تبریک وشادباش به امت همیشه گوسفند ویا فرصت طلب ۰

پیش گفتار:

بیائید چند لحظه به خود آئیم، درخود فرورویم، ومنصفانه بیاندیشیم که ما کی هستیم، ازکجا آمده ایم، درگذشته چه بودیم، وحال که وچه هستیم.؟

تاریخ نشان می دهد که تا ١۴ سده پیش، کشورایران کشور بزرگی با تمدن بالا وپیشرفته بود که فقط دولت بزرگ روم ویا رومیان می توانستند با آن برابری کنند.
درسال های پایانی دودمان ساسانی نظربه عوامل گوناگونی مانند ضعف وزبونی شاهان، دخالت ونفوذ موبدان موبد واطرافیان شاه، فقروناتوانی مردم به مناسبت جنگ های طولانی ایران وروم، شکستن سد روی رودخانه های نزدیک شهرتیسفوون وازمیان رفتن کشتزارهای مردم، وشیوع بیماری های خانمان سوزی مانند طاعون، کشورایران را درپائین ترین وضع سیاسی واقتصادی جای داد.

درچنین اوضاع آشفته ای، بیابان گردان سرزمین خشک عربستان که همواره با کینه توزی و دشمنی به مرزهای ایران یورش می آوردند، این باردریک خلاء سیاسی نظامی ونبودن حمایت و پشتیبانی مردمی، د دمنشانه وبی رحمانه به ایران یورش آوردند. خیانت کاران وکیسه دوزان دربار و غیردرباری نیز، با دشمن خونخواروبی فرهنگ کنارآمدند وسرنوشت مردم بیگناه وکشوربزرگ و پیشرفته خود را بدست راهزنان خونخوارصحراگرد سپردند. میزان تجاوز، غارتگری وجنایات این قوم بربرمحتوای دهها کتاب تاریخ گذشته را تشکیل می دهد که بوسیله نویسندگان وتاریخ نگاران نامی وشناخته شده به نگارش درآمده است.

چند نمونه ازجنایات این حیوان صفتان:

١- تجاوز به زنان ودختران پایتخت ایران، تیسفون، آن چنان که درهمان سال اول چند صد هزار نوزاد نا مشروع به دنیا آمدند.

٢- به اسارت گرفتن وبردن دختران وجوانان، وفروختن آنان به عنوان کنیزونوکردربازارمدینه.

٣- غارتگری وبردن ثروت های دربارساسانی ومردم عادی

۴- تجاوزو تصرف املاک، زمین های کشاورزی وحیوانات مردم، وصاحبان آنان را به نوکری، کلفتی، کنیزی، وکارگری خود درآوردن.

۵- ازمیان برداشتن ونابود کردن زبان، آئین، فرهنگ، آداب ورسوم پاک ایرانی، وجایگزینی آن با خرافات، توهمات، وبی خردی.

درسال ١٣۵٧ نیزبه منا سبت نارسائی های رژیم گذشته ودریک خلاء سیاسی تازیان گرگ صفت ولی این باردرلباس میش وازدرون بما یورش آوردند. نتایج مصیبت باریورش واستیلای سی ساله آخوندهای گرگ صفت برکشورمان، کم وبیش همانند یورش نخستین تازیان است.

اشاره کوتاه به جنایات رژیم::

١- تجاوزوبی حرمتی به بانوان که نیمی ازمردمان ما را شامل می شوند، به فحشاء کشاندن آنان، وفرستادنشان به دبی، به زیرپوشش سیاه رنگ نفرت انگیزدرآوردن، وبه اسارت کشاندن آنان.

٢- غارت وتصرف املاک، زمین ها، کارخانجات.

٣- تقسیم دارائی وهستی کشورمیان خود، فرزندان، وبستگانشان.

۴- فروش معادن وبخش هائی ازکشورمان برای پایداری وبقاء رژیم .

۵- استخدام وبه کارگیری چند صد هزارلات، اوباش، ازایران وکشورهای عربی برای سرکوبی هم میهنان گرامی وفرهیخته بنام اراذل واوباش.

۶- تربیت وبکارگیری چند صد هزارآخوند بادستاروبی دستار برای شستشوی مغزی دادن بیش ازپیش نوجوانان، وامت ناآگاه وساده اندیش با افزایش سرسام آورشمارمساجد وامامزاده ها.

٧- سرنوشت صادرات وواردات کشوررا به دست گروه  کاسبکاران (پاسداران) وشماری ازبازاری های چپاول گر مانندعسکراولادی سپردن وغارت وتاراج کشور.

حال، بعضی از زنان ایرانی ، اقوام کرد، بلوچ ودگراند یشان، چگونه وبا چه روئی می توانند این  خفت وخواری راتحمل کنند؟ آن همه بی حرمتی وخشونت را ازآخوند که بدون شک جنایت هایشان ازهیتلر، آتیلا، پینوشه ودیگرجنایتکاران بیشتروسهم گین تراست، بپذیرند وبرای پست ومقامی ویا رشوه ای که دریافت می کنند، درمحفل آخوند حاضرشوند، وبه اینهمه جنایات اورای دهند.؟

نکته پایانی:

این رای دهندگان وکسانی مانند زهرا رهنورد، فائزه رفسنجانی، میرحسین موسوی، خاتمی، محسن رضائی، رفسنجانی، وبسیاری ازآخوند های درون رژیم که فاحشه های سیاسی نامیده می شوند، بدون شک درقتل وکشتار وریختن خون بیش از ده هزارزندانیان بی گناه سال ١٣۶٧ به دستورخمینی راسپوتین ایران ، در کشتارمتهمین به کودتای پادگان اژه درسال ١٣۵٩، درقتل های زنجیره ای وکشتن داریوش فروهر و همسرش، درکشتن بیرحمانه دکتربختیار، دکترقاسملو، دکترشرفکندی، فریدون فرخ زاد، درتحریک صدام حسین در براه انداختن جنگ عراق وایران، دربدنباله کشاندن جنگ برای بقاء ودوام رژیم، (زیرا بنا به گفته خمینی جنگ برکت بود وادامه جنگ موجب دوام وقوام رژیم وی می گردید) ،

هم چنین درکشته شدن ومجروح وناقص کردن بیش از یک میلیون جوان ونو جوان بی گناه، دراعدام ها، کشتارها، سنگسارکردن هرروزه وهرماهه درون وبرون زندان ها ، کشتارنویسندگان، روشنفکران، دگراندیشان، تعداد بیشماری ازمردم کردستان وبلوچستان، ودهها وصدها مورد ومثال دیگر، ونهایتا درقتل وکشتار: دل آرا دارابی، امید رضا میرصیافی، اکبرمحمدی، فرزاد کمانگر، رضا علی نژاد، نازنین فاطمی، مصلح زمانی، عاطفه سهاله، وصدها وهزاران غنچه ها وگل های دیگر باغ کشورمان، شریک وسهیم بوده اند.