به هنگام نوروز، مادران داغدیده و خانواده زندانیان سیاسی را فراموش نکنیم ۱۰

تا چند روز دیگر، بهار از راه می رسد و زمستان کوله بارش را جمع کرده و به مدت نُه ماه، ایران مان را ترک خواهد گفت. بهار که می آید، طبیعت نو می شود، همه جا سر سبز می گردد و شکوفه های درختان، جلوه ویژه ای به باغچه های خانه های مادر بزرگ های مان می دهند. بهار که می آید، خانواده بار دیگری معنا پیدا می کند، دوستی و صمیمیت به نقطه اوج خود می رسد و همه از کنار هم بودن لذت می برند. دید و بازدید های نوروزی، یاد روزها و سال های دور را زنده می کند و مردمان برای چند روزی غم و غصه و درماندگی های شان را به باد فراموشی می سپارند و فارق از هر گونه ناراحتی، یک دلِ سیر می خندند.

شوم بختانه روال نوروز تمامی ایرانیان اینچنین نیست؛ خانواده هایی هستند که جگر گوشگان شان را در طی سه سال گذشته از دست داده اند. بی شک نوروز سال ۸۸ برای بسیاری از خانواده های ایرانی، نوروز بهتری بود. نوروز سال هشتاد و هشت سهراب نیز هنگام تحویل سال، کنار مادرش نشسته بود و با چشمانش، اعضای خانواده را که به دور سفره هفت سین جمع شده بودند، نظاره می کرد. آن نوروز، نوروز بهتری برای خانواده اعرابی بود. در همان زمان، ندا و کیانوش و شبنم و امیر و هزاران جوان نازنین دیگر نیز، بر سر سفره هفت سین و در کنار خانواده های شان بودند و از بودن در کنار خانواده لذت می بردند.

فرتور پدر و مادر ندا آقا سلطان را بر سر مزار وی نشان می دهد. پدر و مادری که روزی در خیال در آغوش کشیدن فرزندان ندا بودند، امروز به بغل گرفتن سنگ قبرش مشغولند. به راستی به دور از انسانیت است اگر این عزیزان را در آستانه نوروز تنها بگذاریم،

فرتور پدر و مادر ندا آقا سلطان را بر سر مزار وی نشان می دهد. پدر و مادری که روزی در خیال در آغوش کشیدن فرزندان ندا بودند، امروز به بغل گرفتن سنگ قبرش مشغولند. به راستی به دور از انسانیت است اگر این عزیزان را در آستانه نوروز تنها بگذاریم،

حکومت خونخوار اسلامی با کشتن جوانان بیگناه این مرز و بوم و داغدار کردن خانواده های شان، تمامی نوروز ها را به کام مردمانی که عزیزان شان به دست جلادان حکومت به زیر خاک رفته اند، تلخ نموده است و تا زمانی که این رژیم ضد انسانی پای بر جاست داغ دل مادران و پدران سهراب ها و امیر ها و نداها، همواره تازه خواهد بود و ایشان کمی آرامش نخواهند داشت. شاید مادر سهراب، از نخستین روز سال نو، تا سیزده به در چشمانش را به در ورودی خانه شان بدوزد تا شاید سهرابش، پیدا شود و به خانه باز گردد.

شاید مادر ندا، سفره را که می چیند و برای اعضای خانواده اش بشقاب و قاشق و چنگال و… تدارک می بیند، بشقابی نیز برای ندا ی نازنین سر سفره بگذارد به این امید که ندا از اتاقش بیرون آید و مشغول خوردن و خندیدن و سخن گفتن شود. شاید مادر محمد مختاری سفره هفت سین را سر قبر فرزند جوانمرگش برپا کند و نوروز را با نگاه کردن به فرتور محمد بر روی سنگ قبر، آغاز نماید. نوروز که می آید، زنان و مردان دلاور بیشماری که برای ستاندن حقوق ملت ایران از جان و زندگی شان گذشتند، در کنار خانواده های شان حضور ندارند.

فرتور بانوی گرانقدر نسرین ستوده را به همراه همسر محترم شان نشان می دهد. نسرین ستوده حتی اجازه ملاقات با فرزندانش را نیز ندارد و بر روی دستمال های کاغذی برای شان نامه می نویسد. اگر شمایی که این مقاله را می خوانید یک مادر هستید، کودکان نسرین ستوده را برای نوروز به آغوش مادرانه تان دعوت کنید. بگذارید تا آن ها بدانند که تنها نیستند.

فرتور بانوی گرانقدر نسرین ستوده را به همراه همسر محترم شان نشان می دهد. نسرین ستوده حتی اجازه ملاقات با فرزندانش را نیز ندارد و بر روی دستمال های کاغذی برای شان نامه می نویسد. اگر شمایی که این مقاله را می خوانید یک مادر هستید، کودکان نسرین ستوده را برای نوروز به آغوش مادرانه تان دعوت کنید. بگذارید تا آن ها بدانند که تنها نیستند.

