من داریوش دولتشاهی چند سالی پس از شورشِ ۵۷ در شهرِ تهران زاده شدم، دورانِ ابتدایی و راهنمایی را در ایران گذراندم و پس از آن به اتفاقِ خانواده به خارج از ایران کوچ کردیم.
در کشورِ بلژیک ادامه تحصیل داده و تا حدِ کارشناسی ارشدِ رشته‌ی مهندسی راه و ساختمان تحصیلاتم را به پایان رساندم و اکنون در حالِ زمینه سازیِ ادامه تحصیل برایِ گرفتن دکترا در همین رشته هستم.
اینکه زن به عنوانِ خویشاوند مجبورِ به پرداختِ دیه نیست، یک حالتِ عمومی نیست. ارث بردن یک امرِ عمومی است، هر انسانی از فقیرترین تا غنی ترین، چیزی در اختیار دارد که میتواند به عنوانِ ارثِ فرزندانش تلق یشود، اما اینکه در خانوادهایی جرمی صورت گیرد و زن از پرداختِ دیه معاف شود یک حالتِ خاص است.
نگاهِ اسلام به یک ارتباطِ زناشویی بیشتر شبیه یک ارتباطِ ارباب، کارمندی است. به همین دلیل در خطبه عقد میگویند: "اَنًکَحتُکَ و زَوَّجْتُكَ نَفْسِي عَلَى الصَّداقِ الْمَعْلُومِ" یعنی: "در مقابل یک مبلغِ تعیین شده خود را به تو به گائیدن میدهم". ( واژه اَنًکَحتُکَ از ریشهی واژهی "نکاح" گرفته شده است).
علی ابن ابیطالب بر این باور است که به علتِ عادتِ ماهانگی که زنان نباید در آن روزها نماز بخوانند و روزه بگیرند از این روی از نگاهِ او ایمانِ زنان ناقص است. یک تعریف ايمان؛ عبارت است از تصديق قلبى به آورده هاي پيامبر اسلام. یعنی باید به رفتار کشتارگرانه و زنباری او باور داشت تا با ایمان به شمارآمد.
امام علی پس از پايان نبرد جمل در نكوهش زنان: ايمان زنان ناتمام است، بهره آنان ناتمام ،خرد ايشان ناتمام؛ ايمان، معذور بودنشان از نماز و روزه است به هنگام عادتشان و نقصان بهره ايشان، نصف بودن سهم آنان از ميراث است و نشانه ناتمامى خرد آنان اين بود كه گواهى دو زن چون گواهى يك مرد به حساب رود.
دینداران مدعی هستند که احکامِ دینی‌شان بستر‌ساز جامعه اخلاق مدار است و بی‌خدایان و شک گرایان را متهمِ به بی‌اخلاقی کرده و اگر انتقادی از سوی آنان بشنوند به جای پاسخ و ایجاد گفتگو ، آنان را در جبهه‌ی شیطان شمارده و با دادنِ القابی چون: "محارب" و مفسد فی الارض تلاش بر سر به نیست کردن ایشان دارند.
یکی از افرادی که در تاریخ معاصرِ ایران، بی‌انصافانه به او ارج می‌نهند، بدونِ توجه به عمقِ تخریبگرِ مطالب اش و اثر‌گذاریِ شگفتاورِ سخنانِ سطحی و یا قصارِ ادبی‌اش، علی شریعتی است. البته گذراندن دورانِ سه ساله‌ی تحصیل در دانشکده ادبیاتِ مشهد، به او قدرتِ قلمی بخشید تا بتواند خواننده را مجذوب کند.
حکمِ ارتداد در طولِ تاریخ از جمله از صدر اسلام تا کنون ابزاری در دستِ دکّان داران دین بوده که هر آینه منتقدی بر سره راه آنان قرار می‌گرفت به وسیله حکمِ ارتداد از شرِّ او راحت میشدند. نمونه بارز از بهره گیرنده حکمِ ارتداد، خودِ آقای محمد، پیامبرِ مسلمینِ جهان است.
