پیش گفتار:
در دنیای دانش و خرد کنونی که پیشرفت در همه زمینه ها از هنر و فرهنگ، آموزش و تحقیقات علمی گرفته تا کشاورزی، صنعت، علوم انسانی راشامل می شود و هرکشور تلاش دارد تا نسبت به دیگران برتر و جلوتر باشد، کشورما از زمان اشغال آخوند و آغاز حکومت شوم اسلامی از تمام علوم و دانش امروزی و به طورکلی از مدنیت و انسانیت نه تنها بازمانده، بلکه به عقب نیز گام برداشته است.
بسیار جای اندوه و تأسف است که کشورمان به جای آن که پا به پای کشورهای اروپائی وژاپن و استرالیا وکره جنوبی جلو رود و سرمایه های ملی خود را در راه بهبود رفاه و آسایش مردم وآبادانی کشور هزینه کند، در راه گور خمینی، گورتازیان ایران و عراق تلف کرده، و یا به صرف آبادانی غزه و لبنان و آفریقا می رساند.
ایران در مقایسه با کشورهای پیشرفته جهان
کشور ما نیز مانند هرکشور دیگر جهان به همه امکانات زندگی و رفاهی نیازمند است. هرایرانی لیاقت و شایستگی آن را دارد که با بهترین اتوبوس، قطار و هواپیما سفر کند و از بهترین امکانات پزشکی و رفاهی دیگر برخوردار باشد. ایران که از نظر نفت، و گاز، و منابع طبیعی یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان بوده، و دارای مردمی باهوش، و هنرمند می باشد شوربختانه چه در گذشته و چه در حال، محروم از همه نیازمندی های خود بوده، و رژیم های ستمگر حاکم بر این سرزمین، با تبلیغات دروغین و زهرآگین و یا خرافات مذهبی، سرپوشی بر روی خرد و شعورهمگان گذاشته اند.
خرید یک هواپیمای کوچک پس از ۳۸ سال؟.
۳۸ سال از تسلط آخوند که مانند اختاپوسی بر گردن و پشت هم میهنان ما سوار شده، می گذرد. در این ۳۸ سال نه تنها کمترین توجهی به امکانات مردم نشده، بلکه منابع زیر زمینی و ثروتهای خدادادی که می بایست در راه آبادانی کشور و آسایش مردم صرف شود همگی به باد هوا رفته و همه چیز در کشورمان فرسود، شکسته، و بی مصرف مانده است.
بنابراین، آیا نیاز بدان نبود که تا کنون با وجود درآمدهای افسانه ای نفت و منابع طبیعی دیگر سالانه دست کم ۲۰ هواپیمای بزرگ و درجه یک برای سرویس های بیشمار داخلی و خارجی کشورمان خریداری شده باشد؟. حال باید بپذیریم که هرساله ارزش بهای این ۲۰ هواپیمای مورد نیاز ما ملا خور شده است. همچنین نیاز مبرم مردم به مسافرت با قطار به هرگوشه و کنار کشور با مدرنترین قطارهای موجود در جهان، بازهم نبودن آنها نمی تواند جز سوء استفاده و دزدی های کلان آخوندهای بیشرف و بکلاهبردار چیز دیگری باشد.
مقایسه هواپیمائی در گذشته، حال وبا کشورهای عربی
در دوران رژیم گذشته با آن که در آمد نفت ناچیز و از معادن دیگر شناسائی و یا بهره برداری نشده بود، خطوط هوائی ایران مجهز و زینت بخش بهترین و مدرنترین هواپیماهای آن زمان بود و ایران ار یکی از چند خط و سرویس هواپیمائی بسیار پیشرفته بین المللی به شمار می آمد. اکنون، آنچنان سرویس و کیفیت هواپیمائی عقب مانده و یا از رده خارج شده است که کشورهای کوچک و ناچیز قطر و دوبی و سرتاسر امارات که در گذشته در برابر ایران دهکده ای بیش نبودند، امروز تاج سر و آقای ایران به شمارمی آیند .
دانستن آن که بزرگترین فرودگاه ما با نام فرودگاه کذائی امام که ماکزیمم ظرفیت ۵ میلیون مسافر در سال را دارد در برابر فرودگاههای کشورهای عربی نام برده در بالا که بیشتر آنها هرکدام گنجایش تا ۵۰میلیون مسافر در سال را دارد، ناچیز، بسیار شرم آور و مایه انده و تأسف است.
پس از ۳۸ سال و این که جمعیت ایران با وسوسه آخوند از ۲۵ میلیون به ۸۰ میلیون رسیده و شمار شهرها نیز دوبرابر شده و هواپیمای گذشته به کلی از نظر فنی و تکنولوژی و رفاه امروزی بسیار عقب افتاده و از رده خارج شده اند، سرویس هوائی کشورمان از هر نظر از رده خارج شده و در ردیف عقب مانده ترین کشورهای آفریقائی به شمار می رود. هواپیماهای کهنه ایران ایر ما را به یاد اتومبیل های قراضه پیکان ۴۶ می اندازد که هنوز هم لنگ لنگان در گوشه و کنار ایران به چشم می خورند.
سیاست کثیف رژَیم در خرید این هواپیما
بنا به گزارشی که در آژانس ایران خبر به تاریخ ۲۱ ژانویه ۲۰۱۷ آمده، این هواپیما با آن که ۵/۵ ساعت قدرت پرواز مدام و بدون فرود آمدن دارد، ممنوع به پرواز خارج از مرزهای ایران می باشد!!!!!. در حالی که هواپیماهای فوکر ۱۰۰ با سقف پروازی ۲ ساعت هم اکنون پروازهای خارجی را انجام می دهند!!!. خرید آن هم یک هواپیمای کوچک و کم ظرفیت، در این زمان، به دو دلیل انجام شده: نخست آن که وزیر مسئول خطوط هوائی از استیضاح نمایندگان در امان بماند، و دیگر آن که چون انتخابات نزدیک است این آب نباتی باشد که برای گول زدن مردم به کار می رود.
از آنچه گذشت:
خرید یک هواپیمای کوچک مسافربری پس از ۳۸ سال فروپاشی و عقب ماندگی کشور، آنهم برای مانع شدن از استیضاح وزیر راه و گول زدن مردم برای انتخابات قلابی در پیش رو، موجب خجالت و شرمندگی هر ایرانی است. با توجه به این که جمعیت ایران بنا به وسوسه و افسون آخوند از ۲۵ میلیون به ۸۵ میلیون رسیده و شمار شهرها نیز دست کم دو برابر، و نیاز مردم به مسافرت با هواپیما و قطارهای مدرن نیز به شدت افزایش یافته است.
یک دولت مردمی با توجه به درآمد سرشار نفت و کاز و منابع طبیعی دیگر وظیفه خود می دانست که هرساله ۲۰ هواپیمای بزرگ و مدرن به خطوط داخلی و خارجی کشور بیافزاید و همه دهات و بخشها و شهرهای ایران را با خط راه آهن و سرویس های مدرن قطار به هم متصل نماید.
نکته پایانی:
ایران که در دوران رژیم گذشته از کشورهائی مانند اسپانیا، پرتقال، ترکیه و کره جنوبی پیشرفته تر بود، از برکت چپاول و غارتگری آخوند، هم اکنون با آنان فرسنگهافاصله داشته و در ردیف بنگلادش و زیمبابوی قرار گرفته است.