از چهارشنبه سوری و تلاش رژیم برای نابود کردنش که بگدریم به بسیاری نکات دیگر برخورد می کنیم که رژیم نه تنها در پی سرپوش گذاشتن بر روی یادگارهای ملی و نیاکان ما است، بلکه همواره می کوشد به روش هایی گوناگون، مردم را در زیر سرپوش آهنین و فراموشی تاریخی قرار داده، و آنان را از واقعیات دور بدارد.
دلاوری ها و جانبازی آریوبرزن در برابر لشکر خون آشام اسکندر مقدونی
این خودخواهی است که اجازه دهیم رژیم ادامه حیات دهد، اما حاضر به اتحاد با دیگر دموکراسی خواهان نباشیم!
چگونه می توان زمینه ی آزادی ایران از چنگال دژخیمان را فراهم کرد؟- بخش دوّم: مبارزات منفی
حمله به آرامگاه کوروش بزرگ، ترس بی پایان رژیم از تاریخ و فرهنگ ایران را فریاد می کند!
آریو برزن و خواهرش یوتاب همراه با پنج هزار سپاهی تا آخرین قطره خون خود در برابر لشکر خون آشام اسکندر به نبرد پرداختند. اسکندر زخم خورده و خشمگین پس از پیروزی بر سپاه ایران، کاخ های پارسا ر ا به آتش کشید و شهر پارسه را به دست سربازان سپرد. آنان شهر را غارت، عده ای را کشتند، و به زنان تجاوز کردند.
رژیم ضد ایرانی ولایت وقیح با تمام نیرو و قدرت به محو کردن و نابودی آثار تاریخی، فرهنگی پرداخته، و به دنبال غارت موزه ها، شکستن و ویران کردن هرگونه بنای تاریخی، چند سالی است که مجسمه های درون میدان های تهران را نیز یکی پس از دیگری نابود کرده است. اکنون نوبت به تندیس آرش کمانگیر در میدان ساری رسید.
رژیم آخوندی درزیرچترچین وروسیه ودرپناه آنان، هم چنان پایدار است، وآمریکا وانگیس را ببازی گرفته است.
