چرا در ایرانِ امروز دروغگویان و کلاه برداران و شیادان، مورد تشویق جامعه قرار گرفته و به جای طرد شدن از سوی اجتماع، لقب "زرنگ" ، "باهوش" ، و... را دریافت کرده و با افتخار به فریب دادن سایر هم میهنان شان ادامه می دهند؟
تنها چیزی که کرامت دارد انسانیت انسان است نه باورهای آنها؛ با حکم قتل صادر کردن، شما در حال لِه کردن کرامت انسانی می باشید. تا زمانی که برای باور دیگران هیچ احترامی قائل نیستید، انتظار داشتن به احترام به باورتان یک خودخواهی کوته فکرانه بیش نیست و از منظر منطقی تنها یک مغلطه ی پیش پا افتاده است.
همدلی و یکرنگی برای رسیدن به یک هدف مشترک، تنها راه رسیدن به آزادی و رهایی از چنگال حکومت اسلامی است؛ چنانچه چون حالا و تمام سال های گذشته، مردمان ایران زمین با یکدیگر همدل و همصدا نبوده و به جای دوستی و مهربانی، تُخم کینه و نفاق بکارند؛ هیچ راهی برای خلاصی از شر وجود این رژیم نکبت بار وجود ندارد.
گروه های مختلف اپوزوسیون اعم از افراد شناخته شده و فعالین گمنام، باید چون اعضای یک خانواده گِرد آمده و مخالفت ها و دشمنی های گذشته را به دست فراموشی بسپارند و تمامی توان و انرژی شان را نه برای دشمنی و بر علیه یکدیگر گفتن و نوشتن، که برای به زیر کشیدن رژِیم اسلامی و سید علی خامنه ای، به کار ببندند.
با بررسی سطح جامعه و مشاهده آنچه که در آن می گذرد می توان بدین مسئله پی برد که بانوان ایرانی نسبت به مردان، بیشتر به خرافات و باورهای مذهبی ایمان داشته و درباره اعتقادات شان بسیار متعصب می باشند و حتی حاضر به گفتگو نیستند و تاب شنیدن دیدگاه های مخالف اسلام را ندارند.
سالی که گذشت سال سختی برای ایرانیان بود؛ سال تلخی برای جوانانی که به دلیل مخالفت شان با حکومت، زندانی و شکنجه شده و بالای دار کشیده شدند؛ سال غم باری برای خانواده هایی که عزیز از دست دادند و مزدوران ولایت، جگر گوشگان شان را به دلایل واهی و غیر منطقی از ایشان جدا کرده و روانه سینه قبرستان ها نمودند.
در جوامع اسلامی کمترین فعالیت سودمندی از جانب شهروندان به چشم نمی خورد، بیشتر کشورهای اسلامی تنها مصرف کننده می باشند و توانایی تولید مواد مورد نیاز جامعه خویش را ندارند. اسلام مردمان را از حرکت و تلاش برای پیشرفت و داشتن زندگی هایی بهتر باز می دارد و مسلمانان فقط به بهشت موهوم الله مدینه راضی اند.
سکولاریسم در پرتو عصر روشنگری در اروپا مطرح می‌شود که تاثیر اصلی را بر جوامع غربی داشته است. سکولاریسم یا از ابتدای به وجود آمدن یک دولت، همچون کشورهایی چون آمریکا و هندوستان صورت می پذیرد و یا بر پایه سکولاریزه شدن دولت همانند کشورهای فرانسه و نپال، نقش پر اهمیت خود را در جامعه ایفا می نماید.
