مسابقه فضاپیمایی میان چند کشور
از حدود ۵ دهه پیش تا کنون شماری از کشورها مانند آمریکا، روسیه، کشورهای اروپایی، چین، و ژاپن برای بررسی و پژوهش های علمی موشک هایی به مدار مریخ فرستادند که بیشتر آنها نا موفق بوده است. تنها چند موشک از میان موشک های زیادی که آمریکا، روسیه، همکاری و اشتراک چند کشور اروپایی فرستاده شده، توانستند به مدار مریخ وارد شوند، یا بر خاک آن فرود آیند و اطلاعاتی را به زمین فرستند.
از کره مریخ چه می دانیم؟
کره مریخ که به دلیل داشتن ترکیبات فراوان آهن کمیاب FeO و Fe2O3و کمی نیکل، به رنگ سرخ آجری دیده می شود از روزگار گذشته در اساطیر یونانی بنام کره مارس یا خدای جنگ نامیده شده است. مریخ چهارمین سیاره خورشید است که بعد از زمین قرار گرفته و در مداری به فاصله ۲۲۵ میلیون کیلومتری خورشید به دور آن می چرخد. دوره چرخش و یا حرکت انتقالی آن به دور خورشید نزدیک به ۶۸۷ روز است. قطر کره مریخ ۶۷۸۰ کیلومتر، نیمی از کره زمین، و سنگینی آن یک سوم است. عمر زمین و مریخ را به ترتیب می توان ۴/۵۴ و ۴/۵ بیلیون سال برآورد نمود.
شباحت هایی میان کره زمین و مریخ
گرچه کره مریخ هم اکنون سیاره ای بسیار سرد و خشک و بی ثمر میماند، ولی پژوهش های علمی نشان می دهد که همخوانی های زیای میان این دو کره یافت می شود. نخست آن که کره مریخ در گذشته کره ای گرم بوده، و گمان برآنست که هنوز هم در بخش های سرد یخبندان آن آب وجود دارد. حال، چنانچه بشر بتواند به روشی آتمسفر آن را گرم کند، شرایط زندگی انسان در آن پیدا خواهد شد. دیگر این که، دانشمندان بر این باورند که شرایط کنونی کره مریخ مانند شرایط یک بیلیون سال پیش کره زمین است و عناصر مورد نیاز انسان مانند کربن، اکسیژن، و نیتروژن که در زمین فراوان است، در کره مریخ هم یافت می شود.
چاوشگری که در سال ۲۰۰۴ از سوی سازمان ناسا در آمریکا به سوی مریخ فرستاده شد، گرچه توانست از ترکیبات مواد شیمیایی آن کره اطلاعاتی بفرستد ولی تا کنون بشر از دیدگاه بیولوژی و زیست باکتری ها، کمترین نشانه ای در دست ندارد. این چاوشگر تنها دریافت که از نظر همواری و پستی و بلندی سطح کره مریخ، اندازه آن، و روش چرخش به دور خورشید که چهار فصل متفاوت را در سال می سازند، با کره زمین تشابه و همخوانی دارد.
پرتاب فضاپیمای هند به مریخ
در بامداد روز سه شنبه ۳ نوامبر ۲۰۱۳، فضاپیمای هندوستان به وزن ۱۳۵۰ کیلوگرم که بنا به گزارش کارشناسان فضانوردی ناسا دارای کیفیت بالا و برجسته می باشد و برای ساختن آن مبلغ ناچیز و باور نکردنی ۴۵ میلیون پوند (۷۲ میلیون دلار) هزینه برداشته، از پایگاه ساتیش دهاوان (Satish Dhawan) از کناره خاوری آن کشور به سوی مریخ پرتاب شد. گفته می شود که این فضاپیما راه ۷۸۰ میلیون کیلومتر را مدت ۲۹۹ روز خواهد پیمود.
روش پرواز آنست که مدت نزدیک به یک ماه این فضاپیما در مدارهایی بیضی وار به دور زمین می چرخد و با هر چرخش بر تندی و سرعت آن افزوده شده تا آن که به تدریج با پیمودن مدارهای بزرگتر و دورتر از زمین، اثر جاذبه بر روی آن کم کم کاسته می شود و به صفر می رسد. آنگاه با کمترین انرژی از جاذبه و کشش زمین دور شده و به سوی هدف جلو می رود.
هدف از فرستادن این موشک
چنین پیداست که هدف این فضا پیما اندازه گیری میزان متان (CH۴) و گازهای دیگر در مدار مریخ می باشد. از آنجا که گاز متان به سرعت تغییر پذیر بوده و به شکل های دیگر در می آید، بررسی میزان این گاز و گازهایی چون هیدرژن و دتریم deuterium (هیدرژن سنگین) می تواند نشانه ای از حیات در مریخ در گذشته باشد. تصویر اسپکترسکپی که از رنگ های سطح مریخ گرفته می شود می تواند گویای ترکیب بافت طبیعی و معادن این کره باشد.
نکته پایانی
از آنچه گذشت گرچه موجب خرسندی هر انسان خردمند به این موفقیت و پیروزی بزرگ هندوستان خواهد بود، ولی برای ما ایرانیان باعث نهایت شرمساری و اندوه است که کشورمان گرفتار زالوهایی شده که کمترین سواد و بهره علمی نداشته، و هدفی جز غارتگری و چپاول خود در پیش نگرفته اند. باید متأسف و اندوهگین بود که فرزندان میهنمان با دریایی از استعداد و شکوفایی چنین پژمرده و غمگین و گرفتار بند و طلسم مفتخوران و دزدان بی فرهنگ و بی وطن شده اند، و همه نبوغ و استعداد آنان چنین می خشکد و از بین می رود.