کودکان کار؛ درماندگانی که هر روز بر تعداد شان افزوده می شود ۵

به گزارش رادیو زمانه؛ گروه جامعه – کاهش سن اعتیاد در ایران موجب نگرانی فعالان حقوق کودکان و نوجوانان و هم کارشناسان حوزه اعتیاد شده است. پیش از این کارشناسانی چون جاوید سبحانی، یکی از اعضای هیئت مدیره انجمن حمایت از کودکان، اعلام کرده بودند که براساس گزارش‌ها و آمار موجود، سن اعتیاد در ایران در حال نزدیک شدن به سن کودکی است.

سال به سال هم این سن بیش از پیش کاهش می‌یابد. سازمان ملی جوانان در سال ۸۷، سن آغاز مصرف مواد مخدر در ایران را ۱۳ سالگی اعلام کرده بود و حالا با گذشت چهارسال از ۱۲ سال و ۱۰ سال سخن گفته می‌شود. در هر صورت، آمار دقیقی در زمینه سن اعتیاد در ایران وجود ندارد.

می‌گویند روزانه ۳۰۰ کودک وارد چرخه اعتیاد می‌شوند، اما “سیاست انکار”، سیاست غالب رسانه‌های ایران در مورد اعتیاد است. این سیاست از سیاست‌های کلان کشور در برخورد با این موضوع نشأت می‌گیرد. در حالی که تعداد معتادان در ایران میلیون‌ها نفر تخمین زده می‌شود، هیچ آمار رسمی‌ ای ‌که شمار آن‌ ها را با دقت بیشتری و با توجه به شاخص‌ های پراهمیت آمارگیری همچون جنسیت، سن، شغل، میزان تحصیلات، فرهنگ غالب، محل زندگی، درآمد سالانه و … اعلام کند وجود ندارد.

در این ویدیو مشاهده می کنید که بازیگران و هنرمندان نامی ایران زمین «بنیاد کودک» را به بینندگان معرفی می نمایند.

بیایید از بحث اعتیاد بگذریم و دوباره به بحث غم انگیز کودکان کار بپردازیم؛ کودک کار، کودک خسته و ناتوان، کودکی که هیچ خاطره ای از دوران بچگی اش به جز رنچ و درد و بد بختی نداشته و نخواهد داشت، کودک بی آینده و به احتمال زیاد بی سواد، کودکی که تمامی خانواده هایی که دست فرزندان شان گرفته و برای شان لباس و عروسک می خرند را مقصر شرایط اسفناک زندگی اش می داند؛ کودک کار پتانسیل بالایی برای تبدیل شدن به یک مجرم و تهدید برای جامعه در زمان بزرگسالی اش را دارد می دانید و مقصر کیست؟

آیا مقصر مایی نیستیم که هر دفعه چشم مان به یکی از این کودکان چرک آلود و بد لباس و ژولیده که بسته ای آدامس یا شاخه ای گل برای فروش دارند، می رسیم خود را به ندیدن می زنیم؟ نمی بینیم شان، نمی شنویم شان و راه مان را کج می کنیم تا مبادا آنان بتوانند همچون کنه به ما بچسبند و ذهن ما را آزار دهند.

ما خیلی ساده و بی تفاوت از کنار اقیانوس غم آنان که شاید با خرید یک بسته آدامس از جانب ما و گفتگویی کوتاه داشتن از غصه شان کاسته می شود، می گذریم و آن بیچارگان را با تمام رنج ها، دردها و درماتدگی های شان رهای شان می کنیم؛ غافل از اینکه تصادف تولد آنان را بدین شرایط و روز و جال رسانده و اگر قلم طور دیگری می چرحید، شاید او الان پشت این لپ تاپ نشسته بود و از دردِ منی می نوشت که سر چهار راه ها و پشت چراغ فرمز ها اسپند دود می کنم.

فرتور یکی از میلیون ها کودک بی دفاع و بی پناه و دردمند کار را که در هر کوچه و خیابانی به چشم می خورند، نشان می دهد. اگر همینطور  و همچون حالا نادیده شان بگیریم چه می شود؟ اگر همینگونه طردشان کرده و با بی اخلاقی از خود برانیم شان سرنوشت آن بینوایان چگونه رقم خواهد خورد؟

فرتور یکی از میلیون ها کودک بی دفاع و بی پناه و دردمند کار را که در هر کوچه و خیابانی به چشم می خورند، نشان می دهد. اگر همینطور و همچون حالا نادیده شان بگیریم چه می شود؟ اگر همینگونه طردشان کرده و با بی اخلاقی از خود برانیم شان سرنوشت آن بینوایان چگونه رقم خواهد خورد؟

همه می دانیم که هر روز بر تعداد کودکان کار اضافه می شود و هر روز ناله های دردمندانه ی بیشتری در خیابان ها به گوش می رسد که می گوید: “خانم….آقا…تو را به خدا یکی از اینا بخر…” و باز ما سرمان را پایین انداخته، تلاش می کنیم نا موزیک مورد علاقه مان را در ذهن مان مرور کنیم و سر انجام باز هم بدون دیدن و شنیدن درخواست عاجازنه آن کودکان بینوا، از کنار دردشان، بیخیال می گذریم.

