پدیده خود سوزی، و یا انتحاری که موجب کشتار خود و گروهی دیگر، و یا ویرانی تشکیلات و مؤسساتی می شود، مختص همه ملت ها بوده، از فرود هواپیمای ژاپنی به درون کشتی آمریکایی، خود سوزی مجاهدین، و بسیاری دیگر را شامل می شود.
مصر به کدام سوی می رود؟. اخوان المسلمین، و در راستای سیاست ولی وقیح؟. تحت رهبری البرادعی، و یا تحت حمایت و اختیار ارتش؟، و یا در یک دوره موقت به ریاست جمهوری عمر سلیمان؟.
دولت فاشیستی همچون خیاطی می ماند که یک جامه بدشکل و زشت قواره ای دوخته و مصمم است که آن را با خودکامگی به تن همه افراد جامعه کند.
در تونس انقلاب شد، و دیکتاتور فرار کرد. واما در ایران؛ پس از ۱۰۴ سال پشت سر گذاشتن دیکتاتوری و خودکامگی، ما همچنان درون تار وبند هیولای اسلام دست و پا می زنیم.
در دولت های غیر دموکراتیک و جوامع توسعه نیافته، نظامیان نه تنها در مسایل نظامی دخالت می کنند، بلکه خواهان قدرت سیاسی و منزلت اقتصادی در سراسر نظام هستند. در ایران، نظامیان در کلیه نهادها و مراکز قدرت وجود دارند؛ پایگاه های کلان اقتصادی و صدا و سیما حضور آنان صحنه گردان اصلی سیاست کشور فقاهت زده است.
جنایت کاران تازی با بی رحمی و وحشیگری سرپوشی بر روی تاریخ و فرهنگ ما گذاشتند، و تاریخ و فرهنگی ساختگی و بی محتوا، به حلق ما فرو کردند. تا جایی که نسل های بعدی، به این آموزه های چندش آور و مسخره خوی گرفتند، و از آن خود دانستند. ما روزشمار ایرانی را فراموش نموده، و به جای آن سالنامه عربی انتخاب کردیم.
در حکومت های خودکامه و تمامیت خواه، به کار گمارده شدگان، نوکران و سرسپردگان رژیمند و هرآن گاه که رژیم اراده کند، آنان از تخت جاه و جلال، به زیر سرنگون می شوند.
اخوان المسلمین یک سازمان سیاسی و مذهبی است که در سال های پس از ۱۹۲۷م به وسیله شخصی به نام شیخ حسن بناء دبیر دبیرستان های شهر اسماعیلیه در مصر پای گرفت. از سال ۱۹۵۳ این سازمان در قاهره محبوب القلوب عام و خاص شده و صحنه گردان جنبش های خرد و کلان منطقه بود.
