فقط بعضی ها زندانی سیاسی نیستند و نبودند .
هم اکنون می دانیم که در اپوزیسون خارج از کشور ازرسانه های ورادیو گرفته تا سایت ها فقط عده بخصوصی که عمدتاً اصلاحگر نظام جمهوری ولایت فقیه بوده اند (ونه برانداز) صحبت می شود و رسانه ایی می کنند . بسیاری از زندانیان برانداز حتی مورد بی مهری اصلاح طلبانند و همچنین به مبارزان کرد انگ ارتباط با داعش زده می شود درحالیکه کردها دشمن درجه یک داعش هستند و بسیاری از این محکومان کرد پیش از تشکیل داعش در زندانهای رژیم گرفتار بوده اند؛ پس چگونه می توانستند با داعشی که هنوز تشکیل نشده در رابطه باشند؟ و همچنین گروه زیادی از ما تنها به موضوعات داغی چون سعید طوسی علاقه داریم و بدنبال حقیقت طلبی یا مطالب کمتر جنجالی نیستیم. مطالب جنجالی را بیشتر دوست داریم…. اینگونه است یک یا چند خبر، بسیاری از جنایات رژیم را پنهان می کند.
بانو زینب جلالیان که فقط جرم آن دفاع از شرافت وانسانیت وفرهنگ ورسیدن به عدالت و برابری در کردستان بوده ،خبری آنچنانی نیست ،حتی در اپوزیسون کردها !
به راستی که ریشه این مشکلات وهماهنگ نبودن اپوزیسون های خارج از کشور در چه می باشد ، که امروزه نزدیک به چهار دهه رژیم اسلامی ایران ،روزبه روز به جای آنکه سرکوب ها وزندانی انداختن فعالین سیاسی واعدام ها را کاهش دهد اما بر عکس روندی صعودی و خطرناک به همراه داشته است.
قوه جنایتکار قضائیه!
با وجود این که داشتن وکیل مدافع و دادرسی عادلانه حق هر متهمی است اما احکام صادر شده در دادگاههایی که بدون داشتن حق وکیل مدافع برگزار شده و یا میشود، مغایر با موازین بینالمللی مورد تعهد جمهوری اسلامی ایران است. ما همچنین حکم حبسابد برای زینب جلالیان زندانی سیاسی کرد ایرانی را به شدت محکوم میکنیم و خواهان برخورداری وی از حق مرخصی و مداوای فوری و آزادی وی هستیم.”
«زینب جلالیان» نزدیک به ١٠ سال است که در زندان به سر میبرد و تاکنون از حق مرخصی برخوردار نبوده است. این در حالی است که گفته شده: “چشم دیگر زینب که روزبهروز کمسوتر میشد، بینایی خود را از دست داده و این زندانی سیاسی در حال حاضر از ناحیه هر دو چشم نابینا شده است.”
«زینب جلالیان» نزدیک به ١٠ سال است که در زندان به سر میبرد و تاکنون از حق مرخصی برخوردار نبوده است. این در حالی است که گفته شده: “چشم دیگر زینب که روزبهروز کمسوتر میشد، بینایی خود را از دست داده و این زندانی سیاسی در حال حاضر از ناحیه هر دو چشم نابینا شده است.”
زینب جلالیان در زندان سلامتی خود را به دلیل شکنجههای شدید پس از دستگیری از دست داده است و در خطر از دست دادن کامل بینایی خود بهسر میبرد. علاوه براین زینب در زندان به عفونت شدید روده و خونریزی داخلی هم دچار شده است، و به درمان فوری نیاز دارد. خانواده جلالیان تأکید دارند که مشکل بینایی زینب جلالیان پس از شکنجه آغاز شده است.
دادگاه رسیدگی به اتهامات زینب جلالیان همچون بسیاری از زندانیان سیاسی پشت درهای بسته و بدون حضور وکیل مدافع برگزار شده و تنها چند دقیقه به طول انجامیده است. اتهامات وارد شده به زینب جلالیان از سوی وی پذیرفته نشده است، او هیچگاه فعالیت مسلحانه نداشته و در زمان دستگیری هم مسلح نبوده است، هواداریاش از پ ک ک به صورت فعالیت در حوزه زنان و همکاریاش با پژاک نیز در زمینههای آموزشی، مددکاری و زنان بوده است. لذا دادگاه بر اساس اتهامات غیرواقعی چنین حکم سنگین و غیر عادلانه ای را برای زینب صادر کرده است.
همچنین طبق تحقیقات «عدالت برای ایران» و «جبران» درباره پرونده زینب جلالیان حاکی از این است که طی پروسه بازداشت، بازجویی، محاکمه و اجرای حکم این زندانی سیاسی علاوه بر نقض حقوق بشر و تعهدات بینالمللی ایران، قوانین داخلی ایران نیز به صراحت نادیده گرفته شدهاند. بازداشت خودسرانه و خشونتآمیز، اعمال شکنجه برای اعتراف به اتهامات، نداشتن دسترسی لازم وکافی به وکیل و مشاور حقوقی، محاکمه نامنصفانه، ممانعت از تماس آزادانه با خانواده و دسترسی نداشتن به خدمات درمانی ضروری از جمله موارد نقض حقوق بشر در این پرونده است.
لذا ما با حمایت از خواستههای حقوقی و قانونی بانو زینب جلالیان از تمامی سازمانها و نهادهای مدافع حقوق بشر، رسانههای جمعی، فعالان مدنی و سیاسی؛ واکنش مناسب و اقدام فوری نسبت به وضعیت خطرناک جسمی و وهرچه بهبود شدن چشم های زینب را خواستاریم. ما امیدوار هستیم همگان نسبت به بیانیه جهانی حقوق بشر، کنوانسیونها و پروتکلهای الحاقی آن مسئولانه رفتار کرده و با پرهیز کردن از بیعملی و سکوت اختیار کردنهای مصلحتی، هدف والای انسانی دفاع از حقوق بشر را بدون تبعیض عملی کنند.
طی پروسه بازداشت، بازجویی، محاکمه و اجرای حکم این زندانی سیاسی علاوه بر نقض حقوق بشر و تعهدات بینالمللی ایران، قوانین داخلی ایران نیز به صراحت نادیده گرفته شدهاند. بازداشت خودسرانه و خشونتآمیز، اعمال شکنجه برای اعتراف به اتهامات، نداشتن دسترسی لازم وکافی به وکیل و مشاور حقوقی، محاکمه نامنصفانه، ممانعت از تماس آزادانه با خانواده و دسترسی نداشتن به خدمات درمانی ضروری از جمله موارد نقض حقوق بشر در این پرونده است.
ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﻫﺎﯼ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺗﻼﺵ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﺗﺎ زینب وﻫﻤﻪ ﯼ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﻫﺎﯼ ﻋﻘﯿﺪﺗﯽ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ ﺗﺤﻘﻖ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺸﺮﻭﻉ ﺧﻮﺩ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺁﺯﺍﺩ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻇﻠﻢ ﺍﯾﻦ ﺭﮊﯾﻢ ﻧﺠﺎﺕ ﯾﺎﺑﻨﺪ.”
