ضجه*

جدل و بحث های بین
دینداران   و بی دینان؟

متاسفانه هر دو
گروه بر سر مطلبهای خود با تعصب ایستاده اند و حاضر نیستند که کمی به مطلب های هم
گوش فرا دهند. دینداران متعصب خود را کاملا محق میدانند و همچنین بی دینان متعصب
کوتاه نمی آیند.  در حالیکه اگر بدون تعصب
و با انصاف به این موضوع بنگریم می بینیم که نه دانش ما نه آگاهی های ما و نه حتی
ظرفیت مغزی ما دارای آنچنان موقعیتی نیست که بتواند این موضوع را حل فصل کند و یا
بشکافد. دینداران با تکیه به باورهای خود آنها را برحق میدانند بدون اینکه بتوانند
آنها را از لحاظ علمی ثابت کنند همچنین بی دینان از ثابت کردن اینکه خدایی یا خالق
هوشمندی نیست و همه چیز تصادفی و اتفاقی درست شده است عاجز هستند. و این دعوای
بیهوده سر مطلبی است که هیچکدام از طرفین نمی توانند حرف خود را منطقی به کرسی
بنشانند و هر دو بدون هیچ منبع علمی و عقلی میخواهند حرف خود را درست تحمیل کنند. کسانی
مثل خیام و کوته  و دیگر فلاسفه بزرگ هم از
ثابت کردن عاجز بوده اند. پیامبران هم سعی در این داشته اند که از این راه مردم را
براه خوشبختی هدایت کنند ولی متاسفانه در طول زمان شیادان و کسانی که تنها از حربه
دین برای مقاصد شوم سیاسی یا اقتصادی خود بهره می برند آنقدر خرافات به دینها
اضافه کردند که اکنون شناخت اصل از فرع مشگل شده است. آنچه مسلم است خدایی با آن
عظمت و قدرت که در فکر ما نمی تواند بگنجد و ما یک مفهوم خیالی از آن داریم به مال
و حتی دعای ما احتیاجی نمی تواند داشته باشد. 
پولهایی که توسط مومنان پرداخت میشود می بایست صرف کسانی بشوند که محروم
هستند و نمی توانند خود را اداره کنند و بنا به مقام انسانی داشتنشان بایست مورد
حمایت قرار گیرند درست مثل کودکان که بایست مورد حمایت و توجه والدین قرار بگیرند.

خدای هم از مال ما
و حتی عبادت ما بی نیاز است اگر گفته هایی در این باره شده است برای این بوده که
ما باهم مهربان باشیم و به غمهای هم برسیم و از هم حمایت معنوی ومادی بکنیم تا
اینکه انسانها همه در رفاه و آسایش و نیکی و علم و دانش بسر برند و مشگلها حل
شوند. اگر اصلهای دین را مورد بررسی قرار بدهیم می بینیم که همه گفته اند خوب
باشید  بهم کمک کنید   اموال هم را غارت نکنید و بهم تجاوز نفرمایید
و دروغ نگویید  شر روا مدارید خیر باشید
و… ولی متاسفانه با آلوده نمودن دینها توسط شیادان سعی براین شده که مردم را
بنام دین گروه گروه کرده هر گروه را علیه گروه دیگر شست شوی مغزی داده و به آنان
نفرت تزریق نمایند تا از اتحاد انسانهای معمولی جلوگیری شود. علاوه براختلافهایی
که بین بی دینان و با دینان انداخته اند 
بین اکثر دینها هم تفرقه می اندازند حتی بین مذهب های مختلف یک دین آتش
تفرقه و نفرت را می گدازند. نفرت بین شیعه و سنی ( در مواردی زیادی که افراد متعصب
و یک دنده هستند و بدون داشتن معلومات وسیعی از اسلام همدیگر را براحتی کافر خطاب
میکنند. وگرنه انسانهایی هستند که به وحدت بین فرقه ها و مذهب های اسلامی معتقد
هستند و از تفرقه بیزار میباشند. ) این تفرقه حتی بین بیش از شش هزار مذهب های
مسیحیت وجود دارد منتهی چون مذهب های مسیحی آن قدرت مادی و فکری را مثل گذشته
ندارند این است که باهم از در تساهل بجای تعصب در آمده اند.

