دیپلمات حکومت اسلامی، در استخر یک باشگاه برزیلی معروف، پس از بازداشت در حالی که لباس شنا بر تن داشت به یکی از مراکز پلیس منتقل شد و سپس دخترانی که مورد آزار جنسی قرار گرفته بودند نیز به پلیس منتقل شدند و به همراه خانواده های خود علیه وی شکایت کردند. این رخداد شوم مایه خجالت و سرافکندگی ایرانیان است.
در جوامع اسلامی کمترین فعالیت سودمندی از جانب شهروندان به چشم نمی خورد، بیشتر کشورهای اسلامی تنها مصرف کننده می باشند و توانایی تولید مواد مورد نیاز جامعه خویش را ندارند. اسلام مردمان را از حرکت و تلاش برای پیشرفت و داشتن زندگی هایی بهتر باز می دارد و مسلمانان فقط به بهشت موهوم الله مدینه راضی اند.
در شهر بغداد جوانان عراقی که مدل موهای غربی داشته و لباس های تنگ می پوشند، به دست گروه های مسلح مسلمان ربوده شده و به وحشتاک ترین شکل ممکن به قتل می رسند. به راستی تا به کی باید شاهد جنایات اسلام و مسلمین در حق بشریت بود و سکوت کرد؟ چندین انسان بیگناه دیگر باید قربانی قوانین وحشیانه اسلام شوند؟
از این که دین اسلام زن ستیز است و زن را مانند کالایی کم ارزش، و آلت دست مرد می داند، تردیدی نیست. آیه های مختلف از قرآن، رساله های پیشوایان مذهبی، و احادیث و گفته ها، عملکرد پیامبر و امامان همگی دال بر این واقعیت است. در اسلام قوانین شریعه زنان را پست و بی ارزش می خوانند و به ماهیت زن توهین می کنند.
زنان و کودکان، در جامعه عقب افتاده ایرانی از پست ترین جایگاه برخوردارند. ایشان از کمترین امنیت اجتماعی برخوردار نبوده و همواره مورد هجمه اجتماع مردسالار قرار گرفته اند. مشکل زن ستیزی در ایران، تنها مربوط به دوره ننگین حکومت اسلامی نمی شود. جامعه ایران در امر زن ستیزی قدمتی تاریخی دارد.
اجتماع فرهنگ باخته و جامعه مردسالار که زن ستیزی قسمت بزرگی از هویتش را تشکیل می دهد، همواره مزاحم بانوان شده و به طور کلی رویای بانوان در رابطه با قدم نهادن در خیابان و آرامش یافتن برای ادامه کار روزانه شان را به کابوسی هولناک تبدیل می کند و بانوان بیشتر اوقات پشیمان و افسرده به خانه باز می گردند.
روشنفکر دینی وجود ندارد. باید از به اصطلاح روشنفکران دینی پرسید که اگر قدرت دست شما بود و انسان های وارسته ای چون گالیله، دکارت، اسپینوزا، بِیکن و... وجود نداشتند، دنیا امروز به چه شکل می بود؟. آیا شما متفکران دینی اجازه به آزادی رسیدن مردم در اروپا، و رهایی آنان از چنگال استبداد دینی را می دادید؟.
اصلاح طلب نیستم چرا که اصلاح طلبی را نقطه مقابل آزادی خواهی می دانم و بر این باورم که یک انسان با شرف هیچگاه بر سر جان و مال و ناموس و دارایی هم میهنانش سر میز معامله نمی نشیند و با دیکتاتور هم سخن نشده و حاضر نیست به هستی هم وطنان خود برای پیشبرد اهداف حزب سیاسی اش چوب حراج بزند.
