این فرجامِ تلخی که برای ما رقم خورده و مصیبتی که گریبانِ مان را گرفته و رها نمی کند؛ همه این فقر، درماندگی و آوارگی ایرانیان، تمامن از بی تفاوتی و بی خیالی مردمان سَر چشمه میگیرد؛ در کجای تاریخ جهان، مردمانی را می شناسید که هر روز، بیشتر از روزِ پیش در خون و لجن فرو رفته و دَم بر نیاورده باشند؟
این خودخواهی است که اجازه دهیم رژیم ادامه حیات دهد، اما حاضر به اتحاد با دیگر دموکراسی خواهان نباشیم!
شکنجه و بی حرمتی نسبت به بانوان بزرگوار کشورمان، از چه فرهنگی سرچشمه می گیرد؛ ایرانی، و یا تازیان؟
ما هیچ گروه سیاسی بی عیبی نداریم؛ تنها راه نجات ما، ایجاد یک شورای ملی از میان همین گروه های پر عیب و ایراد است
دَر موسمِ بَهار، جان باختگانِ راهِ آزادی، زندانیانِ عَقیدتی – سیاسی و خانواده های شان را از یاد نَبریم
کمک به پناهجویان ایرانی و تلاش برای بهتر ساختن زندگانی ایشان، برای آن دسته از ایرانیان خارج از کشور که از وضعیت مالی و اجتماعی خوبی برخوردار هستند، یک وظیفه ملی- میهنی بوده و فراموش کردن پناهجویان و اهمیت ندادن به شرایط آنان که بیشترشان را جوانانی تحصیل کرده تشکیل می دهند، عین خیانت به مام میهن است.
تا کنون چه تعداد انسان بیگناه به جرم عاشقی و دلدادگی به همجنس های خود، توسط روحانیون، مردم دیندار و حکومت های خرد گریز و مذهبی کشته شده و مورد اذیت و آزار جسمی، جنسی و روانی قرار گرفته اند؛ به راستی همجنسگرایان یکی از بی دفاع ترین قشر مردم در طول تاریخ مذاهب بوده اند و همواره به آنان ظلم شده است.
هر فردی که در انتخابات ریاست جمهوری آینده شرکت کند و رأی دهد و حتی کسانی که تنور انتخابات را با بیانیه های شان داغ می کنند؛ بدون شک دشمن ملت ایران و خائن به آرمان های آزادی خواهانه ایرانیان است.
سابقه ی اخلاق بیش از ادیان است، اگر پیش از آمدن ادیان ما اخلاق نداشتیم که باید نسل بشر منقرض می شد، حیوانات هم در حد خود اخلاقیات دارند؛ بیشتر کارهای بد و غیراخلاقی سود کوتاه مدت دارند و زیان بلند مدت و کارهای اخلاقی بیشتر در کوتاه مدت سودی ندارند اما در بلند مدت برای خود فرد و جامعه سودزا است.
این یک واقعیت دردناک است که در کشور ایران، هنوز دین اسلام مقدس است و برتر از تمامی قوانین جامعه قلمداد می شود و تمامی عرف جامعه بر اساس آن تدوین می گردد و وقتی می بینیم که دین اسلام با ساده ترین اصول انسانی در تناقضِ کامل است، تازه در می یابیم که مشکل این کشور مصیبت زده از کجا نشات می گیرد.
می توان با هر گروه و یا حزب سیاسی متحد شد، هر عیبی نیز که داشته باشد، اهمیتی ندارد، فقط تا زمانی که یک گروه سیاسی، حاضر است اجازه دهد دیگران نیز گزینه خود را بر روی میز بگذارند، تا زمانی که به اصول مشخص دموکراسی، یعنی حق رای مردم پایبند است، می توان با او برای ایجاد یک تشکل سیاسی ملی، متحد شد.
چون نیک بنگریم درخواهیم یافت اخلاقی که مذاهب از آن به عنوان تنها راه سعادت و رسیدن به ملکوتِ خداوند و مأوا گزیدن در بهشت نام می برند، بسیار ناقص، پر از خشم، نفرت و جنایت و همچنین ناقض بسیاری از مواد اعلامیه جهانی حقوق بشرند؛ در هیچ یک از ادیان ابراهیمی حقوقی برای کودکان و زنان در نظر گرفته نشده است.
