جنبش و خیزش مردم ترکیه علیه طرح دولت
آنچنان که گفته شده، دولت ترکیه تصمیم گرفته است تا با از میان بردن پارک و بوستانی تاریخی بنام “گیزی پارک“، در کنار میدان تقسیم، آن را ظاهراً به یک مرکز فرهنگی، ولی در حقیقت به صورت بازار مکاره و مرکز تجاری درآورد. گرچه این کار موجب افزایش توریست و درآمدهای بیشتر برای ترکیه خواهد شد، ولی به همان میزان، سبب نابودی یک پارک زیبا و تاریخی، و یادگار ملی آن کشور می شود. این طرح کاملن کاسب کارانه که بخشی از هویت فرهنگی آن کشور را زیر پای می گذارد، قیام و خیزش ملی، در شماری از شهرهای ترکیه مانند استانبول، آنکارا، و ازمیر را به دنبال داشت و گویا اردوغان نخست وزیر قدرتمند آن کشور ناچار به برکناری شد.
به مردم دلیر و دلاور ترکیه که تسلیم رژیم اسلامی خواه خود نشدند، و کار ضد ملی آن را تحمل کردند، باید هزاران آفرین گفت و به آنان درود فرستاد. ایکاش ما هم کمی جلوزه و دلاوری ترکها را داشتیم و تن به بردگی آخوند بی فرهنگ و ضد مردمی نمی دادیم
یک نکته را نباید فراموش کرد و آن این که خروش و قیام ملی و همگانی مردم سراسر ترکیه نمی تواند تنها به دلیل تغییر یک پارک به یک پاساژ و بازار باشد. بی گمان، موضوع خیلی مهمتر و بالاتر از این ها است. این خیزش همگانی در حقیقت یک آتش زیر خاکستر بود که در برابر سیاست های نادرست رژیم ترکیه که به سوی اسلام گرایی می رود جبهه گیری شده است.
جامعه جهانی خشونت پلیس در برابر مردم که اعتراضشان کاملن مدنی و بجا بود، محکوم کردند. وحشیگری پلیس ترکیه برخاسته از افکار خودکامانه دولت اسلامی آن کشور است.
این ویدیو گزارش گر انقلابی بزرگ علیه رژیم کنونی ترکیه از استانبول و دیگر شهرهای آن کشور است. به راستی حرکتی این چنین همه جانبه و مردمی در کمتر کشور جهان دیده شده است. بربریت و وحشیگری پلیس هم نمودار حکومت دیکتاتوری و غیر مردمی آنست. گویا آدم کشان و مزدوران علی خامنه ای هم همگی در این مبارزه علیه مردم ترکیه شرکت داشته اند.!!. زیرا نمونه ددمنشی و آدم کشی رژیم ایران هم کم و بیش در این خیزش و رستاخیز مردمی دیده می شود. هزاران درود، و هزاران آفرین بر مردم دلیر و بیباک و میهن پرست ترکیه.
مردم دلاور و شجاع ترکیه با وجود آزادی نسبی در ترکیه از این که رژیم به سوی اسلامیزه شدن پیش می رود، به بهانه تغییر گیزی پارک به بازار کسب و کار و پاساژ مخالفت ورزیدند و به تظاهرات خود در سرتاسر ترکیه همچنان ادامه می دهند. ولی ما مردم ایران را خواب فراموشی فراگرفته و با شجاعت بندگی و بردگی آخوند شارلاتان را پذیرا شده ایم.
قیام ملی برای رسیدن به آزادی
ملت هایی به آزادی و دموکراسی می رسند که در برابر خودکامگان و اهریمنان دیکتاتور ایستادگی کنند. ملت سوریه به خوبی به این موضوع پی برد که اگر بازهم نجابت به خرج دهد و کوتاهی کند، امثال بشار اسدها، چندین دهه دیگر برگردن مردم آن کشور افسار بسته و از آنان بارکشی می گیرند. درآمدهای کشورشان را به یغما برده، و یا به کشورهای غربی برای پشتیبانی و بقای خود باج می دهند. اکنون نزدیک به سه سال است که مردم سوریه دلیرانه در برابر حکومت دیکتاتور و فاشیست کشورشان ایستادگی کرده اند، و نزدیک به یک صد هزار نفر تا کنون در این روند، جان باختند.
پلیس ضد مردمی ترکیه نیز مانند پلیس دیگر کشورهای با رژیم خودکامه و دیکتاتور، رفتاری وحشیانه از خود در برابر مردم نشان دادند.
مردم مصر هم که با قیام و کوشش خستگی ناپذیر خود، غول دیکتاتور را به بند کشیدند، باز هم در تلاشند که از شر حکومت فاشیست اسلامی که از سوی گروه تروریستی اخوان المسلمین بر آنان تحمیل شده، رهایی یابند.
خیزش مردم ما به کجا رسید؟
چهار سال پیش مردم ایران شجاعانه خیابان ها را به اشغال خود درآورده و رژیم ضد انسانی ولایت فقیه را در تنگنا و تاریکی قرار دادند. ولی نداشتن صبر و حوصله، شتابزدگی، بی پروایی، و تسلیم به دستورات چند رهبر ناشی و مغرض، موجب گردید که آن همآهنگی و همخوانی را نادیده بگیرند، و به خانه های خود باز گردند. این عملکرد ناشیانه سبب شد که رژیم پوشالی و در حال فروپاشی، تجدید نیرو کند، و خود را برای سرکوب های بیشتر و بالاتر آماده سازد،در پایان این که مردم گوش و چشمان خود را بستند، و با آرامش همه چیز را فراموش کردند.
