دوران رژیم اسلامی دوران سقوط اقتصاد
کشور ایران با داشتن منابع زیرزمینی بسیار بی نظیر نفت و گاز و معدن که در میان ۵ کشور پیشین جهان است همانند کشورهای فقیر و فاقد این گنج های زیر زمینی در تکاپوی بیهوده و دست و پا زدن در فقر است. ایران با اکثریت جمعیت “زیر فقر” تنها با نیجریه نفت خیز قابل مقایسه است! در میان کشورهای دارای ثروتهای عظیم ، ایران فقط می تواند با نیجریه مقایسه شود! نیجریه از جهت فساد دولتی نیز به ایران شبیه است. اما چه شد که کار ایران بداینجا رسید؟.
چرا ایران با ۱۰۰ سال پیشینه آزادی خواهی و داشتن افراد تحصیل کرده و روشنفکر فراوان امروز در بسیاری از شاخصها دوشادوش افریقا و در کنار کشورهای فقیر جهان در حال رکورد زدن است؟ پاسخ یک چیز بسیار ساده است! چمهوری اسلامی. بی سامانی و فساد این رژیم مفت خوران و دزدان پاسخ شماست. همانطور که پاسخ فقر و فلاکت مردم نیجریه را هم در رژیم آنها باید جست و جو کرد.
(در حالیکه در دوره پهلوی با وجود رشد اقتصادی دو رقمی، نرخ تورم بخوبی مهار شده بود و ما بجای نرخ بیکاری، نرخ کمبود نیروی انسانی داشتیم، خرافات و دین و دیدن امام در ماه و خلاصه هزار دلیل مسخره دیگر مانند “راه قدس از کربلا می گذرد” باعث شد که ما به اینجا برسیم)
ما اخیرا مرتب رکورد می زنیم:
* رکورد کند ترین و بد ترین خدمات اینترنت منطقه و رتبه ۱۶۰ جهان!
*رکورد افسرده ترین مردم جهان همراه با عراق.(قابل توجه ائمّه شیعیان که احتمالا علت اصلی اند!)
* پایین تر از عراق و افغانستان و حتی بسیاری از کشورهای افریقا. رکورد پایین ترین رشد اقتصادی (منفی) در منطقه بطوری که روی افغانستان و یمن را هم سپید کردیم!
* رکورد یکی از بالاترین آمار بیکاران. غیر رسمی تا ۴۹.۷ درسد!(زنان۶۰درسد مردان ۴۰ درسد)
* رکورد پایین ترین رشد جمعیت در منطقه، طبیعی است که با این وضع وخیم بیکاری و فقر، امید به آینده در جوانان کاهش می یابد و زادآوری کمتر خواهد شد.مسایل فرهنگی ناشی از فقر هم در اینباره موثر است.
* رکورد آلوده ترین شهرهای جهان، اهواز و یاسوج مدتیست بخاطر هدایای آسمانی گرد و غبار عراق و همچنین آلوده کردن منابع آبی، در رده آلوده ترین شهرهای جهان قرار گرفته اند!
* رکورد بیشترین افزایش ایدز، بله ! هرچند در ایران کمتر از ایدز سخن رانده می شود ولی “نرخ رشد” این بیماری در منطقه بی نظیر و بسیار هشدار آمیز است.
* رکورد بی ارزش ترین واحد پول جهان. هم اکنون ۳۲۰۰۰ ریال ایران با یک دلار امریکا برابری می کند که در کنار ونزوئلا بی ارزش ترین واحد پول جهان را داریم.
* رکورد بیشترین نرخ تورم، که گاهی با ونزوئلا در این مورد رقابت داریم و مقام قهرمانی بین ایران و ونزوئلا مرتبا جابجا می شود!
(رکورد دار سابق تورم کشور زیمباوه بود با اسکناس ۲۵۰ میلیون دلاری که تازه ۸ صفرش را برداشته بودند!!! رژیم آخوندی اگر نفت نداشت ما را به از این بدتر هم می برد… پس خدایتان را شکر کنید که اندکی از نفت با قطره چکان پای سفره هاست!)
واردات سرسام آور
یکی از عوامل ایجاد فقر و بیکاری در ۲۰ سال اخیر بروز و پدید آمدن مافیاهای واردات عمده کالاست.این گروههای مافیایی واردات یک کالای حیاتی را بدست می گیرند و با استفاده از رانت و اهرمهای نظامی-امنیتی اجازه رقابت را از بازرگان خرده پا و شخصی می گیرند. گمرک را با رشوه بصورت قاچاق دولتی دور می زنند و هر کس هم سر راهشان بود خانه نشین می کنند.
