بایگانی

هرچند شاه شخصن فردی مذهبی اما سکولار بود و قانون اساسی مملکت نیز تا حد بسیار بالایی سکولار بود، اما شاه برای مبارزه با مارکسیست ها و تنگ کردن عرصه بدیشان، به پشتیبانی مالی و معنوی تمام و کمال از روحانیت شیعه روی آورد! سفرهای مکرر به شهر مشهد و زیارت بارگاه امام هشتم شیعیان نیز در زمره همین بازی سیاسی شاه بود که در نهایت، به ضرر خودش و مملکت تمام شد.

رویداد سال ۵۷؛ شورش و دَسیسه و یا انقلابی مَردمی؟ (بَخش ۲)۲

شاه به طور مستقیم و غیر مستقیم در سازمان یافتگی و قدرتمند شدنِ فعالیت هایِ سیاسی روحانیونِ شیعه نقش داشت و سرانجام "ماری که خود در آستین پروراند" دستَش را نیش زده و از قدرت، به زیرش کشاند. جای بَسی افسوس است که محمدرضا شاه، نیروهای پاکباز ملی گرا را به جای روحانیون، متحد خود نساخت.