در این چند روزه، جوانان ایران به چند دلیل خود را برای شب چهارشنبه سوری آخر سال آماده کرده اند. نخست برای آن که مراسم ملی و میهنی خود را اجراء کرده باشند، و دیگر آن که بتوانند از فرصت بهره گرفته و به رژیم دهن کجی کنند، و یا آن که به دنبال سرگرمی می گردند. در برابر این همایش و تلاش ملی ، رژیم هم بیکار ننشسته، و از هفته ها پیش تا کنون، با تهیه فیلم های ساختگی، و مصاحبه های کذایی، به عنوان آن که اجرای مراسم چهارشنبه روزی موجب قطع دست و پا و اعضای بدن می شود، تلاش بر این دارد تا این جشن و شادمانی را به باد فراموشی سپارد.
البته جوانان ایران، باهمه سنگ اندازی و کارشکنی رژیم، خاموش ننشسته و با سرسختی به برگزاری این سنت دیرینه می پردازند، تا آن جا که به ما گزارش داده اند، سر و صدا و ترقه بازی آنان را می توان در بیشتر خانه ها شنید. و باید هم در انتظار آن بود که عده ای نیز طبق معمول همه ساله در سراسر ایران، دستگیر و به فراموش خانه های بیشمار علی خامنه ای فرستاده شوند.
تمدن ایران زمین و فرهنگ غنی این سرزمین همواره در برابر دشمنان و بیگانگان مهاجم، از مردمان دفاع کرده اند. فرهنگ ایران زمین مانع حضور اسلام طالبانی و راستین در ایران شده است. تمدن ایرانی دست آخوند را برای به زنجیر کشیدن ایرانیان، بسته و وی را ناتوان ساخته است. بنابراین تنها راه چاره آخوند نابود کردن این تاریخ و فرهنگ گوهر بار است.
از این سنت میهنی و ترفندهای رژیم برای خاموش کردن آن که بگذریم، به بسیاری نکات دیگر برخورد می کنیم که رژیم نه تنها در پی خاموش کردن و سرپوش گذاشتن بر روی یادگارهای ملی و نیاکان ما است، بلکه همواره می کوشد به روش هایی گوناگون، مردم را در زیر سرپوش آهنین و فراموشی تاریخی قرار داده، و آنان را از واقعیات دور بدارد. در این جا به نگارش چند نمونه آن می پردازیم:
۱- حذف دوره های پیش از اسلام، و به فراموشی سپردن تاریخ درخشان دوران هخامنشی، اشکانی، و ساسانی- در این ارتباط، تا آن جا که توانستند، به گذشته تاریخ ایران اهمیت کم و ناچیزی داده، و در برابر، تاریخ اسلام را با افسانه های دروغین، به خورد نوباوگان، و نوجوانان ایران می دهند. سید علی خامنه ای بارها اعلام کرده است که تاریخ ایران پیش از اسلام پشیزی ارزش ندارد و ایرانیان در آن زمان کمترین هویتی نداشتند و این اسلام عزیز است از برکت وجودش در ایران، ایرانیان ارزش و اعتبار پیدا کردند.
۲- بنیاد و ساختن هرچه بیشتر امامزاده و مسجد در هرگوشه ایران، و به کارگماردن مداحان، و چاپلوسان که ملتی را به سمت خرافات و اراجیف مذهبی و دور شدن از تاریخ میهنمان رهنمود می کنند، روش دیگری برای سرپوش گذشتن بر تاریخ گذشته است. رژیم مردم را از برگزاری جشن ها و آیین های ملی شان باز می دارد و آخوندها سنت های زیبایی چون چهارشنبه سوری را حرام اعلام می کنند؛ از طرفی مزدوران رژیم مردم را به سمت هیئت ها، تکیه ها، مسجد ها و محل های روضه خوانی سوق می دهند و در آن مکان های نکبت بار، به شسشتوی مغزی مردمان ایران زمین می پردازند.
