ملت شریف ایران که پَس اَفکندِ هزاران سال مظلومیت و ستمدیدگی و استبداد زدگی است، هیچگاه در طولِ تاریخش آزاد نبوده و طعم آزادی را نچشیده است! این مردمان استبداد پرور و مستبد دوست، از مسئولیت آزاد زیستن فرار کرده و ترجیح می دهند که مسئولیت هدایت و پیشبرد ملت بر دوش یک نفر باشد.
این خودخواهی است که اجازه دهیم رژیم ادامه حیات دهد، اما حاضر به اتحاد با دیگر دموکراسی خواهان نباشیم!
ما هیچ گروه سیاسی بی عیبی نداریم؛ تنها راه نجات ما، ایجاد یک شورای ملی از میان همین گروه های پر عیب و ایراد است
داروین؛ دانشمندی که یک تنه ادیان را شکست داد – دومین جدال دانش و دین
سکولاریسم به مَعنای “مَذهب ستیزی” نیست!
چرا شادی و لذت دنیوی در ادیان الهی حرام است؟ در این ادیان مشخص نیست چرا رقص و پایکوبی و شادیهای کودکانه ، اگر از بالغ سر بزند گناه است؟موسیقی بد است و عروسی را باید یا در کلیسا گرفت و مارش عزا در عروسی پخش می شود؟ اصولا جایگاه دین در شادی انسان کجاست؟ چرا شادی از نظر آخوند و خاخام و کشیش گناه است؟.
چرا کسانی با حسرت ادعا دارندکه شاهنشاهی پایان یافته؟. زیرا آنچه پایان یافت مشروطه و اصلاحات آریامهری بود.گویی به قاجار یا صفویه بازگشته ایم. ژمانی که شاه عباس خود را "سگ درگاه علی " می نامید،فتحعلی شاه قبله عالم بود و دور و برش چاپلوسانی بودند که ایران را مرکز جهان و شاه را قدرت اول دنیا می نامیدند.
نگارنده از یکایک هم میهنان عاجزانه درخواست می کند که به زبان و ادبیات فارسی ظلم و خیانت نکنید و فارسی را پاس بدارید و از این ارمغان گوهر باری که گلستان ها و بوستان ها و دیوان های اشعار فراوانی به کمک آن نوشته شده است به بهترین شکل محافظت کنید و رسم ناپسند پینگلیش نوشتن را از یاد برده و نابود کنید.
باید از خودمان بپرسیم که چگونه چنین رژیم خونخواری که در نزد ایرانیان میهن دوست، یکی از پلید ترین و ضد انسانی ترین حکومت های خودکامه می باشد، توانسته است سی و چند سال پابرجای بماند و سردمدارانش به دزدی، غارت، تجاوز و اعمال ضد میهنی و ضد مردمی شان ادامه دهند؟
تا زمانی که کشور ایران را شخص ولی فقیه با قدرت های نا محدودش اداره می کند و تمامی گردانندگان مملکت، از کاسه لیسان و درباریان و چاپلوسان وی می باشند، امکان ندارد که هیچگاه، انتخاباتی که حتی شرایطی نزدیک به یک انتخابات آزاد و عادلانه داشته باشد، در آن مرز و بوم شکل بگیرد.
چون نیک بنگریم ما مردمی فراموشکاریم که هَمه چیز را به سرعت از یاد بُرده، گذشته مان را از دست داده و مُدام در حال تکرار تاریخیم و گویا این مصیبت فرهنگی و تراژدی اجتماعی هرگز تمام نشده و مردمان ایران زمین محکوم به تکرار دوباره، چند باره و حتی دَه باره تمامی اشتباهات گذشته خود و نیاکان شان هستند.
به طور کلی پادشاهی مشروطه یک حکومت دموکراتیک است که کارنامه تاریخی درخشانی در راستایِ تأمین آزادی های فردی و اجتماعی شهروندان و حفاظت از تمامیت ارضی کشور و بالا بردن سطح رفاه زندگانی شهروندان و همچنین احترام و اعتبار ویژه قائل شدن برای اعلامیه جهانی حقوق بشر دارد.
