۵۲ گروگان خمینی به مدت ۴۴۴ روز با پیامد های ناگوار آن برای کشورمان و دیگر کشورها. آمریکا کارهای تروریستی ایران را بارها دید و تجربه نمود ولی برای آن که با ایران به خاطر منافعش رابطه سیاسی داشته باشد، مسئولین آن چشمان خود را بستند و نادیده گرفتند.

آمریکا تنها به دنبال منافع خود

در مقاله پیشین دیدیم که آمریکا برای بهره برداری از منافع سرشار خود، به شماری از کشورها لشکر کشید، و یا کودتای نظامی کرد. یکی از آن کودتاها که سرنوشت نه تنها کشور ما بلکه بیشتر کشورهای خاورمیانه را تغییر داد، کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بود که در چند مقاله گذشته به استناد مدارک تاریخی، عکسها، نوشته ها، به نگارش در آمد. هرکدام از این لشکر کشی ها، و یا کودتاها، در جنبه های گوناگونی منافع سیاسی، اقتصادی، و موقعیت ها ویژه ژئوپولیتیکی در آن کشور را تأمین می کرد.

در مورد ایران، برنامه ریزی کودتای ۲۸ مرداد، از نظر اقتصادی، شریک شدن با دولت چپاولگر انگلیس در غارت نفت ایران، و از دیدگاه حضور نظامی و امور سیاسی در منطقه و تسلط بر منابع عظیم نفتی خاورمیانه، و باز شدن درهای کسب و کار، و سرمایه گذاری در ایران و کشورهای مجاور بود. چنانکه اندکی پس از کودتا، سیل آمریکایی ها از بازرگان، تکنیسین، کارشناسان نظامی، برنامه ریز، مأموران امنیتی، به ایران سرازیر شد.

آمریکایی ها صنایع مهم ما در هرزمینه، به ویژه صنعت بزرگ نفت، صنایع نظامی، و صادرات ماشین آلات به ایران را در دست گرفتند. همه ماشین های عظیم تأسیسات نفتی مانند پالایشگاه، چاههای نفت، کارگاهها، تعمیرات، که در پیش ساخت انگلیس بود، از مدار بیرون بردند، و در اندک زمانی همه چیز و همه جا را آمریکانیزه نمودند و بدین روش انگلیس، و کشورهای اروپایی دیگر را پس زدند و بایگانی ساختند.

کشورهایی که در آن کودتا صورت نگرفته مانند عربستان، و یا کشورهای کناره شاخاب پارس، به دلیل آن است که نه تنها حاکمین آنها در مسیر سیاست آمریکا بوده اند، بلکه مردم این کشورها نیز گوسفند وار تسلیم فرمانروایان خودند، و یا آن که از نظر سیاسی و منطقه ای چندان اهمیتی برای آنان نداشته است.

این نقشه اشغال بخش هایی از تهران به وسیله مزدوران، آدم کشان، و لات های میدان مانند طیب و طاهر حاج رمظان، حسین و نقی اسماعیل پور، محمود مسگر، بیوک صابر به رهبری شعبان جعفری است که هرکدام با دسته های همراه خود در نقطه ای موضع گرفته اند. کسانی که در قلع و قمع هواداران مصدق شرکت داشتند. نقشه از اداره اسناد سازمان سی آی ای

نقش آمریکا درانقلاب سال ۵۷

آمریکا و انگلیس و پاره ای از دیگر کشورهای اروپایی در آمدن خمینی به ایران نقش عمده ای بازی کردند. نخست آن که با بروز نارضایتی مردم ایران از رژیم  و خیزش آنان، با کوشش ابوالحسن بنی صدر، دکتر یزدی و قطب زاده، رسانه های آمریکا و بی بی سی لندن آنچه می توانستند نسبت به شاه و دربار ایران به افشاگری و حتی بدگویی پرداختند.

دیگر این که دولت آمریکا با فرستادن نماینده خود به ایران، زیر پای شاه را خالی نموده، با بازاری ها علیه شاه به نقشه کشی پرداختند و شاه را ناچار به ترک ایران نمودند. درست همان نقشه پلیدی که انگلیس ها در مورد رضا شاه فرد میهن دوست ایران اجراء نمودند. بارفتن شاه، ارتش شاهنشاهی که ملی و مردمی نبود، بی سرپرست ماند و به ناچار تسلیم آخوندها گردید.

رژیم دهن گشاد ایران، با داشتن یک ناوگان قراضه که از روسیه و چین خریده، با بی شرمی ادعا دارد که می تواند نیروی رزمنده و جنگ آور آمریکا را نابود کند. احمق ها یا خودشان نمی فهمند، و یا مردم را بی خرد حساب می کنند.

