شورایِ ملی گروهی است متشکل از تمامیِ گروه ها و احزاب سیاسی و همچنین کُنشگران، نویسندگان و وبلاگ نویسان مستقل که گِرد هم آمده و در تلاشند تا آلترناتیوی بسیار جدی و قدرتمند را در پیشگاهِ ملت شریف ایران و همچنین نزدِ دولت های غربی تشکیل داده تا همگان جایگزین اسلامی را دیده و بدان اعتماد نمایند.
عده ای مردمان کَم خرد و بی هویت و خود فروخته گِرد هم آمده اند و با جعل و تحریف تاریخ، تلاش می کنند تا برای خود هویتی تازه ساخته و خود را ملتی! تحتِ استعمارِ ایران نشان دهند؛ این در حالی است که ایشان هرگز ملت نبوده، نیستند و نخواهند بود و تنها بخشی از ملت بزرگ ایران می باشند.
کشور ما ایران به گواهی تاریخ تاکنون بارها مورد یورش و تاخت تاز بیگانگانی چون تازیان، مغول، تاتار، ترک های آن سوی دریا، ازبکان قرار گرفته، و در بیشتر این تجاوزها، اقوام بیگانه به تدریج جذب فرهنگ پویا و پیشرفته ایران شدند، و به جلد ایرانیان درآمده و خود در یک پارچگی ایران کوشیده و افتخار آفریدند.
سازمان ملل، در حقیقت «سازمان دول متحد» است که به غلط نام ملل را به خود گرفته است. این سازمان به ملت ها کار ندارد و از دولت های خودکامه و غارتگر دستور می گیرد. ما در مدت ۳۳ سال گذشته دیدیم که این سازمان شاهد جنایت های بیشمار رژیم اسلامی علیه مردم بود ولی کاری انجام نداد، و یا از پیش نبرد.
حمله نظامی به ایران، اجتناب نا پذیر و در پیش است. رژیم گستاخ و مست در غرور و قدرت با اندرزهای بی خردانه همراهان، سنگی را به چاهی می اندازد که چهل عاقل را یارای بیرون آوردن آن نیست. ملت همیشه بی زبان کشورمان نیز که با مصیبت و بدبختی دمساز است، بازهم همانند گذشته، چاره را در تسلیم و بردگی خود می داند.
خبرهای ناگوار و دلهره آور زناشویی کودکان و نونهالان از هر گوشه و کنار می رسد. خبرهایی که آینده ای تیره و تار برای ایرانی به دنبال خواهد داشت. در سال ۸۹ از میان ۳۴۲ هزار ازدواج زیر ۱۸ سال، ۴۲ هزار آن کودکان میان۱۰ تا ۱۴ ساله بودند.در سال ۸۹، ۱۳۱ دختر زیر ۱۵ سال با مردان بالای ۵۰ سال ازدواج کردند
چند روزِ پیش به هنگام ظهر، ماموران اطلاعات با لباس شخصی و با حکم تفتیش به خانه محمدرضا عالی پیام هجوم آورده، پس از دستگیری وی، تمامی کتاب ها، نوشته ها و کامپیوترش را با خود می برند. محمد رضا عالی پيام در آخرین مصاحبه خود با بهرنگ تاج بخش به مشکلاتی که رژیم اسلامی برای او پیش آورده اشاره می کند.
در صورت حمله نظامی غرب، از ایران ویرانه ای عقب مانده و غرقِ در قحطی و درماندگی و مریضی بَر جای خواهد ماند و شاید بتوان ادعا کرد که شرایط ایرانِ جنگ زده، ده ها بار اسفناک تر از وضعیت افغانستان و یا عراقِ امروز خواهد بود و از کشورِ زیبای مان جز خرابه ای پُر از جسم های بی جان، چیزی بر جای نخواهد ماند.
