دُختری جوان به کمک دوستانِ فیسبوکش، سرطان را به زانو درآورد! ۱

– دُختری که سرطان را از پای درآورد:

دختر جوانِ ۲۲ ساله ای که مبتلا به سرطان “لنفوم هوچکین” بوده و رویایِ مُدل شدن در سر دارد، توانسته است تا به کمک روحیه ای که دوستانِ فیسبوکی اش به وی داده اند، قدرت و امید لازم برای رهایی از چنگال سرطان را در خود پیدا کرده و سرانجام این بیماری دردناک را از پای در آورد. [۱]

Caris Hedd-Bowen دختر ۲۲ ساله ای که رویایِ مُدل شدن دارد، ناگهان خود را با یک بیماری دهشتناک رو به رو می بیند و راهی به جز جنگیدن برایِ بَقا، پیش رویِ خود نمی یابد! اما به راستی جنگیدن با دستِ خالی در برابر یک بیماری که ذره ذره وجودت را خُرد می کند، امکان پذیر است؟

این خانم توانسته به کمک پیام های دلگرم کننده دوستانش در فیسبوک، قدرت لازم برای جنگیدن با بیماری دردناک سرطان را به دست آورد! بر خلاف آنچه حکومت اسلامی ایران ادعا می کند، شبکه های اجتماعی محیطی بسیار با اخلاق و انسان دوستانه را پدید آورده اند.  سیروس پارسا

این خانم توانسته به کمک پیام های دلگرم کننده دوستانش در فیسبوک، قدرت لازم برای جنگیدن با بیماری دردناک سرطان را به دست آورد! بر خلاف آنچه حکومت اسلامی ایران ادعا می کند، شبکه های اجتماعی محیطی بسیار با اخلاق و انسان دوستانه را پدید آورده اند.
سیروس پارسا

دانش پزشکی و تکنولوژی روزِ انسانِ زمینی طرف اصلی ماجراست، اما چون نیک بنگریم، امید به زندگی خود بزرگ ترین کمک به منظورِ زنده ماندن برای یک بیمارِ سرطانی است ولی امروزه که دُنیای انسان ها در روابط اجتماعی شان بسیار کوجک گشته و آدمی با توجه به شرایط حاکم، با دوستانِ مجازی اش بیشتر از دوستانِ محیط کار و زندگی و تحصیلش، در ارتباط است، آیا همچنان اطرافیان می توانند پیامِ امید را به ذهن یک انسانِ بیمار و رو به مرگ، مخابره کنند؟

این خانم جوانی که سرطان را از میان برده ادعا می کند که دوستانِ مجازی اش در فیسبوک که تعداد آن ها به ۲۱۲۷ نفر می رسد، با دادن دلگرمی و پیام های روحیه بخش، به او کمک کرده اند تا قدرت لازم برای شکست سرطان در خودش را پیدا کرده و بر این بیماری کشنده، چیره شود.

– سرطان “لنفوم هوچکین” چیست؟

لنفوم هوچکین (به انگلیسی: Hodgkin’s lymphoma)‏ نوعی از لنفومها است. لنفوم نوعی سرطان خون است که منشا سلولهای سرطانی از گلبولهای سفید خون و از گروه لنفوسیتها هستند.گرچه بیماری هوچکین ممکن است در تمامی سنین دیده شود، شایع‌ترین سن شیوع آن بین ۱۵ تا ۳۵ سالگی و بعد از ۵۵ سالگیست و در مردان شایعتر است.

در سال ۱۸۳۲ میلادی آقای توماس هوچکین (یک پزشک انگلیسی) برای اولین بار این نوع بیماری را شرح داد .دکتر هوچکین همچنین برای اولین بار تفاوت بین علائم و سیر بالینی لنفوم هوچکین و غیر هوچکین را به روشنی نشان داد. لنفوم هوچکین در سالهای قبل از ۱۹۷۰ سبب مرگ تقریباً تمام مبتلایان می شد. با تکامل روشهای درمانی، در حال حاضر این بیماری یکی از قابل درمان ترین بدخیمی هاست و قسمت عمده ای از بیماران مبتلا قابل علاج کامل هستند.

