زنان تا چهل سالگی صغیر، بی عقل، و دارای مشکلات روحی اند. بنابراین، خروج آنان از کشور منوط به اجازه بزرگترهاست.
سرانجام, الله مدینه به هدایت بشر توفیق یافت
از ۵۰۰ میلیون سال پیش که بشر در طبیعت پیداشده، هر آنچه الله مدینه تلاش کرد تا امت نادان روی زمین را بر سر عقل بیاورد و به اصطلاح آدم کند، به جایی نرسید. با فرستادن ۱۲۳،۹۹۹ پیامبر هم کاری به جایی نبرد. تا آن که پس از هفته ها اندیشیدن و درخود فرو رفتن، فکر بکری به خاطرش رسید. و آن این که از میان عرب های بیابان گرد و شتر سوار، فردی بی سواد، بیکاره، منگ، و عقب افتاده به نام محمد ابن عبدالله (ببخشید عبادالبت) را برای کاری که آن همه پیامبران نتوانسته بودند انجام دهند، برگزید تا کار را به پایان رساند. البته این نکته را خوانندگان ما می پذیرند که عنوان عبدالله پدر محمد، در آن زمان نادرست، و توهین به ۳۶۴ بت مقدس تازیان در بتخانه کعبه بوده، و واژه درست آن عبدالبت است.
واما، نکته هایی چند از محمدابن عبدالبت
بدبختانه این محمد آقا با آن که از نوجوانی به استخدام شتربانان و همراه کاروان ها به مسافرت های دور و دراز می رفت و شبها تحت آموزش پیشوایان دین یهودی، زردشتی، و مسیحی قرار می گرفت، ولی سوادی نیاموخت و هنری سوای پیامبر شدن به دست نیاورد، و سلمان فارسی هم نتوانست در یادگیری الفبای او کمک کند. بنابراین، برای برگزیده شدن به پست پیامبری، کاملن خنگ و منگ و به اصطلاح صفر درجه بود. این همه نکات منفی در وجود یک فرد که نتوانسته از موقعیت های در پیش خود بهره ای بگیرد و ناگهان آن چنان قدرتی یابد که بتواند با ضرب شمشیر بیش از یک و نیم میلیارد امتی چشم و گوش بسته به دنبال خود کشاند را باید از معجزات او دانست.
فرستادن قرآن از آسمان به پایین
الله مدینه برای آن که کار پیامبر خود را آسان کند، دستوراتی که او میخواست در میان پیروانش به کار برد، از آسمان هفتم به وسیله جبرئیل نامه رسان ویژه خود برای محمد فرستاد. شگفتی آن که این الله نمی توانست آن دستورات را در محمد الهام کند تا دیگر نیازی به پیک ویژه نباشد. این دستورات گویا بیشتر برای خشنودی دل محمد بوده است تا خواست الله مدینه. زیرا دستورات این کتاب بیشتر بر اساس تمایلات و هو ا و هوس او است تا دستورات اللهی برا ی مردم.
زنان را باید انسان های آزاد اندیش، خوب نگر، و برنامه ساز دانست. زنان ناموس مردان نیستند و بدانان وابستگی ندارند. این مردانند که از وجود و کرامت های زنان پرورش یافته اند و وابسته بدانانند.
قوانین الهی قرآن در مورد زنان
گویا محمد چندان دل خوشی از زنان، سوای کام دل گرفتن از آنان را نداشته است. زیرا دستورات این کتاب، قرآن، زن را ضعیفه و موجود کم ارزشی می داند که در برابر مرد چندان اعتباری ندارد. در این کتاب محمد، قرآن، از ناتوانی فکری و اندیشیدن نادرست زنان و این که صلاحیت و شایستگی قاضی شدن و رأی دادن را ندارند، و شهادت آنان نیمی از شهادت مردان به شمار می رود، گفتگو شده است.