اگر ما این نیروی
عظیمی که صرف نفرت و تنفر از هم بکار می بریم در راه دوستی و عشق بکار ببریم
بسیاری از مشگلهای ما حل خواهد شد. هیتلر یک مردکی فقیر بود که تنها آرزویش همان
داشتن یک محل گرم نرم برای خوابیدن و غذای کافی بود ولی ما میدانیم که همین مردک
فقیر و بیچاره وقتی به قدرت و ثروت رسید دیگر دیوانه ای تمام عیار شده بود که خود
را خدایی فرض میکرد و براحتی بیش از ۵۰ میلیون انسان را به مرگ کشانید و حتی حاضر
بود تمامی ملت آلمان را هم به کشتار گاه ببرد زیرا میگفت که آلمانی که لیاقت درک و
اطاعت از اورا ندارد بایست بمیرد؟ این تقریبا فکر تمامی انسانهایی است که از فقر و
بیچارگی به ثروتهای عظیم وقدرتهای بین المللی میرسند. استالین آن مردک گرجستانی هم
وطن رضا شاه نیز روشی بهتر از هیتلر نداشت مردکی که حالا خودش را خود خدا می
پنداشت و نمی توانست درک کند که مردکی بیچاره است که در عمری کوتاه بسر میبرد شاید
او اصلا به مرگ هم فکر نمیکرد و تنها چند قدم جلوی خود را میدید. متاسفانه این خود
بزرگ بینی و خود شیفته گی همچنان قربانی میگیرد. این ها نمی توانند درک کنند که
مرز بین قدرت و بیچارگی تنها یک خط است. خودتان دیدید که سرهنگ قذافی مغرور و
قدرتمند که بر روی میلیاردها و شاید تریلیونها دلار خوابیده بود در عرض مدتی کوتاه
مثل سگی در خیابان کتک خورد و کشته شد. و بدنش را مثل لاشه خری در معرض نمایش مردم
گذاشتند مردمی که او آنان را هیچ می شمرد. استالین شاید میلیونها انسان بیگناه را
کشت و خودش هم در آخر توسط دیگران مثل یک سگ مسموم شد؟

در عرض این صد سال
بشر به دانسته های بسیاری دست یافته است و اگر بشر عاقل شود و دست از خریت و کینه
توزی و کشت کشتار و خود خواهی و دزدی  فساد
و غارتگری بردارد همه مردم دنیا میتوانند در صلح و صفا بسر ببرند و اینهمه مشگل
نداشته باشند. اگر تریلیونها دلاری که صرف نفرت پراکنی و جنگ و گلوله بارانها
میشود صرف تحقیقات علمی و دانشگاهی شود بسیاری از مرضها و مشگل ها حل خواهد شد.
اگر رهبران کشورها بجای دزدی  فساد  شهوت رانی های بیش از حد و آدمکشی و آدمخواری
به محبت و دوستی چنگ بزنند هم خودشان راحت تر خواهند بود و هم کسانشان.

اگر مثلا سرهنگ
قذافی انسان والا بود و از دزدی فساد  غارت
شهوترانی های غیر معمول صرف نظر میگرد آیا مثل یک سگ در خیابانهای کشورش کشته
میشد؟ اگر تزار روسیه نیز با عدالت ومهربانی با مردمش رفتار میکرد آیا یک سرباز
ساده به گونه اش سیلی میزد و تمامی فامیلش به مسلسل بسته میشدند؟ اگر ما بتوانیم
که دنیایی پراز مهر و محبت بسازیم همان دیکتاتورها هم محفوظ خواهند بود و مجبور
نخواهند بود که سعی کنند دزدی بیشتری کنند تا شاید آینده ای داشته باشند.

سیستمی که دنیا را
اداره میکند متاسفانه دست یک مشت افراد خودخواه و خود شیفته و دزد غارتگر است که
تریلیونها دلار مردم را غارت میکنند تا زندگی افسانه ای داشته باشند. و بنظر
خودشان اگر مردم به کشتار هم مشغول باشند یا در گروه هایی جایگزین شوند و نسبت بهم
به آنان نفرت و کینه تزریق شود مردم عادی هیچوقت با هم متحد نخواهند شد و آنان
همین طور از تفرقه بیانداز و حکومت کن سو استفاده می فرمایند. گرچه آنان با سرمایه
عظیمی که در اختیار دارند برنامه ریزی میکنند ولی بالاخره روزی مردم هم چشمانشان
باز خواهد شد و خواهند دانست که قرنهاست که بازیچه یک مشت دزد عظیم شان قرار گرفته
اند که از نفرت و کینه جویی آنان برعلیه خودشان سو استفاده میشود.

