در بخش های پیشین در مورد زن ستیزی اسلام و گفتار زشت و ناهنجار علی ابن ابیطالب در مورد ناقص العقل بودن زنان، نوشتاری به آگاهی خوانندگان گرامی رسید. اکنون، بخش ششم و بخش های دیگر، به دنباله مطلب می پردازد:
– بررسیِ نگاهِ آقای جعفر صادق، امام ششم شیعیان:
ایشان برای توجیه نصف بودن ارث زنان میگوید: “علتش این است که اسلام سربازی را بر زن واجب نکرده و مهر و نفقه را بر مرد لازم شمرده است از جرائم اشتباهی که خویشاوندان مجرم باید دیه بپردازند، زن از پرداخت دیه و شرکت با دیگران معاف است.” بخشِ نخست: ( پیرامونِ نفقه و مهریه) را در قسمتِ پیشین پرداختیم.
بخشِ دوم: معافی در پرداختِ دیه، استدلالی ناقص
اینکه زن به عنوانِ خویشاوند مجبورِ به پرداختِ دیه نیست، یک حالتِ عمومی نیست. ارث بردن یک امرِ عمومی است، هر انسانی از فقیرترین تا غنی ترین، چیزی در اختیار دارد که میتواند به عنوانِ ارثِ فرزندانش تلق یشود، اما اینکه در خانوادهایی جرمی صورت گیرد و زن از پرداختِ دیه معاف شود یک حالتِ خاص است.
این استدلال از این منظر ناقص است که برایِ یک شرایطِ خاص ( ارتکابِ جرم ) که همه گیر نیست، نمیتوان یک حکمِ عام ( نصف بودنِ ارثِ زنان ) را توجیه نمود.
– بررسی دیدگاهِ برخی از آیت الله ها، آیت الله سیستانی:
آیت الله سیستانی در پاسخ به این پرسش که آیا نیم بودنِ ارثِ زن یک تبعیض نیست، میفرماید:
در این ویدیو بهرام مشیری در مورد عملکرد جنایت بار آخوندها در دوران فتحعلیشاه، و همچنین امام جعفر صادق به تفصیل به گفتار می پردازد.
” خیر این تبعیض نیست بلکه دادن حق است به هر کس به مقدار نیاز و احتیاج او زیرا مرد بار زندگی و معاش خانواده را به دوش می کشد و بر او واجب است نفقه همسر و فرزندان خود را بدهد ولی بر زن واجب نیست خرجی شوهر را بدهد لذا عدالت اقتضا می کند که سهم بیشتری به مرد داده شود تا بتواند به وظیفه خود عمل کند بلکه در بیشتر اجتماعات بشری مرد تولید کننده و زحمت کش است ولی زن مصرف کننده و هیچ گونه وظیفه نسبت به دیگران ندارد.”[۱۷]
سیر در دورانِ اولیه بشری:
آنچه اینجا قابل بررسی است گزاره پایانیِ آیت الله سیستانی است که میگوید: ” در بیشتر اجتماعات بشری مرد تولید کننده و زحمتکش است ولی زن مصرف کننده و هیچ گونه وظیفه نسبت به دیگران ندارد.”
در دورانِ گذشته کارها بیشتر نیاز به زورِ بازو و قدرتِ بدنی داشت، مردان بیشتر در عرصه اجتماع حضور داشتند و زنان کارهایی را که نیازِ به قدرتِ بدنی آنچنانی نمیداشت، برعهده میگرفتند، اما با این حال با گذرِ زمان از دورانِ ابتداییِ بشری و به وجود آمدنِ فرهنگِ شهر نشینیِ ۲۵۰۰ سال پیش، رفته رفته زنان در اجتماع حضورِ بسزایی داشتند،
زنان افتخار آور تاریخ باستان ایران
در تاریخ باستان ایران زنان افتخار آوری که منشاء خدمات بزرگی بوده اند، زیادند. از جمله می توان شماری از آنها را به شرح زیر نام برد:
۱. آتوساا: ملکه بیش از ۲۸ کشور آسیایی در زمان امپراتوری داریوش بزرگ. هرودوت از وی به نام شهبانوی داریوش بزرگ یاد کرده است و آتوسا را چندین بار در لشگرکشی های داریوش بزرگ یاور فکری و روحی او دانسته است. چندین نبرد و لشگرکشی مهم و تاریخی ایران به فرمان ملکه آتوسا صورت گرفته است.
