کوروش بزرگ در تاریخ به عنوان برجسته ترین فرمانده و دلاور ارتش جهان نامگذاری شده، و ایران در دوران پیش از یورش تازیان ستاره درخشان آن زمان بوده است. ولی تازی نژادهای ایرانی نما، همه چیز را به اسلام بیابانی کشتارگر نسبت می دهند.
اسلام یک حزب دیکتاتوری سیاسی است که بر پشت و گردن ما سوار شده، هر حرکت و جنبش ما را با زورگویی کنترل می کند. در این مرام سیاسی، از آزادگی و کرامت انسانی خبری نیست، و انسان ها بردگانی اند که زیر سلطه و قدرت آخوند و ملا زنده اند، ولی به خواست خود زندگی نمی کنند.
قطب زاده، یزدی، و بنی صدر در پاریس گفتار خمینی را دگرگون نموده، و طبق صلاح و مصلحت روز، تحویل گزارش گران می دادند. در نتیجه مردم از ماهیت درون خمینی ناآگاه ماندند و به خواست و آرزوهای شوم وی پی نبردند و انقلاب را دو دستی پیشکش خمینی و یارانش کردند و زمانی که به خود آمدند، کار از کار گذشته بود.
به دنبال سوزاندن برگ های قرآن در کلیسای فلوریدا در سال گذشته، مسلمانان فناتیک و خردباخته جهان که به هیچ وجه ماهیت راستین ضد انسانی اسلام را نمی شناسند، عصبانی شدند. آخوندهای افغانستان در مزار شریف, و قندهار، که با این کار دکان کسب خود را راکد و بی مشتری می بینند، به تحریک خردباختگان اسلامی پرداختند.
با مژده به امت اسلام، و به امت سر به پایین و ته به هوای درگاه الله مدینه، مژده به کفتر خانم، نکبت بیگم، گشنیز السادات و دیگر کنیزکان ولایت، و مژده به صیغگان بارگاه امام هشتم، و ساکنان خانه عفاف، و سرانجام، مژده به سربازان خردباخته ولی وقیح، قرار است به زودی قوانین شریعه اسلامی در انگلستان پیاده شود!
سید نورانی خراسانی، از سوی الله مدینه مأموریت دارد وقتی امام زمان از ته چاه بیرون آید،پرچم اسلام را به دست او دهد که ۵/۵ میلیارد مردم نامسلمان، غیر شیعه و غیر مکتبی و ۷۰ میلیون خس و خاشاک را گردن زند تا زیر شکم اسبش خون جاری شود. آفت الله نوری همدانی یکی از مراجع تقلید قم هم این موضوع را تأیید کرد.
زرتشت، پیامبر و آموزگار بزرگ ایرانی، ۳۷۷۹ سال پیش پا به جهان گذاشت، مردم را با اهورا مزدا خدای یگانه، و آئین راستین او آشنا کرد. آئینی که مظهر پندار، گفتار، و کردارنیک، یعنی همه خوبی ها، پاکی ها، و راستی های جهانی است، و اززشتی ها، پلیدی ها، خیانت و دروغگوئی دور و برکنار است.
در یک رژیم دموکراسی، همه مردم از زن یا مرد، با هر باور دینی، و از هرقومیت و گروهی، در سیاست گذاری و برنامه ریزی کشور خود سهم خواهند داشت. در این رژیم، دین و مذهب نه تنها در سیاست نقشی نخواهد داشت، بلکه در جامعه و جایگاههای عمومی هیچگونه تظاهر و خودنمایی نخواهد داشت.