سیستم فاسد گمرک ایران و وجود میدانهای ورودی غیر قانونی مانند اسکله خاتم متعلق به سپاه و مانند آن ، هر گونه کنترل و قدرت محاسبه را از سیستم اقتصادی گرفته و نوعی تشنج سرطانی را به بازار می دهد، بطوریکه سر شاخه های ورود کالا فاسد و انحصاری است و کالاهای بی کیفیت و گاهی خطر ناک بدست مردم می رساند. چیزی که در واردات داروهای چینی و یا برنج آلوده مشاهده شد. هرچند که بیشتر آقایان و آقازاده هایشان در تجارت دست دارند، کمتر به صادرات و کمک به تولید می پردازند. در واقع بیشتر این دزدان سر گردنه فقط وارد کردن کالا را بصورت قاچاق می دانند و سر رشته ای از صادرات ندارند.
منگنه شدن تولید کنندگان داخلی وسیله کالاهای وارداتی قاچاق به ورشکسته شدن اکثر کارگاهها و حتی برندهای بزرگ انجامیده است. برندهای ایرانی که روزگاری نامشان برای مردم ایران غریبه نبود، امروز نه تنها جهانی نشدند، بلکه یکی پس از دیگری در حال شکسته شدن هستند . نامهایی مانند ارج، پارس خزر و آزمایش که روزگاری نه چندان دور می خواستند با سونی رقابت کنند، امروز به تاریخ پیوستند و گاهی شاید فقط بعنوان نامی از گذشته یاد شوند. امروز واردات آب میوه و نوشابه و انواع خوردنی از مرزها بیشتر از تولید داخلی آن سود دارد.
(خودروهای میلیاردی که با سرعت سرسام آور آسایش رانندگان را می گیرند ، در حالیکه تلویزیون ایران با ناشی گری سعی دارد صاحبان این خودروهای میلیاردی تهران را انسانهای کاری و زحمتکش معرفی کند، اما رانندگان بیشتر این خودروها آقازادگان و زمین خواران و بطور خلاصه “انگلهای اجتماع هستند”، لیاقت در سیستم فاسد ایران به ثروت منتهی نمی شود و برعکس به فلاکت می انجامد)
چرا تولید در ایران به ورشکستگی می انجامد
سیستم فاسد اداری در سالهای گذشته مانند یک قارچ سمی رشد کرده است. در واقع برای یک کار بسیار ساده اداری مثلا دریافت مجوز تاسیس یک واحد تولیدی، باید از سدّ کارمندان فاسد ادارات رژیم رد شد.کارمندان فاسدی که برای هر امضاء رشوه می خواهند و با پررویی تمام می گویند:” شیرینی بچه ها یادتون نره!”
این کارمندان فاسد همه جا هستند و اگر شما سبیل مبارکشان را چرب نکنید، خبری از تایید و موافقت نیست.مراحل تولید بسیار پیچیده است و در مراحل مختلف از وارد کردن مواد اولیه و موافقت استاندارد و تایید کیفیت و واردات کارگاه و ماشین آلات، همگی بسیار هزینه بر و وقت گیر است. حال فرض کنید شما دستگاههای کارخانه را وارد کرده اید و در گمرک است و منتظرید که ترخیص شود. اگر این طرح شما برای واردات “فلان آقازاده” خطر ایجاد کند ، دستگاههای شما ترخیص نخواهد شد! یعنی ممکن است میلیاردها هزینه تولید کننده، براحتی و با تلفن یک آقازاده وارد کننده به باد برود!
کارمندان بانکها ،خصوصا در رده های بالا برای وامهای کلان به ایجاد مانع برای تولید کنندگان می پردازند و این در حالی است که با هدیه دادن درسدی از وام بعنوان “شیرینی”( یا همان رشوه) ، وام بسرعت در اختیار شماست! در واقع کارمندان فاسد بانکها، وام می فروشند!
دست آخر هم اگر کسی موفق به تولید شد، باید با مافیای قاچاق واردات کالا از چین رقابت کند و معملا برادران قاچاقچی این تولید کننده را هم شکست می دهند.
(در این نمودار واضح است که چرا در آلمان پیش بینی اقتصادی و سرمایه گذاری ممکن است.چون داده ها همواره ثابت مانده است و تقریبا نوسان آشوبی در بهای کالا نداشته ایم)
چرا در وضع کنونی دلار باید بالا برود؟
وضع تورمی کنونی و عدم هماهنگی قیمت کالا و خدمات با بهای دلار بسیار خطرناک است. تورم ۴۰ تا ۵۰ درسدی می تواند بهای مواد خوراکی ، پوشاک و مسکن را هر دوسال دو برابر کند، طبیعی است که هیچ بانکی چنین سودی را به سپرده گذار نمی دهد، پس اولا سپرده گذاران تمایل پیدا می کنند که در جایی غیر از بانک سرمایه گذاری کنند و ثانیا هزینه های زندگی به جایی می رسد که هیچ سرمایه گذاری با سرمایه متوسط نمی تواند امیدی برای داشتن در آمد از بانکها را داشته باشد.