ثروتمندان طماع
بدانند که عمر کوتاه است و مال دزدی آنان به فرزندانشان وفا نخواهد کرد گرچه ممکن
است مدتی بر خر مراد سوار باشند ولی اینکار همیشگی نخواهد بود ولی اگر دلسوز و
مهربان مردم باشند هم خودشان بیمه خواهند بود وهمه همگی فامیل آنان و درب همه
قلبهای مردم دنیا حتی بر روی آنان باز خواهد بود.

عطار  مولانا و سایر اندیشمندان ما بما گفته اند که چه
کنیم ولی ما متاسفانه گوش به حرفهای والای آنان نداده و ره فساد را پیموده
ایم.  شاید روزی همه ما بتوانیم درک کینم
که اگر ما همه متحد باشیم به راحتی مثل همان سیمرغ عطار به واقعیت و خدای خواهیم
رسید  که گفته اند رسد آدمی بجایی که بجز
خدای نبیند   بنگر که تا کجاست مقام
آدمیت.   دین و علم بایست باهم دست بدست
مارا حمایت و راهنمایی کنند که هم علم و هم دین هر دو برای بهتر زیستن مردم دنیا
آمده اند ولی متاسفانه آنان به خرافات آلوده شده از راه اصلی منحرف شده اند.  و با بی تفاوتی دنیا حربه ای در دست غارتگران و
دزدان عظیم شان هستند.  آنان هم سیستم برده
داری مدرن را بما تحمیل میکنند زیرا ما باهم متحد نیستیم و قانونها تنها در دست
ثروتمندان است. عدالت مرده و عشق هم مرده است تنها زور زر و شیادی است که راهبر
شده است.  ما مردم عادی هم سعی میکنیم که
سرهم کلاه بگذاریم تا سرمایه غیر مشروع ما زیاد تر شود. راهی که برای ما ساخته
اند. تنها از راه رشوه خوار و دزدی میتوان به رفاه رسید و ما هم قربانی این سیستم
هستیم.  بی تفاوتی دارد ریشه همه مار از
بیخ بن میسوزاند. 

ای اهل عالم بیدار
شوید که فردا برای دوست داشتن خیلی دیر است. ما دیوانه گانی در کنار خود داریم که
تربیت شده اند اگر به دست این شیادان و دزدان دیوانه ثروت وقدرت مثلا بمب اتمی
برسد مسلم است که آنرا منفجر خواهند کرد زیرا سیستم دینا آنان را عقده ای بار
آورده است زیرا بی تفاوتی و بیهودگی اداره ها وسیستم قضایی و مجریه و مقننه کشور
هم رو به بیهودگی نهاده است. و این سیستم است که تروریست میسازد. وقتی درکشوری مثل
آمریکا عدالت وجود خارجی ندارد و همه بی تفاوت هستند مسلم است که مردی یا زنی
آزرده از بی عدالتی از خشم به جنون میرسد و به مردم بی گناه شلیک میکند؟ این
انتقام جویی ها حاصل بی عدالتی ها و بی تفاوتی ها است که در کشورهای دنیا حکمفرما
شده است. ورگرنه چرا بایست جوانان ما خودکشی و دیگر کشی کنند؟ زیرا عشق مرده است و
بجای آن بی تفاوتی وظلم رشد کرده است. 

مشگل در اینجاست که این خود ما
هستیم که دیکتاتور هستیم ویا دیکتاتور پرور. نبرد ما هم با مشگل نیست بلکه با
باورهای دیگران است که ما باورهای خود را درست و صحیح می پنداریم و پندارهای
دیگران را غلط و غیر قابل قبول. اسلام گفته است که طلب علم بر هر زن و مرد مسلمان
فرض و واجب است. آیا رهبران مثلا مذهبی اینکار را میکنند یا کشورهای اسلامی پراز
بیسواد کم سواد است؟ رهبران کشورهای اسلامی سرمایه های ملی را خرج خودخواهی های
خود میکنند یا شهوت رانی کیف عیش و نوش و سوار شدن بر ماشین های ساخته شده از تلا.
و مردم هم از کمبود سواد و داشتن خرد کافی در رنج و عدابند. حتی اگر به کشورهای
مثلا پیشرفته بروند باز سرمایه های ملی کشورهایشان آنان را حمایت نمی کند بلکه
دربست این سرمایه در اختیار قلدران و غارتگران ملی  محلی و بین المللی هست که با هم دست به یکی
کرده و مردم را غارت میکنند. یا اسلام گفته که اگر علم در کشور چین هم تعلیم داده
میشود بایست مسلمانان به آنجا بروند. آیا رهبران کشورهای اسلامی از دانشجویان
حمایت مادی و معنوی میکنند؟ یا اینکه سرمایه های ملی را تاراج مینمایند و آیا
بایست این مشگل را بحساب اسلام نوشت یا مردم دزد و غارتگری که از حربه دین اسلام
سو استفاده میکنند.