از عزیزان سفر کرده و در سینه قبرستان خوابیده مان که بگذریم؛ به یاد خانواده هایی می افتیم که عزیزان شان، برای نخستین و یا چندمین سال است که هنگام نوروز خانه نیستند و به جای نشستن بر سر سفره هفت سین و در کنار خانواده، مشغول لرزیدن در سلول های سرد و بی روح شان هستند. مادر مجید دری ها و مجید توکلی ها، تنها حسی که در هنگام آغاز سال نو دارند، حس بی قراری و نگرانی و پریشانی برای عزیزان در بند شان است. مگر می شود جگر گوشه آدم، در سلولی تنگ و سرد و تاریک و زیر بد ترین شکنجه های روحی و جسمی به سر ببرد و آدمی، بیخیال و آرام مشغول جشن گرفتن نوروز گردد؟

تنها کسانی که عزیزان شان در زندان بوده اند می دانند این حس انتظار لعنتی، با آدم چه ها می کند؛ انتظار انسان را دق مرگ می کند؛ فکر به اینکه چه وقت می توان دوباره برادر را دید؟ چه وقت دوباره می توان پدر را در آغوش کشید؟ چه زمان می توان دوباره روی زانوان مادر خوابید؟ و هزاران پرسش بی پاسخ دیگر، روح آدم را کِسِل می کند. چه کسی می داند فرزندان بینوای شیرزنی چون نسرین ستوده، به هنگام نوروز چه زجری می کشند و نبودن مادر مهربان شان، چه بلایی بر سرشان می آورد؟

هم میهنان، بیایید به هنگام نوروز خانواده های داغدیده و خانواده های زندانیان سیاسی را فراموش نکنیم و در غم ایشان شریک شده و شادی مان را با آنان تقسیم کنیم. یادمان باشد عزیزان آنان نیز می توانستند آزاد و در کنار ما نوروز را جشن بگیرند، اما آنان برای آزادی و حقوق انسانی ایرانیان، خودشان را فدا کردند. ایشان بر گردن تمامی ایرانیان حق داشته و این یک وظیفه ملی است که در چنین شرایطی، به دیدار خانواده های شان برویم یا برای شان کارت پُستال و دسته های گل بفرستیم. بیایید چند ساعتی از زندگانی های مان را به دلاورانی اختصاص دهیم که جان شیرین شان و یا چندین ماه و چندین سال از زندگی شان را برای ما و به خاطر ایران زمین، فدا کردند.

  • Mazdak63

    درود به همه خردگرایان
    ملت ایران این صحنه ها را می بیند ولی باز هم در جهل و نادانی خود غوطه ور است

    • نسل سوخته

      مزدک عزیز ملت ایران خیلی وقته که راهشو از این جنایتکاران جدا کرده اونهایی که این وحشیارو قبول دارن فرزندان و نوادگان همون عربهای وحشی هستن که ۱۴۰۰ سال پیش به ایران حمله کردن.
      در این شکی نیست که اونها ایرانی نیستن.

  • خلیج همیشه عربی

    هههههههههههه
    مادران اراذل واوباش برای چی نباید فراموش بشن؟
    اونها وتوله های نجسشون باید به زباله دون تاریخ بیفتن که باعث بدبختی ملت وخشم خدا بخاطر خوش برولایت مطلقه ی فقیه شدن وبرکت رو از سرزمین ولایی بیرون بردن
    به امید نابودی همه ی منکرین ولایت وهدایت خفتگان از ذلالت.
    فعلا که غلطی نمیتونین بکنین .چون اصلا مگه وجودشم دارین که اظهارنظرکنین
    ایران سرزمین آخوندهای شیعه هست .مثل واتیکان دررم که سرزمین سکونت پاپهای کاتولیکه
    این سرزمین رو به دست صاحبان اصلی وبرحقش(روحانیون شیعه) بگذارید وگورتنو گم کنید کشورهای دیگه

    • Arman

       خدمت شما آشغالها را هم به موقعش خواهیم رسید ، مرگ بر جمهوری اسلامی !!

    • Mani

      کثافتِ پشت دریده!!!
      خجالت بکش!!! ای کوچکمرد نادان!!! شرم کن!!!
      چرا همش چرت مینویسی و دلِ ما بیشتر به درد میاری؟؟؟
      اخه چه قدر نادانی؟؟؟
      درشو بزار اشغال!!!

    • Edd

      ای مادر قحبه!

    • Irani eagle

      انگار عاشق آلت عربی هستی عمو! پس انشااله کیرهای عربی پشت سر هم بر تو نزول خواهند کرد و دهن کثیف و وطن فروشت آغشته از آلت عربی خواهد شد! هه هه هه هه هه !   D :

    • Nellyt

      mardak khod forekhteh baz dahan goshadi kardi, beband on tahan nejestat ro to khane  va vatan forsh ham lyaghat hamon molahi zan baz ro dari, chegadar in molaha be to pool medan ka baryeshan yaveh goi va khod forshi koni, bechareh say kon adam bashi va bari malekatet va mardom kar hai ensani bekoni ta dar akharat amal khob dashteh bashi, na inka tof va lanatet konad,  in akhondakha joz verani va koshtar khaseat deagari nadaran, magar khodt ham as on ha bashi ka ji tajob nadarad.

    • Shahramfany

      فعالا که اربات خمینی یک هندی زاده بوده حتما تو هم یکی از ان حرمزاده عرب تبار هستی

  • Yekta abtin

    Ey ARABE haroomzadeh besooz ke Iran agar che be dastane KASIFE akhoondha eshgham shode vali yek IRANE PARSI baghi khahad mand va shoma kesafatha ham be gorestanhaye arabitoon vasel mikonim