شکست سیاست آمریکا در ایران

هنگامی که لات های گرداگرد خمینی بنام به اصطلاح دانشجویان خط امام، مانند دزدان از سفارت آمریکا بالا رفتند و پس از غارت و ویرانی سفارت، دیپلمات های آمریکایی را برای ۴۴۴ روز به گروگان گرفتند، گروهی افراد مذهبی خردباخته و نادان، با تشویق سازمان های چپ، به ویژه حزب توده، فریاد مرگ بر آمریکا سر دادند و به دور سفارت آمریکا گرد آمدند. این عمل ننگین و کثیف ضد ملی و ضد انسانی موجب گردید که پایه های لرزان حکومت خمینی که رفته رفته مردم را از گفتار و وعده های دروغین خود ناامید و مأیوس می ساخت دوباره محکم و استوار گردد، و مسائل اقتصادی و سیاسی روز از یاد مردم برود.

به دنبال این موفقیت سیاسی برای رژیم، خمینی که خود از پرتو کمک های بیدریغ کشورهای غربی به ویژه آمریکا بر سر کار آمده بود بر آن شد که شعار مرگ بر آمریکا را به عنوان پشتوانه سیاسی کار خود، و مرگ بر اسرائیل را برای خشنودی مسلمانان خاورمیانه و جلب نظر کشورهای اسلامی، هرساله در جمعه آخر زمضان به عنوان روز قدس اجراء کند.

کنگره آمریکا همواره در تلاش است که با دولت ایران رابطه داشته باشند تا منافع آمریکا در منطقه از بین نرود. آنان به مشکلات مردم، تجاوز در زندان ها، شکنجه، و اعدام مردم کاری ندارند.

تلاش آمریکا برای برقراری روابط خود

از آن تاریخ تاکنون، رژیم آمریکا هرزمانی تلاش کرده که با ایران رابطه سیاسی برقرار کند، ولی به دلیل همان شعار های مرگ بر آمریکا که تنها تکیه گاه رژیم اسلامی شده، رژیم اسلامی تنها برای بقای خود زیر بار آن نمی رود. می توان شماری از این تلاش ها را به شرح زیر بیان نمود:

۱- دولت اسرائیل به خواست و موافقت آمریکا اسلحه زیادی در دوران جنگ ۸ ساله عراق و ایران، در اختیار خمینی قرار داد
۲- درزمان ریگان فرستاده ای با هدایا برای داشتن رابطه سیاسی به ایران آمد که در این راه شکست خورد.
۳- در دوران خاتمی بازهم دولت آمریکا تلاش نمود تا به خاتمی نزدیک شود که او از ترس آخوندهای دیگر رژیم جرأت بدین کار ننمود.
۴- اوباما در چهار سال گذشته همه گونه تلاشی نمود که با رژیم ایران رابطه ایجاد کند ولی بازهم از آنجا که شعار مرگ بر آمریکا و اسرائیل تنها رمز بقای این رژیم است، رژیم در صوری می تواند موافقت کند که آمریکا طی قرار دادی حمایت و پشتیبانی بی چون و چرای خود را از رژیم اسلامی بپذیرد و تعهد نماید.

داشتن و نداشتن ارتباط سیاسی با آمریکاو یا هرکشور دیگر را باید یک آخوند پشمالو، سیاه قلب، و آدم کش تعیین کند. مردم ایران در طول تاریخ هیچکاره بوده اند. داشتن ارتباط درست بدون آن که به ما تحمیل شود ضروری و لازمه زندگی و بقای تاریخمان است. حال، ما آمریکا را کنار زدیم و به روسیه و چین پناه بردیم.

افشای اسناد توطئه آمریکا در کودتا

این پرسش هم ااکنون مطرح است که چرا آمریکا در این زمان اسرار کودتای ۲۸ مرداد را پخش و برملا ساخته است؟. نباید فراموش کرد  در ۱۸ مارس سال ۲۰۰۰ میلادی خانم  مادلین آلبرایت  Madeleine Korbel Albright، وزیر پیشین برون مرزی آمریکا نیز از اقدام آن دولت در کودتای ۲۸ مرداد که موجب شکست سیاسی ایران و در نهایت درگیر شدن به طلسم هیولای اسلامی شد،  از دولت ایران رسماً پوزش خواست. در این هردو نزدیکی و افشاگری، باز هم می توان گفت که تنها تلاش برای داشتن دسترسی سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، و ژئو فیزیکی مانند گذشته است.

غافل از آن که  رژیم خوکامه ولایت فقیه نه ازحکومت گذشته شاه دلخوشی دارد، و نه از دولت مصدق. بی تردید، دولت آمریکا کاری به کار مردم ایران ندارد و برایش بی اهمیت است که چگونه حقوق شهروندان، به ویژه زنان، کارگران، و کارمندان پایمال می شود. تاکنون چند ده هزار شکنجه و اعدام شدند، و یا مورد تجاوز قرار گرفتند. زیرا تنها نگرانی آمریکا و شریکان سیاسی اش، دست نیافتن رژیم ایران به سلاح اتمی است که می تواند برای منطقه و در نتیجه منابع سرشار نفتی آنان خطرناک باشد.