کدام بی وجدان و پست ٔفرومایه وطن فروشی می تواند ادعا کند که ما در این ۱۰ دوره گذشته اتنخاباتی داشتیم؟. حال چه برسد به این که بیشرمانه گفته شود انتخابات آزاد بوده است. به راستی، شرم و ننگ بر بی خردانی باد که در این کلاهبرداری و شارلاتانی آخوند ها شرکت می کنند، و مشروعیت جنایتکارانه آنها را تأیید می نمایند!.
درست مشابه این عمل بی خردانه را رستم فرخ زاد، فرمانده لشکر ایران و فرستاده یزدگرد سوم در روبرویی و جنگ با تازیان انجام داد. تازیان در حال ریزش و از هم گسیختن، فرصت و امان یافتند تا خود را آماده کنند، و با روحیه قوی تری وارد کارزار با سپاه ایران گردند. نتیجه آن بی خردی و نا شکیبایی سبب آن گردید که سرزمین کهن ما ۱۴ سده در اشغال تازیان قرار گیرد. بازهم نیاکان ما بردگی و زندگی پست و خوار در زیر سلطه تازیان را پذیرا شدند.
در جریان یورش تازیان به ایران در سال ۶۳۳ ترسایی که به دلیل سستی های دوران پایانی دودمان ساسانی انجام گرفت، یکی از دلیل بسیار بزرگ شکست ایران را باید وارد جنگ نشدن و استراحت دادن رستم فرخ زاد به سپاهانش، از اسفند تا تیر ما دانست. زیرا جنگ را هنگامی آغاز کردند که سپاه ایران غرق در زره و فولاد، طاقت جنگیدن در گرمای تابناک عراق کنونی را نداشت. در جایی که تازی های نیمه لخت، سوار بر اسبان تیزپا، و یا پیاده در گرمای سوزان، به آسانی می توانستند ساعتها بجنگند و از پای در نیایند.
اتحاد میان ولایت فقیه و القاعده
نمایندگان گروه آدم کش القاعده که چند دهه است مردم افغانستان و پاکستان را در آتش خشم جهل و دیکتاتوری خود سوزانده، و خاک این دو کشور را خاکستر و به نابودی کشانده اند، هم اکنون برای نشستی سیاسی و همکاری دوجانبه با رژیم کشتار گر آخوندی وارد تهران شدند. ولایت فقیه همراه با آدم کشان بسیجی و مزدوران دیگر برای ما کم بود که اکنون گروه تروریستی القاعده نیز بدان افزوده شد می تواند تا برنامه ریزی کند و ایران را همانند افغانستان و پاکستان به خاک سیاه نشاند.
باز هم ملت همیشه تسلیم و ساکت ما که انگیزه اجتماعی و میهنی خود را به کلی از دست داده و در اندیشه خودکفایی و خواسته های فردی و خانوادگی خود است، اینگونه بند و بست های تروریستی را می بیند، و کم ترین واکنشی از خود نشان نمی دهد. مردم ما کماکان در مجلس روضه خوانی و تحمیر و خردزدایی آخوند شرکت می کنند، و برای مشروعیت دادن به جنایات، چپاولگری، و تجاوز آخوندهای فرومایه، آماده اند که بازهم در ۲۴ خرداد همین ماه، در صف های بزرگ برای چند ساعت در افتاب سوزان تابستان بایستند تا باردیگربردگی و بندگی خود را نسبت به آخوند نشان دهند!.
این ها زنانی هستند که حتی با کودک خود در سال ۸۸ در صف ایستاده بودند و به رژیم جهنمی اسلامی مشروعیت دادند. آیا این گونه زنان را نباید ضعیفه های اسلامی و همان زنانی دانست که اسلام برای آنان پشیزی ارزش قائل نیست، و مأموریت آنان را تنها برای کار در آشپزخانه و اتاق خواب می داند.
نکته پایانی
ملت هایی به آزادی و دموکراسی می رسند که در برابر هر عملکرد ناشایست رژیم حاکم بر کشور خود ایستادگی کنند و آنچنان بردباری و استقامت به خرج دهند که رژیم های افسار گسیخته آنان به خود آمده و از دیکتاتوری و کارهای بی خردانه دست بردارند. مردم شجاع و دلیر ترکیه، در هفته ای که گذشت، رژیم گستاخ و بی پروای خود را در تنگنا و فشار قرار دادند. آنان با خودکامگی و تصمیم غیر مردمی رژیم خود، در باره تغییر پارک ملی اشان به یک بازار مکاره و پر رفت و آمد مخالفت ورزیدند و تظاهراتی در سرتاسر ترکیه به وجود آوردند.
آیا خیزش دلاورانه مردم ترکیه در برابر تصمیم غیر مردمی دولت آن کشور نباید درسی برای سستی و بی خبری ما باشد؟. آیا زمان آن نرسیده که هم میهنان ما رژیم جهل و جنایت آخوندی را در کنار خود نبینند، بلکه روبرو و دشمن خود به شمار آورند؟. آیا رفتار ما با دشمن خونخوار و بی گذشت می تواند با آرامش و صلح و یا بی تفاوتی باشد؟.
