بازی حقوق بشر کلاه گشادی که روحانی سر ملت گذاشت
حافظه بلند مدت یکی از بزرگترین مزایای انسان نسبت به شامپانزه است! در واقع ثابت شده است که شامپانزه ها در حافظه کوتاه مدت از ما باهوشترند… می گویید :” چه ربطی دارد؟” ربطش این است که حافظه ما ایرانیها یا ضعیف شده است و یا خود را به نفهمی زده ایم! دوران خاتمی را یادمان رفت؟ اوج قتلهای زنجیره ای و بازداشتها. خاتمی اجازه داد روزنامه نگاران انتقاد کنند و سپس به زندان و دادگاه مطبوعات سپردشان.اما پس از چند سال نه صدایی از مردم می شنویم و نه غرب اهمیتی در خور به حقوق بشر در ایران می دهد.
خاتمی؛ مرتضوی و داد گاه مطبوعات تا مرگ زهرا کاظمی
دوران اصلاحات سیاسی به کجا رسید؟ نتیجه اش چه بود؟ سالهای نه چندان دور وظیفه مرتضوی آن بود که روزنامه نگاران را محاکمه کند و به زندان بفرستد. این بازیی بود که گروههای منتقد خوردند و دستشان رو شد. روشنفکران آن ژمان امروز کجایند؟ -یا زندان هستند و یا از ایران گریخته و گروهی هم در خانه هایشان قلم را آویخته اند.امروز ملت خواب بصورت روزانه دزدیها و اختلاس سران نظام را می بینند، اما مگر با رفیقدوست ها که دزدی علنی شان معلوم شد چه کردند؟.
جالب است که کسی چون حشمت طبرزدی که تیتر اختلاس ۱۲۳ میلیاردی اش ایران را بیدار کرد، خودش به جرم “تشویش رهبر” سالها به زندان افتاد! بله اینجا ایران است و بیداد عین عدالت قلمداد می شود…. اما مرگ یک زن قهرمان خبرنگار بدست گرگ رژیم “قاضی مرتضوی” در زندان اوین دولت کانادا را از خواب بیدار کرد و این دولت پس از آن یکی از مخالفان سرسخت نقض حقوق بشر در ایران شد.
نرمش قهرمانانه بازی روحانی و رهبر
کارنامه روزانه روحانی نشان داد که او
۱) از عوامل امنیتی و اطلاعاتی رژیم است و امنیت رژیم در صدر کار اوست.
۲) براحتی می تواند غرب را دچار سردر گمی کند.
۳) همانند احمدی نژاد شعار های پوپولیستی می دهد و مردم را به نوعی خواب فرو برده است.
نرمش قهرمانانه در واقع توطعه ای بود برای آن که “حقوق بشر در ایران تا حد امکان نقض شود”، اعدامهای متوالی و دسته جمعی در دولت روحانی چیزی نیست جز اعتماد رهبر به این که “امنیت بر قرار است پس تا می توانیم بتازیم!”
شوم بختانه مردم ایران به روحانی امیدی بسته اند چون تیری در تاریکی غافل از آن که آن تیر خود ملت را هدف قرار داده است.
مردم ایران باید مسؤولیت پذیر باشند
مردم ایران به بهانه “آب و نان” به روحانی رأی دادند، اما آیا اعدامهای پیاپی و فشار به اقوام مرزنشین می تواند آب و نان مردم را تأمین کند؟ براستی چرا مرگ آرام دگر اندیشان و مرزنشینان را مردم نمی بینند؟ پرسش آن که چرا در دولت این آقا باید فشار به مخالفان بیشتر شود؟
چراغ سبز غرب
یکی از بزرگترین عوامل شکست جنبش اعتراضی ۸۸ آن بود که با وجود قتل عامدانه مردم وسیله رژیم، غربیها به اظهار تاسّف بسنده کردند و بر خلاف لیبی ، از مردم ایران حمایت نکردند. این عدم حمایت از مردم ایران نشانه چه بود؟ آیا دوام رژیم اسلامی به نفع غرب است؟ یا غرب از رژیم ایران بدلیل بستن تنگه هرمز ترسید؟ اتفاقهای دو هفته اخیر و کشاکش سنای امریکا با اوباما دست کم این را نشان داد که اعضای سنا به راستگویی رژیم اسلامی خوشبین نیستند. همچنین نشان داد که به اوباما و جان کری بعنوان مذاکره کنندگان با ایران اعتماد کافی ندارند.در واقع بنظر می رسد برنامه ای خارج از آنچه در رسانه ها می بینیم برای ایران در تدارک است!
بازیگر اصلی در غرب کیست؟
گروه زیادی در امریکا اعتقاد دارند که رژیم ایران مصالحه ناپذیر و مشکل ساز است. کانادا هم مدتهاست که به نقض حقوق بشر در ایران معترض است. اما این اروپاست که امروز هنوز چیزی نشده مانند “بینوایان” و “اولیور توییست” دست گدایی به ایران دراز کرده است و سعی دارد بسرعت رابطه تجاری با ایران را از سر گیرد، اما عدم درک آنها از دروغگویی و تزویر آخوند که رهبر ایران آن را به “نرمش قهرمانانه” تعبیر کرد می تواند به وقوع جنگ در منطقه بیانجامد. خیال راحت رژیم ایران از برادر “حسین اوباما” به آن این اجازه می دهد که به سیاستهای تخریبی سی ساله خود در خاور میانه ادامه دهد، اما سرویسهای امنیتی امریکا و اسرائیل برخلاف تصور همه امروز بیش از هر روزی مراقب رفتار ایران هستند و تمام فعالیتهای ایران را رصد می نمایند. امیدوارم که بی سیاستی رژیم ایران به بروز جنگ و تنش غرب یک طرف و ایران از طرف دیگر نیانجامد.
آیا سنا برنامه ای دارد؟
سنای امریکا گروهی از کارکشته ترین سیاستمداران امریکاست و بسیاری از نقاط حیاتی سیاست خارجی امریکا را سنا تعیین می کند.با وجود اجرای روابط خارجی از طرف رییس جمهور، سنا یک گروه بزرگ برنامه ریز دارد که بصورت مداوم با سازمان سی آی ای و پنتاگون در تقابل هستند. این احتمال می رود که تاریخ مصرف رژیم اسلامی برای این گروه تمام شده باشد و آنها سعی کنند همانند رژیم لیبی ، پس از خلع سلاح ایران ،رژیم ایران را به بهانه ای مورد حمله قرار دهند. پایفشاری سنا بر ادامه تحریمها اولا نشان می دهد که سنا از روند مذاکرات راضی نبوده است و دوم این که برنامه ای برای فشار بیشتر بر رژیم ایران موجود و قابل ادامه است.