امروزه، کشورهای پیشرفته و خرداندیش جهان به خوبی دریافته اند که با جمعیت کمتر در کشور می توان امکانات اقتصادی، فرهنگی، و رفاهی بهتری را برای همکان فراهم نمود. زیرا جمعیت مرفه تر در اجتماع با امنیت و آرامش خوب می تواند منشاء پیشرفت های صنعتی، تکنولوژی، کارهای سازندگی و نوآوری، و دیگر زمینه ها باشد.
چرا دستگاه قضایی اسلامی، دَر صادر کردن حکمِ اعدام برای جوانان آزادی خواه ایران زمین از هیچ فُرصتی غافل نشده و کَمترین ارزشی بَرای شرافت و کرامت انسانی شان قائل نیست ولی زَمانی که نوبت به اعدامِ یک متجاوز رَوان پَریش می شود، جوهرِ قَلم های شان خُشک شده و نیاز به تحقیق و بررسی بیشتر دارند؟
مغلطه بیماران جنسی روانی مجلس اسلامی؛ تجاوز به دختربچه ۹ ساله حلال ولی عقلش در ۴۰ سالگی تکمیل می شود!. بسیار ابلهانه است. زیرا این خردباختگان، پایین تنه زنان را برای هوسرانی و تجاوز در ۹ سالگی تکامل یافته دانسته، ولی درون کاسه سر یک زن را، تا ۴۰ سالگی انکار کرده و تکامل نایافته ارزیابی می کنند!.
فرستادن دختران چشم و گوش بسته با اتوبوس های درب و داغون به بیابان های گورستان هزاران جوان عرب و ایرانی، گذشتن از جاده های نا امن، و نامناسب فاجعه ای را به وجود آورد که ۲۶ دختر جوان را در کام مرگ فرو برد و عده ای را زخمی و ناتوان ساخت. این فاجعه جنایت رژیم داغی بزرگ بر جگر صدها خانواده ایرانی گذاشت.
یادواره درد و رنج سوختن فرزندان عزیزانمان، این فرشتگان نازنین پیرانشهر را هرگز فراموش نخواهیم کرد. این دردی است جانسوز و جانفرسا که نه تنها بر جان و دل بازماندگان این غنچه های نشکفته و پرپر شده سنگینی می کند، بلکه اندوه و غم بزرگی است که هر ایرانی شرافتمند و نیک سرشت را در سوگ و ماتم فرو می برد.
مشکل اصلی رژیم جوانانند. زیرا آنان دارای فکر سالم، انرژی، قدرت بسیار زیاد و بالنده بوده، نسبت به سرزمین و آینده اشان درتکاپو اند. اینگونه خواسته هادر مرام و سیاست آخوند نیست. آخوند به دنبال امتی خرافاتی، خردباخته، ناآگاه، و وابسته به خود می باشد و باید به روشیهایی جوانان را به فساد و گمراهی کشاند.
چند شب پیش بیست و شش دانش آموز دختر ایرانی قربانیِ سیاست های غلط و بیمارِ آموزش و پرورش اسلامی و همچنین جاده های غیر استاندارد و نیز فرهنگِ مریضِ رانندگی در ایران زمین شدند؛ دخترانی که در اُردوی اجباریِ راهیانِ نور شرکت نموده بودند، شوم بختانه روانه گورستان گشتند.
