به گمان نگارنده یکی از بزرگترین معضلات اجتماعی و مشکلات موجود بر سر راه آزادی، دموکراسی و سکولاریسم در ایران، عقب ماندگی فکری و فرهنگ ارتجاعی موجود در روستاهای ایران زمین است. روستاییان کم سواد و ناآگاه که قشر عظیمی از جمعیت ایرانیان را تشکیل می دهند، مانعی بزرگ بر سر رسیدن به آزادی می باشند.
در جوامع اسلامی کمترین فعالیت سودمندی از جانب شهروندان به چشم نمی خورد، بیشتر کشورهای اسلامی تنها مصرف کننده می باشند و توانایی تولید مواد مورد نیاز جامعه خویش را ندارند. اسلام مردمان را از حرکت و تلاش برای پیشرفت و داشتن زندگی هایی بهتر باز می دارد و مسلمانان فقط به بهشت موهوم الله مدینه راضی اند.
به هر روی باید نشست و کمی اندیشید و حساب-کتاب کرد و دریافت که آخر این چه بدهی مرگباری است که پس از هزار و چهارصد سال باج دادن به هر عرب بی سر و پایی هنوز ادامه دارد و هم اکنون نیز تازیان و رهبران دینی مسلمانان بر گرده ملت ایران سوارند و ایرانیان هنوز نیز برده حلقه به گوش تازیان می باشند. زهی خجالت..
مسلمانان ساکن اروپا و آمریکا، همواره در آرزوی سرنگون کردن دموکراسی و سکولاریسم و برافراشتن پرچم اسلام و حاکم شدن قوانین شریعه اسلامی و سر انجام حکمرانی اسلام و مسلمین بر تمامی دنیا بوده اند. این جانیان مسلمان با سوء استفاده از دموکراسی، به یارگیری برای ایجاد تظاهرات های خشونت آمیز می پردازند
آن نوزاد در آن جمع چه کار می کرد؟. آیا مراسم آزار دهنده و گوشخراش جای مناسبی برای جضور یک نوزاد شیرخوار است؟. آیا می توان آن زن را مادر نامید؟ همه این مصیبت ها ناشی از مسمومیت فضای جامعه با خرافات روزافزون و خردباختگی و بی هویتی مردمان تازی صفت است.
آن دسته از مردمی که جشن مهرگان را نادیده می گیرند و به کودکان خود نمی آموزند که مهرگان چه روزی است و چه پیشینه تاریخی دارد ولی دور یکدیگر جمع می شوند تا کاروان نمادین معصومه تازی را تماشا کنند، همانا آنان خیانت کاران به این مرز و بوم و تاریخ و هویت و ایرانی هستند و هموطن خواندن آنان مایه خجالت است.
انسان خردباخته و مسخ شده همواره می گوید: «بشرنادان از درک معنای آیات قرآن عاجز است». با این و بیان جملاتی این چنین سخیف و بی ارزش، می خواهند مهر خاموشی بر دهان منتقدان بزنند و با نادان و ابله خواندن منقد و یا برچسب کمونیست و لیبرال و غیره زدن به او، صدایش را خفه کرده و او را از بحث خارج کنند.
