او برابر باشند. آنگاه آخوندها، از همه بانوان می خواهند که از فاطمه درس عفت، پاکدامنی، و شوهرداری را فرا گیرند.
به تازگی بر این اساس، باردیگر خامنه ای به دلیل فشار سیاسی از بیرون، و وضع بد اقتصادی درون کشور، به مناسبت تولد فاطمه زهرا، به بدحجابی یورش آورده و آن را مورد نکوهش قرار داده است. روضه خوانی خامنه ای همان و مزدوران و سگان خلافت او همان. یعنی یورش آوردن و هتک حرمت کردن بانوان گرامی در سراسر کشور است.
روضه خوانی خامنه ای را می توان در بیشتر روزنامه های ایران که هیچگونه آزادی نوشتن مطلبی به دلخواه خودشان را ندارند، یافت می شود. چنانکه در روزنامه مردم سالاری در تاریخ ۲۴ اردی بهشت ۱۳۹۱ آمده است: «عفاف بانوان باعث افتخار، ارزش‌گذاری و سنگین شدن آبرو و احترام زن در جامعه می‌شود به همین دلیل باید از اسلام به خاطر توجه به مسئله حجاب تشکر کرد».
اگر این گفته روضه خوان ۵ تومانی درست باشد که حجاب باعث عفت، افتخار، آبرو و احترام زن در جامعه است، عکس آن نیز باید درست باشد. یعنی زنان بدون حجاب عفیف و پاکدامن نبوده، و در جامعه آبرو و احترامی ندارند. همانگونه که ما می دانیم بیشتر زنان جهان، حتی کشورهای اسلامی سوای عربستان و ایران بدون حجابند. پس بنا به گفته این آخوند، آنان بدون عفت و خیانت کارند، و در جامعه دارای آبرو و احترام نیستند!. آیا دادن عنوان بی عفتی به شاید بیش از ۸۰٪ زنان جهان، وقاحت انگیز و موجب شرمساری نیست؟!. این مردک با چه جرأت بدون هیچ شرم و حیایی این عنوان های نامطلوب و زشت را به زنان جهان می دهد؟…
در فضیلت فاطمه دختر پیامبر، چنین نوشته شده: « رهبر معظم انقلاب اسلامی در این دیدار با تبریک روز تاریخی و فراموش نشدنی ولادت حضرت زهرا سلام الله علیها و گرامیداشت تقارن این روز با تولد امام خمینی(ره)، ابعاد مختلف زندگی حضرت فاطمه زهرا را الگوی جامعی از فضائل معرفی و خاطرنشان کردند: نامگذاری امروز به نام روز زن، درسهای جاودانه‌ای برای همه خصوصاً بانوان و زنان کشور اسلامی ما دارد تا با آراستن خود به زیور تقوا، عفاف، دانش، شجاعت، ایستادگی، تربیت صحیح فرزند، و اهمیت دادن به خانواده، در راه و مسیر حضرت زهرا(س) حرکت کنند.».
در مورد زندگی فاطمه که چگونه پدر جاه طلب و خودخواه وی او را در کودکی وادار به ازدواج علی ابن ابیطالب که به نام جلاد اسلام معروف است در آورده، و زندگی نکبت بار این دختر بچه در خانه شوهر تا مرگ زودرس را همکار جوان و اندیشمند ما، سیروس پارسا طی مقاله ای به به نگارش سرگذشت این دخترک بخت برگشته و فدایی جاه طلبی تازیان در آورده که خواندن آن برای همه به ویژه بانوان، و امت خردباخته شیعه ضروری است.
ازدواج با کودکان و یا ازدواج اجباری کودکان با افراد مسن، یکی از زشت ترین و ننگ آور ترین فرهنگ های جامعه عقب افتاده و بی تمدن اعراب آن روزگار است که شوم بختانه امروز، در ایران زمین نیز رواج پیدا کرده و در روستاها و شهرستان های کوچک و دور افتاده، رخ می دهند. ازواج کودکان، عین جنایت است و کودک آزاری خوانده می شود. فاطمه زهرا ی بینوا نیز قربانی دستورات پدر خود گشته و از فرط زجر و درد زندگی مشترک با علی، جوانمرگ شد.
در این جا انتقاد ما از آخوندهای حقه باز شیعه بر اینست که چرا هرگز از دو دختر دیگر پیامبر رقیه و ام کلثوم که با عثمان ازدواج کردند، گفتگو نمی شود؟. آیا ارزش آن دو از فاطمه نزد پیامبر و یا مردم مسلمان کمتر بود؟. بیش از ۱/۵ میلیارد نفر مسلمانان جهان، فاطمه را تافته جدابافته نسبت به دو خواهر دیگر نمی دانند و برای او فضیلت و منزلتی بهتر قائل نیستند.
پیامبر از یک سوی فاطمه دختر بچه ۹ ساله را به همسری یک جلاد به نام علی در آورد تا آدم کشی در کنار خود داشته باشد و بتواند او را به سراغ دشمنان خود بفرستد. دختر بچه ای که مانند ماشین جوجه کشی تا ۱۸ سالگی همواره بچه تولید می کرد، و سرانجام زیر فشار ظلم و ستم شوهر در ۱۸ سالگی از میان رفت، چه درسی می تواند به بانوان بسیار تحصیل کرده و فاضل کشورما بدهد؟!. این یاوه گویی ها برای خاله زنک های خرد باخته و بی فرهنگ زیبنده تر است، تا بانوان ایرانی. از سوی دیگر دو دختر خود را به عثمان داد.
حالا چرا پیامبر دو دختر دیگر خود را به عثمان داد؟. پاسخ اینست که زنان نزد پیامبر و دیگر تازیان مانند گوسفند قربانی بودند و ارزش دیگری نداشتند. آنان را برای دلیل سیاسی و اقتصادی فدای امیال و خواسته های شخصی خود می کردند. عثمان نیز از خانواده بزرگ و مردی ثروتمند بود، و پیامبر به گرویدن او به اسلام و بهره برداری از ثروت او نیاز فراوان داشت.
همین بیش از ۱/۵ میلیارد مسلمان جهان غیر شیعه، آخوندها و مردم ایران را کافر و خارج شده از دین اسلام می دانند، و برای فاطمه هم تره خورد نمی کنند و زاد روز او را بی هیچ مناسبتی روز زن و یا روز مادر نمی دانند.در حقیقت روز زن و روز مادر ۸ مارس است که بیشترین زنان جهان آن را به رسمیت شناخته اند، و یک اتفاق و برداشت همگانی است، نه به دینی مربوط می شود، ویا به ضرب پول و قدرت رژیم کشوری.
زنان در ایران باستان دارای جایگاه والا و حقوق اجتماعی برابر با مردان بودند و همواره مورد ستایش و احترام جامعه قرار می گرفتند. مردان، زنان را چون زمین گرانبها و سبز و زاینده می دانستند و همواره با ایشان با مهر و محبت برخورد می کردند، حال به راستی آن همه اخلاق نیکو به کجا رفته که میهن پر از پلیدی و پلشتی است؟ ارزش و مقام والای زنان در جامعه ایرانی به حدی زیر و رو گشته و نابود شده که روز تولد فاطمه زهرا، که خود به دلیل زن ستیزی اسلام از میان رفت را “روز زن و مادر” می خوانند. آیا این امر مایه خجالت نیست؟
