شکست تاریخی ملت ها ملت هایی که با یکدیگر همدردی و اتحاد داشته، در برابر هرگونه تجاوز و یورشی ایستادگی و از خود دفاع نمودند. رومان ها، انگلیسی ها، فرانسوی ها نمونه هایی از ملت های زنده اند.ولی ملت های سربه زیر، آرام و تکرو مانند ایران و هندوستان نتوانسته اند در لحظات حساس تاریخی از خود دفاع کنند
این خودخواهی است که اجازه دهیم رژیم ادامه حیات دهد، اما حاضر به اتحاد با دیگر دموکراسی خواهان نباشیم!
پاینده و سرفرازباد کانادا و درود بر نخست وزیرش، با آن پیام زیبای نوروزی
آیا تا کنون همکاری VOA با رژیم اسلامی برایتان به اثبات نرسیده؟
شکنجه و بی حرمتی نسبت به بانوان بزرگوار کشورمان، از چه فرهنگی سرچشمه می گیرد؛ ایرانی، و یا تازیان؟
ملت ایران با این انقلاب چه منافعی را از دست داده؟ برای یافتن منافع ملّی ملت ایران کافی است هر آنچه این حکومت جمهوری اسلامی زیر پا گذاشته است را بررسی نماییم. از آن دمی که خمینی در هواپیما به خبرنگار گفت:« هیچ!» تا به امروز یک فلسفه و یک بینش را نشان داده است، مناقع ملّی ایران گذشته لگدمال شده است.
رژیم پلید و خونخوار حاکم بر ایران پس از اسید پاشیدن بر سر و روی زنان اصفهان هم اکنون برنامه چاقو کشی و مضروب کردن زنان جهرم را آغاز کرده. علت اینست که در مغز چند ده هزار آخوند مفتخور و وبال گردن اجتماع جز دزدی، غارتگری و بی احترامی به تاریخ و گذشته کهن کشورمان و به ویژه زن ستیزی چیزی نمی گذرد.
توماس جفرسون که یکی از بنیانگذاران آمریکا و نویسنده اصلی اعلامیه استقلال ایالات متحده آمریکا و سومین رییس جمهور آن کشور است، می نویسد: “زمانی که مردم از دولت می ترسند آن استبداد است و هنگامی که حکومت از مردمان می ترسد، آن آزادی است.”
در کشورهایی که حساب و کتابی در در کار بوده، برای رسیدن به مقام، و مسئولیتی نیاز به تحصیلات و تجربه های عملی است. به عنوان نمونه به یک مدرک دکترا از دانشگاه معتبر نیاز است تا فرد به عنوان استادیار به پژوهش و آموزش پردازد. و سالیان زیادی به داشتن تجربه نیاز است تا یک استادیار را به مقام استادی برساند.
نظام آموزشی حکومت اسلامی با جَعل و تَحریف تاریخ باستان و مُعاصر ایران زمین، یک تاریخ دروغین را، به عنوان حَقیقت مَحض به خورد کودکان، نوجوانان و جوانان ایرانی داده و از مزدوران و شخصیت هایِ وطن فروش و خائنی همچون میرزا کوچک خان جنگلی و یا شیخ فضل الله نوری، قَهرمانان میهن پرستی ساخته است.
ملت ما به کدام سوی می رود؟ ایرانیان همواره در شناسایی قهرمانان خود در اشتباه بوده اند. روزگاری بابک خرمدین و یا کسروی را خائن دانستند ولی کوچک خان جنگلی را قهرمان ملی. و یا امثال شریعتی خیانتکار و ضد ایرانی را قهرمان ملی و فرهنگی دانستند! اینست روزگار ما! روزگار مردمان خواب و نان به نرخ روز خور!
سردار رادان مزدور خامنه ای جنایتکار، در حسینیه زنجان گفته است:" حادثه اسیدپاشی در اصفهان بیش از حد، بزرگ نمایی شد" این دلقک ضد ایرانی اگر شهامت و جسارت داشت می بایست در اصفهان این رجز خوانی را می کرد. حال، اگر بر سرو صورت زن، و خواهر این بی وطن اسید پاشیده بودند بازهم این چنین کرکری می خواند؟.
