بشر در دام هیولای سرطان
شوربختانه بسیاری از انسان ها، در زندگی روزمره در دام هیولایی بنام سرطان اسیر و با آن تا مرز نابودی دست و پنجه نرم می کنند. در میان سرطان ها، سرطان سینه در زنان، و سرطان روده بزرگ و پروستات در مردان بیشتر و متداول تراست. بشر تا کنون نتوانسته راه درمان درستی برای هرگونه سرطانی پیدا کند. زیرا برای انسان هنوز علت بروز سرطان شناخته شده نیست. از آن جا که عامل بروز سرطان ها تا کنون شناخته نشده، بنابراین راه پیشگیری و روش درمان درست و قطعی وجود ندارد. به طوری که تنها راه معالجه، جراحی و برداشتن غده های سرطانی یا سوزاندن آن با روش شیمیایی، و یا کاربرد هردو به دنبال یکدیگر است.
سرطان سینه بانوان
زنان بیشتر در معرض خطر سرطان سینه قرار دارند و چنانچه سینه آنان در آغاز این بیماری درمان ناپذیر برداشته نشود، بدبختانه از میان می روند. در مورد درمان این نوع سرطان به مقاله ای در روزنامه دیلی میل در تاریخ سه شنبه ۱۰ ژون ۲۰۱۴ برخورد می کنیم که یادآوری آن می تواند کمکی به بانوان در پیشگیری و درمان این بیماری کشنده باشد. این مقاله ای است که از تجربه خانم پروفسور جین پلنت Professor Jane Plant و همسر دانشمندش پیتر، در این جا به نگارش در می آید.
بیماری خانم پلنت
خانم پلنت در سال ۱۹۸۷ در سن ۴۲ سالگی گرفتار سرطان سینه شد. در سال ۱۹۹۳ که برای پنجمین بار به دلیل شدت یافتن بیماری اش زمینگیر شد، پزشکان به او گفتند که بیش از چند ماه دیگر زنده نخواهد بود. تجربه ای که خانم پلنت و شوهرش با سال ها مطالعه بر روی مردم چین داشتند نشان می داد که زنان آن کشور کمترین آمار سرطان سینه را تاکنون داشته اند. در حالی که زنان چینی با مهاجرت به اروپا، آمریکا، و استرالیا، شهر چینی ها China Town در انگلیس و همچنین در سنگاپور دچار این بیماری شدند.
علت را خانم پلنت در نخوردن لبنیات و فرآورده های شیر در چین و خوردن آن در کشورهای دیگر می داند. بر این اساس، خانم پلینت فرآورده های شیر را از خوراک روزانه خود کم کرد و در مدت ۶ ماه غده سرطانی او ناپدید شد. ولی در همین زمان غده سرطان دیگری به اندازه یک تخم مرغ سفت روی گردن خانم پلنت پیداشد.
گریه کودک ۶ ساله خانم پلنت
خانم پلنت می گوید در حالی که من با سرطان در حال چالش و مبارزه بودم و هربار با رژیم غذایی سرطان را شکست می دادم، هنگام که برای پنجمین بار سرطان من برگشت به دنبال خودکشی بودم و از دکترم خواستم به زندگی ام پایان دهد. ولی در میان یأس و ناامیدی ، صدای گریه کودک ۶ ساله ام را از اتاق دیگر حال مرا دگرگون کرد و دریافتم که نمی توانم کودکم را تنها گذارم. بنابراین، تصمیم گرفتم تا از آگاهی و دانش خود برای زنده ماندن بهره بگیرم.
زیرا تجربه علمی خانم پلنت و همسرش نشان می داد در چین پیش از دهه ۸۰ صنعت لبنیات سازی نداشتند. در نتیجه میان هر ۱۰۰،۰۰۰ زن چینی یک نفر گرفتار سرطان سینه می شود در حالی که در کشورهای اروپایی و آمریکا و استرالیا میان هر ده نفر، یکی دچار این بیماری است.
نکته پایانی:
خانم پروفسور پلنت که ۲۰ سال پیش به دلیل سرطان سینه در آستانه مرگ قرار داشت، بنا به تجربه و پژوهش های علمی خود و همسرش از تجربه غذایی مردم چین بهره گرفت و با حذف لبنیات (فراورده های شیری) و مواد پروتیدی از خوراک خود توانست بر بیماری سرطان پیروز شده و تندرست و سالم بماند.
خانم پلنت با آن تجربه طولانی سرانجام تصمیم می گیرد که از خوردن دو ماست کم چربی در روز هم اجتناب ورزد. به دنبال آن خانم پلنت علاوه بر حذف لبنیات بسیاری از مواد پروتیدی مانند گوشت، ماهی، و تخم مرغ را خوراک خود دور کردند. پیامد این تجربه آنست که خانم پلنت با ۶۹ سال عمر که ۲۰ سال پیش در آستانه مرگ قرار داشت، همچنان زنده و شاداب بوده و در او بیماری سرطان دیده نمی شود.