با رأی ندادن ما چه می شود؟
نه استخدام کسی به مهر شناسنامه بستگی دارد و نه تا به حال کسی توانسته است با رأی دادن کمکی به خود و یا منافع ملّی ایران کند. این رأیها جز آب به آسیاب دشمن (خامنه ای ) ریختن نیست.
با رأی ندادن ما رژیم ایران مشروعیّت بین المللی خود را در خطر خواهد دید.
با رأی ندادن ما توان و نیروی مخالفان رژیم به رخ آن کشیده خواهد شد و این مبارزه مدنی می تواند به جهان نشان دهد که گروه زیادی در ایران موافق ادامه رژیم اسلامی نیستند.
از طرف دیگر با رأی ندادن ما رژیم ایران توان تبلیغ در مجامع بین المللی و توجیه اعدامها و زندانی کردن مخالفان خود را از دست خواهد داد.
هر رأیی که داده می شود کمکی در راه پایمال شدن کشتگان راه آزادی است. کسانی که از اول انقلاب تا امروز برای اصلاح و تغییر رژیم تلاش کردند و با اعدام و ترور و شکنجه مواجه شدند.هر رأیی که داده می شود، عمر این رژیم خونخوار که دشمن ملت و ملیّت ایران است تداوم خواهد یافت و آب است به آسیاب دشمن ملت .دشمن واقعی ملّت و منافع ملّی ایران که همانا آخوند دزد و جنایتکار است.
هر رأیی که داده می شود کمکی در راه پایمال شدن کشتگان راه آزادی است. کسانی که از اول انقلاب تا امروز برای اصلاح و تغییر رژیم تلاش کردند و با اعدام و ترور و شکنجه مواجه شدند.هر رأیی که داده می شود، عمر این رژیم خونخوار که دشمن ملت و ملیّت ایران است تداوم خواهد یافت و آب است به آسیاب دشمن ملت .دشمن واقعی ملّت و منافع ملّی ایران که همانا آخوند دزد و جنایتکار است.
رأی دادن تکرار حماقت و گناهی بی لذت!
هر کس که در این نظام جبّار و خونریز رأی داده باشد ، در جنایات آن سهیم است. قسمت زیادی از فلاکت، فقر و فساد امروز جامعه ایران ناشی از ایجاد مشروعیت دروغین بوسیله خیمه شب بازی انتخابات است. این دزدان سر گردنه امروز که برای مردم کوچه و بازار خط و نشان می کشند، این جنایتکاران تشنه به خون که برای جوانان ایران دشنه و تفنگ می کشند همگی دستپخت آنهایی هستند که با نا آگاهی بپای صندوقهای رأی رفتند و این جلادان و گردنه زنان را به مال و مقام رسانیدند.
هرگاه حکومتی پشتوانه مردمی خود را از دست بدهد به زور متوسل خواهد شد. جمهوری اسلامی کمابیش از روز اول بجای پشتوانه مردمی به زور و خفقان متوسل شده است ، پس پشتوانه مردمی این حکومت دزدان و جنایتکاران اندک است. اما با کمال تأسف ، انتخابات نمایشی همواره با ایجاد فضای نمایشی و فریب توانسته است مشروعیت این سیستم فاشیستی را بهبود بخشد.
هیچ وجدان بیداری نمی تواند بپذیرد که این خائنین به مام میهن را در یک انتخابات نمایشی برگزیند. چه گناهی بالاتر از اینکه خامنه ای را شاد کنیم؟ چه گناهی بالاتر از اینکه افرادی چون روحانی ، قالیباف و رئیسی را به ادامه نظام جمهوری اسلامی امیدوار سازیم!
رای دادن در ایران مانند این تصویر است! پس از رأی راننده البته گازش را می گیرد و می رود ؛ دیگر نیازی به ما نیست تا چهار سال بعد! قبول دارید؟
بحث در تداوم جمهوری اسلامی است
برای سران نظام ، این خیمه شب بازی انتخابات یک دسر و حلواست. اینکه روحانی رئیس جمهور شود و یا یک تخته چوب ، هیچ اثری ندارد! رهبر و مجری سیاستهای نظام ولایت فقیه ، خود رهبر است و مابقی مترسکی بیش نیستند. همانطور که دیدیم شعارهای زیبای امثال خاتمی ، روحانی و احمدی نژاد هرگز عملی نشد. اینها بقول خودشان تدارکات چی خامنه ای هستند.
پس انتخابات برای اینها بهانه است. بهانه ای که به جهان مشروعیت رژیم ولایت فقیه را نشان دهند. اینکه به جهانیان تلقین نمایند که حقوق شهروندی در ایران رعایت می شود و برای تأیید حرف خود نیز همواره به شرکت مردم در انتخابات اشاره کرده اند.
مردم ایران باید اراده خود را در تعیین آینده ایران با نه گفتن به رژیم ولایت فقیه نشان دهند. مطمئن باشید که اثر رأی ندادن ما بسیار بیشتر از آن است که تصور می کنید و جهان منتظر یک علامت مناسب از سوی مردم ایران است تا پروژه تغییر نظام اسلامی را به نظامی سکولار کلید بزند. آرزویی که دست یافتنی است اگر ما همدل و همصدا این اجانب ایران ستیز را از ایران بیرون نماییم.
مردم ایران باید اراده خود را در تعیین آینده ایران با نه گفتن به رژیم ولایت فقیه نشان دهند. مطمئن باشید که اثر رأی ندادن ما بسیار بیشتر از آن است که تصور می کنید و جهان منتظر یک علامت مناسب از سوی مردم ایران است تا پروژه تغییر نظام اسلامی را به نظامی سکولار کلید بزند. آرزویی که دست یافتنی است اگر ما همدل و همصدا این اجانب ایران ستیز را از ایران بیرون نماییم.
گاهی سکوت بالاترین فریادهاست
گاهی سکوت در برابر زور بهتر از اطاعت از زورمدار است. کمترین کاری که می توانیم انجام دهیم می تواند کاری بزرگ شود اگر همراه باشیم.
امروز که این همه وسایل ارتباطی پیشرفت کرده اند و دسترسی به کتابها و تاریخ براحتی انجام می شود، این میزان نا آگاهی و خواب بودن ملت ایران در خور خجالت برای همه ماست. اگر به مردم دوران قاجار خرده می گیرید که خواب بودند، نه تنها وسایل آگاهی و ارتباطی امروز را نداشتند بلکه درود به مردم قاجار که توانستند سربلند انقلاب مشروطه را بنیان بنهند و از قهقرای سلطان صاحبقران نجات یافتند. اما ، ما چطور؟ ما که این همه منابع و وسایل آگاهی دهنده در اختیار داشتیم یک دهم مشروطه هم به وظیفه خود عمل نکردیم و دردمان فقط نفت پای سفره هاست! در حالی که درد واقعی ما آزادی و سکولاریسم بوده و هست. نفت سر سفره ها هیچ دردی را دوا نمی کند اگر که آزادی و سکولاریسم نباشد.
