نکته اینجاست که هر دو دسته نیز همواره دَم از اتحاد و برای به زیر کشیدن حکومت آخوندی می زنند و بر این باورند که باید از تمام نیروهای اپوزوسیون در راستای ضربه زدن به حکومت لرزان و از هم پاشیده سید علی استفاده کرده و سپس در فردای ایران آزاد سرنوشت مردم و آینده ایران را از طریق صندوق های رأی مشخص نماید.
با شاهکار بی همتای آخوند پیزری، آیت الله آملی آشنا شوید
این خودخواهی است که اجازه دهیم رژیم ادامه حیات دهد، اما حاضر به اتحاد با دیگر دموکراسی خواهان نباشیم!
کنکاشی پیرامونِ اَخلاقِ انسانی و زَمینی
ما هیچ گروه سیاسی بی عیبی نداریم؛ تنها راه نجات ما، ایجاد یک شورای ملی از میان همین گروه های پر عیب و ایراد است
یک کشور برای قوی شدن نیازمند دانستن شرایط منطقه ای و استفاده از مغزهای متفکر برای ریختن استراتژی درست جهانی می باشد. شاید بارها مَثَل جهانی فکر کن، منطقه ای اجرا کن تا کشوری نتیجه بگیری را شنیده باشید. این کاری است که کشورهای پیشرفته انجام می دهند و ما در تاریخ معاصر ایران از آن بی بهره بوده ایم.
ایرانیان در خارج از کشور به محض دیدن یک ایرانی دیگر، مسیرشان را تغییر می دهند و یا تا زمانی ایرانی "غریبه" بگذرد، حرف نمی زنند و در و دیوار را نگاه می کنند؛ گویی یک گفتگوی ناقابل در دنیای غربت، جان شان را می گیرد. به راستی چه شده است که دو ایرانی تمام تلاش خود را می کنند تا از دید هَم مخفی بمانند؟
سناریوی تجزیه ایران در دو حالت پیش می آید یکی بقای جمهوری اسلامی و ادامه ی مسیری که تاکنون پیش رفته اند و دیگری سقوط جمهوری اسلامی همراه با هرج و مرج و پیدا نکردن یک راهکار میانه و دموکراتیک و سکولار برای یکپارچه نگاه داشتن کشور.
به راستی اخلاق های نیکوی ما کجا رخت بر بستند و به کدامین سیاره راه شیری کوچ کردند و ما را با یک مُشت اخلاق های زشت و ناپسند و ضد انسانی تنها گذاشتند؟ آیا ما، ملت ایران، آن دسته از کردارهای زیبا و دلنشین و انسانی را فراری دادیم و خود را در منجلاب اخلاق های زشت و ناپسند غرق نمودیم؟
برای بررسی و آنالیز این سناریوها از یکی از متداول ترین روش های آنالیز استراتژیک بنام SWOT استفاده می کنیم (SWOT مخفف Strength قدرت، Weakness ضعف، Opportunity فرصت و Threat تهدید می باشد) که قدرت و ضعف بیشتر درباره هدف و سودهای کوتاه مدت است و فرصت و تهدید برای هدف و سود درازمدت می باشد.
کشورهای عقب مانده از تکنولوژی بی خبرند و در زمینه گسترش صنایع علمی فعالیتی ندارند و به دلایل فرهنگی، سیاسی و اجتماعی بستر مناسب برای پرورش و از همه مهم تر بهره وری از این استعدادهای فردی را ندارند و خیل عظیمی از دانشمندان غرب را مهاجرینی از کشورهای عقب افتاده تشکیل می دهند.
چرا باید به قوانین جهانی تا ایجاد قانونی فراگیرتر و انسانی تر پایبند بود؟سرنوشت کشورهایی که پایبند نیستند چه خواهد بود؟ برای نشان دادن چگونگی قوانین بهتر است به همان قوانین طبیعت مراجعه کنیم. در طبیعت گاهی اوقات برای بقای نسل موجودات از جان خود هم می گذرند؛ قربانی منافع کوتاه مدت برای منافع بلند مدت