نگارنده از تمامی خوانندگانی که این مطلب را می خوانند و دست شان به دهان شان می رسد و از وضع مالی خوبی برخوردارند، عاجزانه خواهش می کند که نسبت به مسئله کودکان کار بی تفاوت نباشند و با تشکیل NGO ها و گروه های مردمی، به یاری آن درماندگان شتافته و اشک از چشمان مظلوم شان پاک کنند. درست است که ما خود تحت فشار و ظلم حکومت اسلامی هستیم، ولی گناه این کودکان بی سر پرست و بی دفاع چیست؟ آیا تمی توان با راه انداختن گروه های خودجوش برای شان محل زندگی تأمین کرد و به خورد و خوراک و مهم تر از همه تحصیل شان رسیدگی نمود؟ آیا باید گذاشت تا این کودکان بی پناه در دلِ این جامه درنده و بی رحم قربانی شوند؟ تصمیم با شماست.

  • Kaveh

    مقاله شماراخواندم؛مثل همیشه موشکافانه ونقادانه تمام مطالب را موبه موخواندم دیگرخوانندگان سایت فضوله محله بخش مقالات رامتهم به نخواندن تمام مطالب ننمائید.اینکه درایران سن اعتیادکم شده وآماررسمی وجدنداردودروغگوئی رسانه های ایران که تمامشان نوکر رهبرو ابوابجمعی ایشان هستندونیزسرنوشت غمبارکودکان کارایران شکی نیست ولی من معتقدم درکنارنقدبایدارائه راهکارهم باشدخوب است.اینکه مابگوئیم فلان معضل درایران است(اینکه نمیگویم اجتماع ایران بخاطراین است که تمام ایران بیماراست نه فقط اجتماع بشری حتی محیط زیست)وان را به بوته نقد ونقادی بکشانیم موافقم وازمقالات شما که بازحمت تهیه میشودموافقم.خوب ازکارشناسان درهرزمینه ای انهم ازفرهیختگان وخردمندان نه داخل کشورکه ازروی ترس جان نتوانندحقایق رابگویندبلکه ازکسانی که ازاداندیش ومنصف هستندبکاربگیرید.اینکه شما میگوئید تعدادی ازهموطنان خیراقدام به تاسیس بنیادکودکان درایالات متحده نموده اندهم خوب است ولی اینکارهم آیا میتواندمشکلات ایرانیان وکودکان انان راکه ما امروزکودکان کاروبی خانمان مینامیم برطرف نماید؟ما ایرانیان خوب شعارمیدهیم ولی عمل به گفتارمان دریغ وافسوس که به اندازه ارزن هم نیست.شما میگوئیدما بدنبال آواز هستیم ونه آوازخوان پس شما بدنبال راهکارهای مفیدهستیدونه به بدنبال مطرح نمودن افراد.پس چه بهترکه بدنبال آوازی باشیدکه تسکین دهنده وشفابخش باشدهمانطورکه میدانیم موسیقی غذای روح است.من سواد اکادمیک زیادی ندارم ولی قصدشعاردادن هم ندارم فقط جان کلام اینکه افرادبسیاری آمدندودردها راگفتندولی آیا درمانی برای این دردها بیان شده؟انتقادبدون پیشنهادموشکافانه ومنصفانه وکارشناسانه به نظرمن بی ارزش است.امیدوارم که جواب مرابدهید.تابدانم افکاروگفتارم دراین راه درست است یا نه؟

  • Friborz

    Dardo balah in bacheh bokhore to sare on khamenehi jakesh

  • babak

    Ane in bacheh to halghe on khamenehi koskesh va on ahmadinejate hamle bisavad kave jan akhe in doste ma fozoleh mahleh diegeh ba che zaboni be in melat hali bokone ke rahe alaje in jameh chieye 100 bar kofte ke melate sharife iran fekr va kherateton ro be kar begirid va be heykale khamenehi va sarane jombori islami va terafdaraneshon berinien va khodeton ro azad konid va mesle yek ensan zendegi konid in bichare ke zabonesh modar ovordeh az bas in harfo be in melate nadan zadehXs
    V bh

  • Mostarab Aldang

    • سر کوروش را دار نزدیکیهای رود جیهون بریدند و در تشتپر از خون انداختند و هردت چنین مینویسد ، .. و کفتند :”آای خونخوار از خون دیکران سیر نشدی ،بلکه حالا سیر بشوی”آن زمان حتما با سردخانه جنازه را به ایران اوردند!!!چرا انقدر دروغ؟؟ حقایق را بگو،تا ایران پیشرفت بکند !!

  • agah tarikh iran

    آقای مشیری چون سوابق اخلاقی فاسدی دارند میخواهند خود را یک جوری مطرح کنند ایشان در زمان خدمات در ارتش در شبی که افسر نگهبان بودند با استوار حسینعلی مهر جو و مسنشی نگهبان اصغر سمیرمی به ساندویچی نزدیک میدان سپه و دانشکده افسری سفارش غذا میدهند و آورنده غذا را که شاگرد ان مغازه و زیر سن قانونی بود مورد تجاوز قرار میدهند و با تهدید صاحب مغازه مانع شکایات میشوند ولی پدر ان پسر با شکایات به بازرسی شاهنشاهی سبب اخراج این موجود فاسد از ارتش میشود و که ایشان با ارتش شاهنشاهی به همین دلیل هست .