آقای خاتمی! خون های پاک ریخته شده جوانان توسط این حکومت جنایتکار را به چه بهایی فروخته اید؟ واقعاً کسب قدرت برای شما این قدر لذت بخش است که باز هم برای تصاحب آن نقشه می کشید؟ حقیقتاً خون سهراب ها و نداهای این سرزمین برای شما این قدر کم ارزش است؟
خرافات مذهب شیعه و سودجویی فرصت طلبان، مانع آزادی و بلای جان و مال مردم ایران- بخش دوم
شکنجه و بی حرمتی نسبت به بانوان بزرگوار کشورمان، از چه فرهنگی سرچشمه می گیرد؛ ایرانی، و یا تازیان؟
خاتمی بُتِ بزرگِ اصلاح طلبان، دفاع از حقوق پایمال شده بسیجیانِ خَطِ امامی را واجب دانست!
هدف صدای فارسی آمریکا چیست؛ روشنگری، یادرتاریکی نگاهداشتن مردم؟
در سایت کلمه تاریخ ۲۲ دیماه می بینیم که؛ «انتخابات آزاد مبنای تضمین اعمال حق حاکمیت مردم در اندیشه سیاسی امام خمینی است». آیا هدف مردم ایران از انقلاب، ۸۸-۸۹، رسیدن به اندیشه های امام خمینی است؟. آیا دستگیری، شکنجه، و کشته شدن جوانان کشورمان برای آن بود که باردیگر به اندیشه امام خمینی باز گردیم؟!
نامه ۲۳ ژانویه شاهزاده به شورای امنیت سازمان ملل در دفاع از زندانیان سیاسی که تقریباً همگی آنان فراموش شده اند و تحت شکنجه جسمی و روانی جلادان رژیمند، در خور ستایش است. همچنین شکایت ایشان از جنایت کاری چون علی خامنه ای، بر خاسته از دل تک تک هم میهنان زجر کشیده و لگدکوب شده سرزمینمان است.
حال، در جایی که ملت سرگشته و گوسفند نشان ما از این تحریم ها در سوز و گداز است، و برای یک بار در تاریخ احساس نا امنی و گرسنگی می کند، رهبر بلند بافور و مسئولین دستاربند ما خود را نگران نمی بینند. رهبر در حالی که به بافور خود تکیه دارد، می گوید: «ما از تحریم نگرانی نداریم.! »
ما پرس تیوی را تلویزیون تنها رژیم ایران نمی دانیم، بلکه پرس پرس تیوی و بی بی سی هردو پا به پای هم در سمپاشی و گمراه کردن افکار مردم ناآگاه ایران و سراسر اروپا همکاری داشته اند، و به اصطلاح نان قرض هم می دادند. ظاهراً پرس تی وی پس از سال ها خیانت به مردم ایران، و آب در آسیاب غرب ریختن، تعطیل شده است.
ما در گذشته بارها یادآور شدیم که رژیم کنونی دشمن سرکش و خون آشامی است که با هیچ منطق و سخنی رام نمی شود. ولی مردم ما گمان بردند با سخنرانی، نشست، و گفتگو می توان رژیم را از خر خود پیاده نمود. غافل از این که آخوندها همیشه گفته اند: «وقتی بر خری سوار شدیم، محال است که دیگر پیاده شویم».
دوسال پیش مردم کشورمان به شمار میلیونی به خیابان ها آمدند، و جهانی را از خیزش و غرش خود به شگفتی درآوردند. این به خیابان آمدن ها، با وجود نیروی سرکش و خشونت بار رژیم کشتارگر بارها و بارها تکرار شد، ولی ناگهان مانند یخ ذوب بر زمین و در جویبارها، و گودال ها ناپدید گردید. این جنبش کجا رفت؟.
همه روزه ما شاهد بازتولید خشونت در سطح جامعه کشورمان هستیم، به راستی برای جلوگیری از به خشونت کشیده شدن فضای جامعه چه باید کرد؟.زمانی که این اشغالگران را از آب و خاکمان بیرون کنیم و قانون مجازات کشور را نه بر طبق اسلام بلکه بر طبق حقوق انسانی بنویسیم و اجرا کنیم، جامعه به سمت آرامش سوق خواهد یافت.
