اکنون کشور ما در تب و تاب بی برنامگی، هرج و مرج، چپاول و غارتگری، ورشکستگی اقتصادی می سوزد و احتمال حمله نظامی و تجزیه آن نیز زیاد است. در چنین شرایط بحرانی، نیاز بر آن است که هرچه زودتر یک همبستگی بین همه گروهها، به وجود آمده، دشمن ویران گر کشورمان را از خانه و کاشانه خود بیرون برانیم.
طاهره قُرةالعَین، بی شک یکی از نخستین و جاودانه ترین بانوی آزادی خواه و مبارز حقوق زنان در تاریخ ایران است. این بانوی بزرگوار، ادیبی توانا، سخنوری مسلط و آگاه در معارف و علوم اسلامی بود. او با روحیه ای شکست ناپذیر نخستین زن بهایی بود که در اوج خرافات و محدودیت های مذهبی روبنده از صورت برگرفت.
قمرالملوک وزیری را باید پیشتاز و شهبانوی هنر آواز زنان ایران دانست. بانوی بزرگواری که در میان خرافات بیش از پیش، پرده ها را بردرید و فریاد از سینه برخاسته بانوان در بند خرافات اسلامی را به گوش همگان رسانید. بی تردید قمرالملوک وزیری نخستین ستاره درخشان هنر خوانندگی ایران است.
داستان شگفت انگیز زندگی شاهین نجفی حتی با بهترین شاهکارهای فیلمنامه نویسی جهان قابل مقایسه نیست، داستان غیر قابل تصور نوجوان بسیار مومنی که در ۱۴ سالگی آرزو داشت یک قاری حرفه ای قرآن شود و در جوانی به حکم غیر انسانی و بدوی ارتداد محکوم شد!
نسرین ستوده با دلاوری، پایداری و از خود گذشتگی اش به آزادگی و انسانیت و شرافت معنا بخشیده و بدان واژه ها جان و عُمق داده است. ستوده در نامه اش به رییس قوه قضاییه حکومت اسلامی می نویسد:"خوشحالم از اینکه طول زندان خودم از طول زندان تمام موکلینم بیشتر است..."
به راستی ننگ و شرم بر فَخرآور دون مایه که با این کارنامه سیاه اخلاقی اش ادعایِ پرچمداریِ جنبش آزادی خواهی دانشجویی ایران را نیز می کند و با چنگ زدن و توصل به دروغ های متفاوت و جعل اخبار و تحریف حقایق، در تلاش است تا مبارزان راهِآزادی را ترور شخصیتی کرده و خود را مطرح نموده و بر سرِ زبان ها بیاندازد.
اصولا در حکومت اسلامی جان انسان ارزش خاصی ندارد تنها قبله عالم حضرت آیت الله خامنه ای و سگان درگاهش جانشان شیرین است، مردم ایران جایی در تصمیمات این افراد ندارند. اما در صورت منهدم شدن پارچین به شما قول میدهم به مکان غیر قابل سکونت تبدیل خواهد شد.
نمیتوانم به یقین تایید نمایم که رژیم بدنبال بمبهای شیمیائی است اما اتفاقی که برای یکی از افراد افتاد من را به شدت به فکر فرو برد که چطور در یکی از این حمل نقل ها با استشمام این مواد چند ماه در بیمارستان سینا که مخصوص بیماران شیمیائیست بستری شد و دیگر هیچ نفهمیدیم چه اتفاقی برایش افتاد!.