۲. آذرآناهید: ملکه ملکه های امپراتوری ایران در زمان شاهنشاهی شاپور یکم بنیانگذار سلسله ساسانی. نام این ملکه بزرگ و اقدامات دولتی او در قلمرو ایران در کتیبه های کعبه زرتشت در استان فارس بارها آمده است و اورا ستایش کرده است.
۳. آذرمیدخت: به چم( معنی) پیرنشدنی و همیشه جوان. شاهنشاه زن ایرانی در سال ۶۳۱ میلادی. او دختر خسروپرویز بود که پس از«گشتاسب بنده» بر چندین کشور آسیایی پادشاهی کرد. آذرمیدخت سی ودومین پادشاه ساسانی بود.
۴. آرتادخت: وزیر دارایی اردوان چهارم اشکانی میشود و بی آنکه فشاری بر مردم بیاورد و باج و خراج را افزون نماید٬ کشور را به توانگری میرساند. از کارهای بزرگ او در گردآوری دارایی کشور٬ یکی جلوگیری از هزینه های بیهوده به ویژه درباریان و دیگری گرفتن باج و خراج از درآمد توانگران بوده است.
۵. یکی از برترین آنها، آرتمیس فرمانده بزرگ نیروی دریایی خشایارشا در جنگ یونانیان بود که با خردمندی و کارآمدی٬ کشتیهای جنگی دیو پیکر را رهبری کرد و با فرماندهی درست بایسته خویش٬ سپاه یونان را در هم شکست. این زن فرمانده از رایزنان جنگی خشایارشا نیز بود.
هتا در این میان میتوان از خانمِ خدیجه، همسرِ نخستِ محمدابن عبدالله نام برد که یک بازرگانِ بنام و مشهور و با نفوذ بوده است و محمد با دریافت مزد برایِ او کار میکرده است.
بنابرین استدلالِ آیت الله سیستانی که زنان را “مصرف کننده” توصیف کرده است، هتا در دورانِ خودِ محمدابن عبدالله که به باورِ نواندیشانِ دینی و بازماندگانِ خلفایِ اسلامی، مردمانِ عقب مانده و بی فرهنگی بوده اند نیز صدق نمیکند، چه رسد به ایرانی که هزاران بار بیشتر گویِ تمدن را از مردمانِ عربستان ربوده بود.
آیت الله سیستانی هنوز در دورانِ اولیه بشری سیر میکنند و اگر چنین باشد، شاید بتوان استدلالِ ایشان را تا حدی درک کرد، اما حقیقتِ امر این است که این سخن هتا با دورانِ آقایِ محمد نیز همخوانی ندارد، چه رسد به قرنِ ۲۱.
وضعیت زنان امروز در ایران
در ایران کنونی با وجود زن ستیزی رژیم و نهایت خفقان علیه زنان، و برخورد ناجور شماری از مردها نسبت بدانان، بازهم زنان چه در خانواده و یا در اجتماع پیشاهنگ و جلودار قافله زندگی خانواده ها هستند. بیش از ۶۰٪ پذیرش آنان در دانشگاهها با محدودیت آخوندها، نشانه قدرت، دانایی و توانایی آنهاست. بنابراین، نیازی نیست که در خانه بنشینند تا مرد برای آنها کسب روزی کند. امیدواریم که آخوندهای بی خرد و زن ستیز، کمی به خود آیند و از زن ستیزی و ضعیفه پروری خود دست بردارند.