پروین اعتصامی را باید یکی از بزرگترین چکامه پردازان مردم کوچه -بازار نامید. او دردهای مردم عامی را به زیباترین ترین شکل ممکن در آینه شعر به تصویر می کشید. دیوان او پند و اندرزهایی جاودانی برای همه زمان هاست. پروین اعتصامی راباید آوای ناله های مردم درمانده و ناتوان و بلند گوی جور و ستم ظالمان دانست
هفتم آبان روز جهانی بزرگمرد تاریخ ایران کوروش است. کوروش نماینده و مظهر دوستی و آشتی میان کشورها در دنیای خونخواری و بربریت پیش بوده، و دموکراسی و آزادگی این رادمرد تاریخ، زبانزد تاریخ نگاران و دانشمندان برجسته جهان است. اما رژیم جهل و جنایت اسلامی تلاش دارد تا بر آن پرده فراموشی بکشد. زهی بیشرمی!
سرگذشت تاریخ، سرگذشت دیکتاتورها است. زیرا تاریخ را به امر و خواسته دیکتاتورها می نویسند، نه به خواست آزادی طلبان. زیرا که آزاد زنان، و آزاد مردان در سراسر تاریخ از خود اختیار و قدرتی نداشته اند تا تجربه های تلخ و شکست خورده خود را به نگارش در‌آورند. تاریخ، ستمگری شاهان را شهامت آنان می داند.
گویا گروهی از هم میهنان ما که طرفدار رژیم گذشته اند، با هیچ صراطی مستقیم نمی شوند و نمی خواهند از جریان تلخی که بر زنده یاد رضا شاه و محمد رضا شاه گذشت، پند بگیرند. این گروه که کمترین مطالعه تاریخی ندارند، تنها به برداشت های شخصی خود با تبلیغات نادرست و زشت وقایع گذشته را به سود خود تغییر میدهند.
کشورما از چها ر سده پیش تا کنون مورد تاخت و تاز و سودجویی دولت بریتانیا قرار گرفته است. از دوران صفویه، انگلیسی ها برای دستیابی سیاسی، آشنایی به کارهای هنری و دستی و بالاتر ازهمه راهیابی به هندوستان، به عنوان جهانگرد و خاورشناس در کشورمان نفوذ کردند. نفوذ آنان از دوران قاجاریه پیوسته گسترش یافت.
مجاهدین با همان برداشت و روال کمونیستی در سه دهه پیش برخوردهای خشونت بار و تبلیغات گسترده ای علیه آمریکا و منافع آنان در جهان داشتند. با آن که نخستین بار گروه فدائیان به سفارت آمریکا در تهران یورش بردند، ولی از دید آمریکا مجاهدین نیز با همان برداشت کمونیستی می توانست در آینده مسأله آفرین باشد.
جفری فلتمن با بانکی مون در گردهمایی نمایندگان کشورهای غیر متعهد به تهران آمدند و ساعاتی را با روضه خوان مشهدی به طور محرمانه چک و چانه زدند. هنگامی که ملای زرنگ و هفت خط روزگار خلافت خود را مرهون نوحه خوانی مرگ بر آمریکا می داند، حال چرا دیپلمات ارشد آمریکایی از شیطان بزرگ را به حضور می پذیرد؟!
با زمزمه تشکیل شورای ملی و انتشار منشور پیشنهادی، طبیعی است که شاهد برخی تحرکات و موازی سازی ها برای اشکال تراشی و سنگ اندازی باشیم. اما تحرکی که در این روزها بیش تر نمود و واکنش برانگیخته است، مطرح کردن فدرالیسم توسط برخی جریانات قومی است.