۳- از بین بردن آثار تاریخی، و یادواره های ملی ایران- برکسی پوشیده نیست که این رژیم تا آن جا که توانسته، با پتک و تبر به جان یادواره های ایران افتاده، و آنان را از میان برده است. تلاش برای از میان بردن تندیس آریوبرزن و نابود کردن نتدیس آرش کمانگیر در شهر ساری، نمونه هایی از آنند. همچنین رژیم برای حفاظت از آثار باستانی چون تخت جمشید کمترین کوششی نمی کند و با رها کردن آن بناهای تاریخی، موجبات از میان رفتن آنان را فراهم آورده است، به طوری که ستون های تخت جمشید ترک های بزرگی برداشته اند و گُل سنگ تمامی نقش های زیبای دیوارهای تخت جمشید را پوشانده است.
۳-خواندن اذان و قرآن، با صوت و آوازِ اسلامی و پخش بدون قطعی آن در سراسر شبکه های تلویزیونی و رادیویی و همچنین در کوچه ها و خیابان ها نمونه دیگری از دشمنی رژیم با هنر مردمان این سرزمین و شاد زیستن ایشان است. حکومت اسلامی از روز نخست از یک سوی به تحریم آواز خواندن، به ویژه خواندن زنان پرداخت و از سوی دیگر، با ایجاد مناره در کنار مسجدها، به خواندن اذان با آواز و صدایی دلکش و موزون و خواندن قرآن با صوتی زیبا و بلند، موجب کشش و جذب ناخودآگاه مردم شده است. چنانکه امروزه، از شدت صدای نا میمون اذان و صوت قرآن، نمی توان در نیمه روز در خیابان های ایران پای گذاشت.
سرباز هخامنشی در تخت جشمید که با گل سنگ پوشیده شده است و دیگر چیزی از چهره اش پیدا نیست، هدف این رژیم جنایتکار تازی نابودی کامل آثار باستانی ایران است که مربوط به دوران طلایی این سرزمین می باشند.
برای آن که بهتر به این حقه بازی اسلامی اشاره ای کرده باشیم، کافیست که به گفتار و مکالمه زبان های هندی، چینی، عربی، تایلندی، ویتنامی و بسیاری از زبان های دیگر گوش فرا دهیم که برایمان بسیار ناهنجار و ناخوش آیند است. در حالی که اگر همین زبان ها به شعر و ترانه خوانده شود نه تنها نا خوش آیند نیستند، بلکه هرکدام زیبا و دلنشین می باشند.
در پایان، شوربختانه می توان اذعان نمود که رژیم تاکنون با برپا کردن تعداد بیشماری مسجد و مراکز مذهبی و تربیت چند دهها هزار آخوند و مبلغ مذهبی و هزاران مزدور و حقوق بگیر خود در سراسر کشور و پرکردن فضای شهرها از صدای گوش خراش اذان، روضه، و قرآن خوانی، این سرزمین را به یکی از کشورهای عقب مانده و بیگانه پرست و در عین حال زیر فشار و دیکتاتوری مذهبی- نظامی درآورده است.
تنها مبارزه منفی در شرایط کنونی و شرکت نکردن در جمع آخوند و نشان دادن دلسردی و بیزاری مردمی از جوشش و همراهی با آنان، می تواند رژیم را به سود ملت و کشور تغییر رفتار، و تغییر جهت دهد. اینجاست که باید از ملت سر به زیر و تسلیم که در برابر چنین رژیم غیر مردمی زانو زده اند پرسید: آیا می توانند و آماده اند که برای چند سالی از مماشات، و همراهی کردن با این رژیم و از شرکت در مجلس آخوندی دست بردارند و نارضایتی و ناخواستی خود را با این انقلاب منفی که هزینه ای هم در بر نخواهد داشت، نشان دهند؟. امیدواریم که چنین باشد.