ماهم که همه مثل قهرمانان دون
کیشوتی مشغول جدال با آسیاب هستیم. در صورتیکه مشگل در جایی دیگر است. ریشه فساد
بایست از بین برود.  بی تفاوتی ظلم  حرص آز 
دزدی رشوت خواری  بیسوادی  جهل 
تعصبهای کور نداشتن حداقل زندگی 
غارت های میلیارد دلاری از سرمایه ها مردم وملتهای ما. این است که تقسیم
مردم به تازی  پارسی و غیره شاید درست
نباشد زیرا در همه ملتهای بد خوب ها هستند و این است که بایست تقسیم بندی به این
ترتیب باشد  دزدان  دغلان غارتگران  و سایرین 
که متاسفانه سایرین برضد هم گروه بندی تقسیم بندی شده و فعلا بجان هم
افتاده اند تا دزدان و دغلان و غارتگران بی مشگل مشغول غارتگریهای خویش
باشند. 

برای روشن شدن موضوع چند مثال
میزنم.  کامیونی به ماشین پیکار سواری خورد
و آنرا له لورده کرد. شوفر کامیون پایین آمد من اورا گرفتم زیرا میخواست فرار کند
و از دادن خسارت شانه خالی نماید.  صاحب
پیکان پیدایش شد ولی در عقب ایستاده و به کمک من نیامد گویی من بایست از مال او
دفاع کنم و او ساکت در گوشه ایستاده باقی بماند. بعد از زد خورد مفصلی که حتی
راننده کامیون برای من چاقو هم کشید مردم جلو آمده و بیمه نامه وی را گرفتند. و در
ضمن مردم میگفتند که راننده پیکان چه مرد آقایی بود حتی جلو هم نیآمد؟ شب هنگام
راننده کامیون همراه با صاحب پیکان به درب خانه من آمدند که آیا من میتوانم پولی
به صاحب پیکان بدهم؟ آیا ملتی که این چنین بقولی زرنگ است و میخواهد حتی خسارت را
هم از کسی بگیرد که هیچ ربطی به موضوع نداشته و خواسته است که تنها کمک کند
میتواند به استقلال برسد؟ عملا به من و امثال من میگویند که اگر بی تفاوت بودی ویک
بمن چه میگفتی دیگر اینهمه درسر نداشتی.

مثال دو در داستان جلال خواهر جلال
میخواست که درس بخواند و جلال تا آنجا که میتوانست به او کمک و همراهی کرد.  آخر سر فروغ خواهر جلال دوقورت نیمش هم باقی بود.
جلال که در همه زندگی اش خواهر را کمک کرده بود حالا که نمی توانست کمک کند مورد
بی مهری خواهر قرار گرفت. وی میگفت که اگر به آمریک برای تحصیل نیآمده بود درتهران
شوهر بهتری میکرد و همه تقصیر جلال است که اوراکمک کرد که درس بدبختی بخواند و یک
عمر خود را از زندگی برای خاطر تحصیل عقب انداخت. 
اگر جلال به خواهر کمک نمیکرد 
میگفت که آری برادر من مرا زود شوهر داد که از دست من راحت شود و من از
همان جوانی بجای تحصیل به شستن کهنه گویی پرداختم. درست نظیر همین حرف را من از
خواهر دیگر شنیدم که میگفت پس از مرگ پدر مرا زود شوهر دادند که از دستم خلاص
شوند. نتیجه اگر جلال بی تفاوت بود و به خواهر کمک نمیکرد باحتمال دوستی لااقل
ظاهری آنان باقی می ماند.

