ملت های جهان هرکدام مسئول سرنوشت و زندگی خود می باشند. زیرا رفتار و کردار آنان عملکردی است که می تواند دولت و رژیمی را بنا بر آن رفتارخودشان را روی کار بیاورد. در کشور خودمان این موضوع همیشه به اثبات رسیده است. زیرا ملت نجیب ایران که با اعتراض بیگانه بوده، ههواره راه را برای دیکتاتوری بازکرده است.
سهل انگاری و بی توجهی به هر پیشامد و جریانی، ما را با پیامد و سرنوشت نامطلوب، تازه تر، و زیان آورتری روبرو می کند که گهگاه جبران و بازنگری از آن غیر ممکن، و یا بسیار هزینه بردار و گران بها است. با این حال، ما هرگز به پیامد و سرانجام اشتباهات خود پی نبرده ایم.
اصلاح طلب نیستم چرا که اصلاح طلبی را نقطه مقابل آزادی خواهی می دانم و بر این باورم که یک انسان با شرف هیچگاه بر سر جان و مال و ناموس و دارایی هم میهنانش سر میز معامله نمی نشیند و با دیکتاتور هم سخن نشده و حاضر نیست به هستی هم وطنان خود برای پیشبرد اهداف حزب سیاسی اش چوب حراج بزند.
اصلاح طلبی معامله با جنایتکاران است، آن ها ادعا دارند تغییر باید "قدم به قدم" انجام شود؛ این بدان معناست که بیرون کردن آخوند از مملکت باید به آرامی صورت بگیرد. این فرضیه غلط است چرا که آخوند باید اجازه فعالیت به شما را بدهد تا امر بیرون کردن ایشان رخ دهد و این اتفاق هرگز به وقوع نخواهد پیوست.
اگر شما جوانان و مردمان ایران زمین، به دنبال آزادی بی قید و شرط و برقراری نظامی بر پایه حقوق بشر و احترام و ارزش انسانی در ایران زمین هستید و از وجود سایه ترسناک ولی فقیه بالای سرتان به ستوه آمده اید، نباید دنباله رو اصلاح طلبان شده و به فراخوان ها و تزهای سخیف ایشان اهمیتی دهید.
بازهم دستور اسلام راستین از دهان آخوند شنیده شد، و یوسف نادرخانی یکی دیگر از فرزندان سرزمین امان را به دلیل جدایی از اسلام سیاسی، به مرگ محکوم نمود. در گذشته نیز کشیش های زیادی چون مهدی دیباج، حسین سودمند، بهمن دهقانی، هایک هوسپیان، و شماری دیگر به دستور اسلام ناب محمدی به خاک و خون کشیده شدند.