نمایندگان محمد در جهان، از جمله آخوندها در کشورما، همیشه تلاش کرده اند که بنا به توصیه محمد، به زنان چندان ارجی ندهند و بهترین برداشت و خاصت زنان، کار آنان در آشپزخانه و رضایت مرد در اتاق خوابست. در ادارات، پست ها، سمت ها، و مسئولیت ها کمتر پای زن دیده می شود. اگر در ایران زنان توانستند در همه زمینه ها لیاقت، کاردانی، و پشتکار خود را نشان دهند، اینها بخشی از فرهنگ ایرانی است که با محمد و الله مدینه او، و کتاب آسمانی اش کاری ندارد. وگرنه سرنوشت زنان در اسلام، همان است که در عربستان پیاده شده، و در کشورهای اسلامی دیگر مانند پاکستان، و افغانستان به خوبی می بینیم که چگونه با زنان رفتار می شود!.
در اسلام در قضاوت و دادگری زن نیمی از مرد به شمار می آید. در دیگر کارهای زندگی، زن ارزشی ندارد و بهای او مانند یک کمد، یخچال، و یا مبل و صندلی است که میان زنبارگان به عنوان زن دوم تا چهارم یا صیغه خرید و فروش می شود.
پیاده کردن قوانین اسلامی روی زنان
ولایت فقیه در این سه دهه با پس زدن و خط کشیدن روی زنان، اسلام واقعی و خواهش دل محمد و کتابش را برآورده ساخته است. ما در مقاله های گذشته خود به درازا به این داستان پرداختیم و دیگر جای تکرار آن نمی بینیم. از دید و چشمان کور یک آخوند، زن از۶ سالگی تا ۴۰ سالگی به حساب می آید. در دوران کودکی، نوجوانی، و جوانی، باید بازیچه هوسرانی مرد (آخوند) باشد، از ۴۰ سال به بعد هم به یک حاجی خانمی تبدیل شده، روزها را کنارضریح مردگان عرب و آخوند (امام زاده ها)، و شبها را یا در کنار منبر آخوند باشد، و یا با خواندن صدها دعا، قرآن، و رساله های آخوندها، بهشت واهی و وعده سر خرمن را برای زندگی پس از مرگ خود بخرند.
بنا به تعبیر و فلسفه آخوند، زنان به دلیل آن که قدرت سنجش فکری درستی ندارند و نمی توانند مسائل و مشکلات را تجزیه و تحلیل کنند، درهای قضاوت، دادگری، و بسیاری از رشته های تحقیقاتی بر روی آنان بسته است. از نظر نیروی جسمی نیز ناتوانند و نباید در رشته های تکنیکی، مهندسی، و عملی شرکت کنند. این همان روشی است که در عربستان دیده می شود، و رژیم ضد مردمی و زن ستیز آخوندی، آزادی تحصیل را برای رشته های گوناگونی از دختران عزیز و گرانمایه کشورمان گرفتند و آنان را محروم کردند. در حالی که می بینیم موفقیت دانشجویان دختر تا کنون در دانشگاهها به مراتب از دانشجویان پسر بیشتر است.
در اسلام شهادت زن نیمی از مرد است. در موارد دیگر که زن ارزشی ندارد و به حساب نمی آید زنان در رژیم اسلامی در کارهای اجتماعی، فرهنگی، و سیاسی رل و نقشی ندارند. کار برجسته آنان عزاداری برای تازی گور به گور شده و رونق دادن به دکانداری آخوند است.
قانون جدید مسافرت زنان به خارج کشور
روزنامه حکومتی ابرار در تاریخ سه شنبه ۲۱ آذرماه می نویسد که طبق آخرین نظر کمیسیون امنیت ملى مجلس ؛ اذن ولى قهرى براى بانوان مجرد جهت دریافت گذرنامه ضرورى است . چنانچه این قانون ضد انسانی به تصویب مزدوران رژیم رسد، حقوق مدنی بانوان، به کلی از آنان گرفته شده، و آنان در پیشگاه قانون، تا ۴۰ سالگی مردمی عقب افتاده، با کمبود فکری و روانی به شمار می آیند، و مانند کودکان خردسال، و یا افراد عقب مانده نیاز به قیم و بزرگتر دارند. این به راستی، بزرگترین توهین، و جسارت به مقام والای زن در ایران است.