ناصر که به عنوان بهایی اخراج
شده  بود ولی عملا چون پدرش مسلمانی دو
آتشه بود از بهاییت اطلاعاتی وسیع نداشت. او به دوستان مسلمان خود اعتماد کرد آنان
سراورا کلاه گذاشتند  به پسرخاله بهایی خود
متوچر و عفریته همسرش که با او خیلی مهربان بودند و مثلا غمخوارش شده بودند اعتماد
کرد . آنان هم کلاهی بزرگتر سرش گذاشتند و بعد هم مثل خواهر جلال اورا لجن
مال  کردند. نتیجه سه  بی تفاوت بودن ناصر و یا اعتماد نکردنش به
متوچر اورا از غارت اموالش نجات میداد. خوب در حالیکه بهاییان در ایران اینطور
مورد ظلم و جور آزار و اذیت هستند وبازهم اینگونه ظالمانه خیانت میکنند از این
چنین ملتی چه میشود انتظار داشت؟

من به دوستم بنام مرتضی موسوی
خواهر آبادی اعتماد کردم درحالیکه مثل دانه های ذرت بالا پایین میپرید و گریه زاری
میکرد که احتیاج به پولی دارد که بتواند ساختمان بهجت آبادش را تعمیر و کرایه رهن
بدهد و بیست روزه پول میخواهد که آنجا را مرتب کند. وی غارت اموال مرا بمدت هفت
سال طولانی کرد و پس از هزارها تهمت که بمن زد و ناراحتی های بسیاری برای من ایجاد
کرد مثلا دادگستری شق قمر کرده به پس دادن اصل پول من رای داد و با آن تورم بی
سابقه مسلم است که او برنده بود و با خرج کردن مقداری از پول خودم برعلیه من
توانست موضوع را هفت سال طولانی کند. خوب اگر من به اشگها و ناله های موسوی بی
اعتنا بودم مسلم است که علاوه بر داشتن دوستی مثل او که میگفت حاضر است بمیرد و
مرا در ناراحتی نبیند اینهمه ضرر مادی و معنوی هم نمیکردم. آیا با این چنین ملتی
که به وی کمک میکنی نیش میزنند میشود به استقلال رسید؟

من اول فکر میکردم که موسوی خوار آبادی
یکی است و دیگران بهتر است بعد دیدیم که دیگران هم دست کمی ازوی ندارند اگر همان
آب را ببینند شناگران ماهری هستند.

خیانت در امانت  خیانت در دوستی و اعتماد  و سو استفاده کردن از هم کاری بسیار زشت است.
مثلا دوستانی دیده ام که بسیار ظاهرا صمیمی بودند ولی بموقع برای خاطر صنار سی
شاهی طرف را لو داده اند که مثلا مادر وی بهایی است و او بهاییان را دوست دارد.
کسانی هستند که حتی یکبار در ایران به عنوان بهایی اخراج و آزار دیدند ویکبار هم
در آمریک بهاییانی که میخواستند ازآنان سو استفاده کنند این بار به عنوان مسلمان
مورد بی مهری واقع شده اند. خوب آیا این مشگل دینی است که مرتب به ترک تعصبات و
دوستی باهم و دوستی با تمامی اهل عالم سفارش کرده است.

پس مشگل از خودماست که دیکتاتور
هستیم منتهی دستمان به دم گاوی بند نیست اگر دستمان به دم گاوی بند شد و دیکتاتور
نشدیم  آنوقت درست است؟ تواضع زه گردن
فرازان  نیکوست   گدا گر تواضع کند خوی اوست.

دیده زعیب دیگران کن فراز   چهره خود بین در او عیب ساز.  همه ملتهای ما چه تازی و چه پارسی   چه تورانی و چه ایرانی   چه پشتون و چه کرد و…. همه ما زیر مهمیر ظلم
هستیم و غارتگران از همین اختلاف های ما سو استفاده کرده مارا بجان هم انداخته و
خودشان خوشه چینان هستند.  بیایید ماهم با
هم متحد شویم و دست همدیگر را گرفته به جنگ با هیولای ظلم   بی سوادی 
طمع   حرص  تعصب 
بی خردی  و خود بزرگ بینی برویم  که ریشه تمامی مصیبت ها آنجاست. 

اینهمه جنگ جدل  حاصل کوته نظری است     چون دورون پاک کنی حرم دیر یکی کعبه بت خانه
یکی است. 

