به راستی یک انسان چقدر می تواند بی شرم و بی حیا باشد که در یک مملکتِ لبریز از زندانیانِ سیاسی محروم از ابندایی ترین حقوق انسانی که مخالف هستی نظام می باشند، تنها حقوق کسانی را محترم و شایسته دفاع شدن بشمارد که در راستای نظام اسلامی حرکت کرده و به اصل نظام باور و اعتقاد داشته باشند؟
شکنجه و بی حرمتی نسبت به بانوان بزرگوار کشورمان، از چه فرهنگی سرچشمه می گیرد؛ ایرانی، و یا تازیان؟
خرافات مذهب شیعه و سودجویی فرصت طلبان، مانع آزادی و بلای جان و مال مردم ایران- بخش دوم
اعتصاب غَذای دروغین مَهدی خزعلی؛ نَمایش دیگری از اصلاح طلبانِ ولایت مدار!
این خودخواهی است که اجازه دهیم رژیم ادامه حیات دهد، اما حاضر به اتحاد با دیگر دموکراسی خواهان نباشیم!
سرانجام گروه تروریستی اخوان المسلمین پس از چند دهه ناتوانی در برابر نیروهای دولتی مبارک و ارتش مصر، توانست در یک خلاء سیاسی مانند انقلاب ۵۷ ایران، به قدرت برسد. گزینش محمد مرسی موجب نهایت خرسندی و آرامش حاکمان ایران شده است. تا آن جا که ملاها را به سرمستی به جفتک پرانی و لگدکوبی در آورده است.
آیا چادر سیاه زنان فرهنگ و حقوق متعالی برای زنان در آن جامعه به همراه می آورد؟ اگر چنین است جامعه ای مذهبی را نام ببرید که به وجود آورندگان تحولات بزرگ علمی و فرهنگی و هنری اش زنانی چادری بوده باشند و آیا چادری سیاه زیبایی و آراستگی را به همراه خواهد داشت؟ پس چرا زیباترین زنان جهان بی حجاب هستند؟!
ما این اقدام ننگین حکومت ضد انسانی را شدیدن محکوم کرده و خواستار آزادی پدر آقای "یاشار خامنه" از چنگال مزدوران رژیم می باشیم و تا به خواسته نهایی مان که همانا آزادی تمامی زندانیان سیاسی - عقیدتی و رسیدن ایران مان به سکولاریسم و دموکراسی به معنای واقعی است نرسیم، از پای نخواهیم نشست.
آزادی بیان و ابراز عقیده به معنی آزادی بی مرز نیست و نباید آزادی های پایه ای دیگران را پایمال کند. سخنان ضد بشری، سخنانی که از فاشیسم یا نژادپرستی یا تبعیض قومی و دینی بر ضد انسان ها (نه باور آن انسانها بلکه خود انسانها) را تبلیغ می کند و سخنان توهین آمیز مستقیم به افراد در آزادی بیان جایی ندارند.
آیا در عقب افتاده ترین قوانین جوامع انسانی نیز فردی را به جُرم نوشیدن الکل اعدام کرده و از بین می برند؟ این بربریت و توحش دادگاه های به شدت اسلامی ایران و تشنگی سیری ناپذیر قاضی های بی شرف به خون مردمان ایران زمین از کجا سرچشمه می گیرد؟
یکی از افرادی که در تاریخ معاصرِ ایران، بی‌انصافانه به او ارج می‌نهند، بدونِ توجه به عمقِ تخریبگرِ مطالب اش و اثر‌گذاریِ شگفتاورِ سخنانِ سطحی و یا قصارِ ادبی‌اش، علی شریعتی است. البته گذراندن دورانِ سه ساله‌ی تحصیل در دانشکده ادبیاتِ مشهد، به او قدرتِ قلمی بخشید تا بتواند خواننده را مجذوب کند.
مسموم کردن سرچشمه، که در فارسی گاهی به غلط مسموم کردن چاه ترجمه شده است، مغالطه ای است که کسی ادعایی کند و برای جلوگیری از اعتراض دیگران، صفت مذمومی را به مخالفان آن مدعا نسبت دهد؛ به طوری که اگر کسی بخواهد اعتراض کند، گویا خود را مصداقی از مصادیق آن صفت مذموم دانسته است.