فرزندان از پدر و مادر دو ملیت متفاوت
قوانین زن ستیزی اسلام و آخوند میگوید که اگر یک مرد ایرانی با هرزن غیر ایرانی ولو بی سواد، عقب افتاده، و ارتجاعی هم که باشد ازدواج کند، آن زن بی درنگ ایانی شناخته شده، گذرنامه ایرانی می گیرد، فرزندان آنان نیز ایرانی به شمار می آیند و از همه گونه امتیاز ایرانی بودن برخوردارند. حال، چنانچه یک دختر ایرانی با بهترین ، داناترین، تحصیل کرده خارجی ازدواج کند. آن مرد و فرزندان مشترکشان هیچکدام نمی توانند تابعیت ایرانی را ذاشته باشند. آیا این ننگ و ناپسند برای کشوری مانند ایران با تمدان چند هزار ساله نیست که چنین قوانین ارتجاعی و ضد بشری اسلامی در آن اجراء می شود؟!>
ولی فقیه به معنای چه؟
از روزی که ما به حکومت ولی فقیه رأی دادیم، به بی خردی، ناتوانی، و صغیر و درمانده بودن خودمان اعتراف کردیم. ما نشان دادیم که چون عقل و هوش ما درست کار نمی کند و نمی توانیم خوب و بد زندگی خود را بسنجیم، نیاز به یک بزرگتر، یک سرپرست و ولی داریم که به جای ما فکر کند، به جای ما تصمیم بگیرد، و به جای ما عمل نماید. در حقیقت، ما بره های بی زبان، و بدون اندیشه ایم، که چوپانی ما را به هرسو می برد و هر‌آن نیازی بداند سر گوسفند را می برد. از بانوان که بگوییم آنان دوبار زیر فشار و زور بی عدالتی رژیم قرارگرفته اند؛ یکبار، به عنوان آن که هرکدام یک فرد ایرانی اند و ولایت فقیه را پذیرفتند، و دیگر آن که در اسلام و رژیم اسلامی به زن ارزش و بهایی داده نمی شود.
اینهم وضعیت زنان در یمن گرفتار طلسم اسلامی اند که این چنین همگی به کلاغ سیاه تبدیل شده اند.
زنان در کشورهای دیگر
در کشورهای اسلام زده که دیدیم و می دانیم، زیرا ارزش زن با یک کمد و یا یخچال برقی تفاوتی ندارد. داشتن ۴ زن عقدی، و تعداد بیشماری صیغه (روسپی و فاحشه اسلامی)، نشان دهنده آن است که زن در اسلام بی ارزش است و محمد در کتاب خود، قرآن، و نمایندگان محمد (آخوندها) در رساله های خود، آن را به درستی نشان داده اند. در کشورهای اروپایی، گرچه در گذشته و در سراسر تاریخ، زن مورد بی مهری موجودی قوی تر جسمی به نام مرد قرار گرفته، ولی امروزه زنان در همه زمینه ها از کارهای سیاسی، تا اجتماعی و علمی توانسته اند هوش سرشار، و کارآیی خود را به خوبی نشان دهند و به سمت های بزرگ و سرنوشت سازی، در جامعه برسند.
این اسلام است که زنان در عربستان را به صورت کیسه گونی های سیاه رنگ در آورده است.
رسالت زنان در فردای آزاد ایران
از آنجا که زنان نیمی از جمعیت کشور را در بر می گیرند، باید بتوان در همه کارها و برنامه ها، از کارهای سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، تکنولوژی، از اندیشه و افکار سازنده آنان بهره برد، و بسیاری از کارهای کلیدی و سرنوشت ساز را در اختیار آنان گذاشت. بیگمان، وزیر آموزش و پرورش باید به جای یک مردک بازاری و نیمه آخوندی چون، حاجی بابایی از یک بانوی فرهیخته و گرانمایه ای مانند دکتر فرخ رو پارسا، استفاده شود تا بتوان برای ۱۳ میلیون نوباوگان و دانش آموزان کشور، امنیت، و پیشرفت به جود آورد.
وزارت دادگستری که در اشغال مشتی آخوند قرارگرفته که آنان کمترین دانش و دلبستگی ملی و مردمی ندارند، به جای آن که در دست مزدوران و فرصت طلبان علی خامنه ای دشمنان بیگانه برای کشورمان باشد، باید در اختیار انسان های بزرگ، مردمی، و کاردانی چون نسرین ستوده قرار گیرد،