علت این بیماری مشخص نیست. ممکن است عواملی از محیط، خصوصیات ژنتیک فرد و همچنین عوامل عفونی در ایجاد بیماری دارای نقش باشند. سیر بیماری لنفوم از یک غده لنفاوی که بصورت پایدار بزرگ شده است شروع می شود. رشد این غده به آهستگی ادامه می یابد و به تدریج غدد اطراف خود را نیز درگیر می نماید. در موارد پیشرفته، با ورود سلولهای بدخیم به جریان خون، طحال، کبد و مغز استخوان نیز ممکن است درگیر شوند.

بیماری هوچکین در یک منطقهٔ دستگاه لنفاوی و معمولاً در گره لنفی ایجاد می‌شود. اگر این بیماری به‌موقع کشف و درمان نشود، ممکن است در تمام دستگاه لنفاوی پخش گردد. هوچکین می‌تواند باعث درگیری ریه، اعضاء داخل شکم و استخوان‌ها شود.

این خانم جوان 22 ساله، به کمک پیام های دلگرم کننده دوستانش در فیسبوک، توانست سرطان را از پای در آورد.  سیروس پارسا

این خانم جوان ۲۲ ساله، به کمک پیام های دلگرم کننده دوستانش در فیسبوک، توانست سرطان را از پای در آورد.
سیروس پارسا

با گسترش بیماری، گویچه‌های سفید طبیعی کاهش یافته، در مقابله با عفونت‌ها اختلال ایجاد می‌شود. بنابراین بیماران مبتلا به هوچکین ممکن است مستعد ابتلا به عفونت‌های گوناگون گردند. لنفوم هوچکین ممکن است در هر سنی بروز نماید. اما اکثر موارد در سالهای اول بلوغ (۱۵ تا ۴۰ سالگی) یا در میانسالگی (پس از سن ۵۵ سال) دیده می شود. [۲] [۳]

– نَقش درخشان شبکه های اجتماعی در تمامی زوایایِ زندگی انسانی:

به جهان پیرامون مان که خوب دقت کنیم در می یابیم که امروز شبکه های اجتماعی تمامی انسان ها را به یکدیگر متصل کرده و دنیا را به یک دهکده کوچک که همه در آن یکدیگر را می شناسند، تبدیل نموده است. مردمی که هزاران هزار فرسنگ میان شان فاصله جغرافیایی است، می توانند از حال روزانه یکدیگر باخبر باشند.

مردمی در آمریکا زندگی می کنند و از اخبار داخلی هند خبر دارند و در برزیل روزگار می گذرانند و از رخدادهای داخلی ایران آگاهند؛ به راستی که شبکه های اجتماعی و اینترنت، دست کم در دنیای مجازی، جَهانی بی مرز را برای مان ساخته اند که ما آزادانه در این دنیایِ بدون محدودیت، در حال گشت و گذاریم.

شبکه های اجتماعی همچون فیسبوک، یک روز دیکتاتوری را در مصر سرنگون می کنند و روزی دیگر به جمع آوری کمک های مردمی برای کمک به مصیبت زدگان و روزی نیز، دختری ۲۲ ساله که سرطان از پایش درآورده را عمری دوباره می بخشند! همبستگی و دلسوزی آدم های مجازی برای یکدیگر جدن بسیار شگفت انگیز است!

۲۱۲۷ نفر دوست فیسبوکی، با فرستادن پیام های محبت آمیز و روحیه بخش، دخترک بیمار را به زندگی امیدوار کرده و کمک کردند تا علم پزشکی بتواند بهتر کارش را انجام دهد و به پایان رساند؛ این نکته خود شاهدِ دیگری است تا به ما نشان دهد که خدایِ موهوم ادیان، نقشی در زندگی روزمره ما ندارد بلکه این مردمان هستند که با علم و همبستگی شان، می توانند امری ناممکن را ممکن سازند.

[۱] Dailymail
[2] Hodgkin Lymphoma
[3] ویکی پدیا

  • ایمان

    تمام این متنو نوشتی تا بگی خدای مهوم ادیان وجود نداره.میدونم که چرت نوشتی.نگو نه.خدا هست.همین نزدیکی هاست