ای بی خبران کجایید کجایید محبوب در اینجاست بیایید
بیایید؟  محبوب تو همسایه خانه بخانه  تو در بیابان خرابه ها حیران چرایی.   ای اهل عالم سراپرده یگانگی در عالم برپا شده
است  بچشم بیگانگی بهم ننگرید     که همه باریک دارید وبرگهای یک شاخسار و
گلبرگهای یک گلبن.  چه پارسی   په تازی  
چه ترک  چه بخارایی   و چه تاجیک وچه کردستانی و…  چه اسماعیلی چه شیعه دوازده امامی   چه بابی 
چه بهایی چه مسلمان چه چه مسیحی و….مشگل ما آن یک درصدیهایی هستند که بیش
از چهل درصد ثروت عالم را قبضه کرده و با استخدام خود ما برعلیه خود ما مارا
دانسته یا ندانسته به جنگ باهم تشویق میکنند. 
نه بی دنیان میتوانند ثابت کنند که خدایی نیست و نه بادینان توانانی ثابت
کردن حضرت احدیت را دارند  پس بیایید با
اتحاد تمامی مشگل ها را حل کنیم وبجای نفرت عشق و بجای بی دانشی و تعصب  دانش و علم و بجای کینه دوستی و… را بکار
ببریم. خواهید دید که همه مشگلها حل خواهد شد. عدالت برقرار و انسانها  آدمهایی واقعی خواهند گشت.

وافعا که جای تاسف
است  من از نکوهش  دزدی غارتگری 
فساد بی عدالتی  نوشته ام و مشگل ها
را از جهل و خرافات دانسته ام ولی این دوست مرا در مقابله با دین مبین اسلام قرار
میدهد آیا این انصاف است ؟ نتیجه این تنفر همین است که می بینیم بدون اینکه مطلب
ها را بخوانند با نیروی دعوا و نبرد جلو میآیند 
آنوقت ما توقع داریم که به صلح آرامش 
پیشرفت  برسیم.  مشگل ما همان مشگل غرور های کاذب حمله های بی
جهت است  درست مثل دویدنهای بی جهت
بوفالوها که تمامی نیروی خود را عوض بکار بردن در راه درست در دویدن بی هدف بکار
میبرند. مبنای کار ما هم مخالفت است باهرکس و بدون دلیل. آیا عالم بودن و اینکه
اکثر مردم ما هم مثل مثلا آمریکایی ها دانشگاه رفته باشند ضد اسلام است؟  آیا خرد ضد اسلام است  آیا اتحاد ضد اسلام است  آیا دانش ضد اسلام است. آیا ما بایست تا ابد
برسر درستی شیعه سنی و سایر فرقه ها باهم در جدل و کشت کشتار باشیم. متاسفانه تمامی
دستورهای درست را کنار گذاشته ایم وبا سرسختی با فروع های دین بجان هم افتاده ایم
و همدیگر را کافر مرتد و… میدانیم. آیا این تفرقه ها و این تعصبات بدون پایه
علمی مارا بجایی خواهد رساند یا بیشتر در دام استحمار و استعمار فرو خواهیم رفت. بیش
از پنجاه میلیون مسلمان تحصیکرده در غرب با بی هدفی زندگی میکند نه غرب آنان را
میخواهد و نه به آنان همان کاری را میدهند که به همتایان غیر مسلمان میدهند. به غیر
از عده معدودی بسیار تیزهوش بقیه که مدیران خوب و معلمان خوب و مهندسان خوب و حتی
پزشگان خوب در کشورهای اسلامی بودند اینجا به کارهای سطح پایین مشغولند آیا پزشگی
که در اینجا غرب زمین می شوید ولی با ثروتهای کشورهای اسلامی تحصیل کرده است باعث
هدر رفتن نیروهای انسانی ما نیست؟

این آتش فتنه بین
بادینان  بی دینان  و دشمنی بین دینها و غرورهای بدون دلیل و بدون
پایه و تعصب های غیر علمی و خرافات و جهل همه ساخته دست استعمار بین المللی است که
چون خوره به جان مردم ما افتاده است.  عقده
های جنسی  بیکاری هم به آنان اضافه گردیده
اند. عوض یک تساهل و یک همراهی یک حسادت ویک عقده در میان مردم ما پرورش یافته
است.