بالا رفتن قیمتها همچنان ادامه دارد، مردم هم با ذخیره کالا و یا با ریختن سرمایه شان در بازارهای مختلف سعی دارند از شر کاهش قدرت خرید ریالی راحت شوند. اما تا کجا می توان قیمتها را بالا برد؟ و آیا همژمان می توان دلار را ثابت کرد؟ هرگز! تورم سنگین و صعودی ، بالاخره به شکستن شیشه پول ملی می انجامد.
ضربه شدید به تولید کنندگان
در رژیم “اقتصاد خر” تورم کنترل نشده است و دولتهای گذشته و اکنون همگی با بستن بودجه های آرمان گرا و نادرست، به تورم دامن می زده اند. با افزایش بهای کالا و خدمات، وارد کننده ها ترجیح داده می شوند و کالاهای خارجی با بهایی حتی ارزانتر از داخلی به ایران می رسد. بعنوان مثال فرض کنید بهای یک قطعه تولیدی ۱۰ دلار بوده باشد. اما تولید کننده داخلی با تورم روبرو است و مجبور است هزینه های تحمیل شده را به کالای تولیدی خود بیافزاید. این به افزایش بهای تمام شده و در نهایت بهای کالا می انجامد. حال فرضا کالای ایرانی در بازار ۱۱ دلار می شود. اما با توجه به ثابت نگه داشته شدن مصنوعی قیمت ارز هنوز نوع خارجی این کالا که ۱۰ دلار است به همان بهای گذشته عرضه می شود و این یعنی فاجعه برای تولید کننده! تا جایی که آهن و سنگ آهن هم به کشور وارد شود، سنگ قبر و تخم مرغ هم وارد شود!
(با واردات کالا وسیله سپاه و آقازاده ها ، سرنوشت کارخانه های ایران بسوی نابودی است. رانت فساد اداری تولید کنندگان را به ورشکستگی رسانده است)
دولت گذشته با دیدن این مشگل ، بهای ارز را پله کانی افزایش داد اما مشکل حل نشد چرا که :
۱) بسیاری از مواد اولیه گران شدند.
۲) تورم همچنان ادامه داشت و هزینه های تولید کننده مضاعف شد!
یعنی مشگل تولید کننده پیش از افزایش بهای ارز تنها رقابت با قیمت دلار بود و پس از افزایش دلار مجبور شد با واقعیت تلخ هزینه های تورمی هم روبرو شود.
نتیجه ساده ای می توان از مورد بالا می توان گرفت:
۱) بدون بستن بودجه غیر تورمی و بدون آمار صحیح از وضعیت اقتصاد و شفافیت ،مهار تورم ممکن نیست.
۲) بدون مهار تورم نمی توان نرخ ارز را مصنوعا ثابت کرد، چرا که این تنها به واردات لگام گسیخته می انجامد.
و البته نتیجه همیشگی که می توان از اوضاع اقتصادی ایران گرفت: مشتی خر در اقتصاد مال خر همواره از جیب ملت می دزدند و به جیب باد کرده همایونی می افزایند. در بانکهای انگلیس و سوئیس طلا و ارز دارند ولی ملت را به ذخیره اندک سرمایه شان در بانکهای ریالی و بی ارزش ایران تشویق می کنند.
سخن پایانی با مردم بیچاره
شکی نیست که اگر پولی به ریال ذخیره کرده اید ، هر چه زودتر باید آنرا به کالا تبدیل نمایید. این برای ۳۰ سال است که تکرار می شود. ۳۰ سال است که رژیم ایران سرمایه های ریالی مردم را به پشیز تبدیل می کند. پس فریب وعده های دروغین ایشان را نخورید و با تبدیل اندک سرمایه ریالی خود به کالای مطمئن نظیر طلا ،آن را از چنگ دژخیمان مفت خور بانک مرکزی آخوند در آورید. کاغذ پاره ای که دولت آخوند بعنوان “پول” بشما داده ، تنها بدرد دستمال توالت می خورد!
ارّابه مرگ! خودرو پراید! لگنی از حلبی که با تورم امروزی به ۲۵ میلیون تومان رسیده است و بسیاری از مردم ما با این خودرو تردد می کنند. براستی این “ارابه مرگ” ۸۰۰۰ دلار می ارزد؟.
