از یاحسین گفتن تا حمله نظامی
یک “یا حسین” دیگر تا رخ دادن “حماسه سیاسی” محاصره دریایی و سپس حمله نظامی به ایران باقیست ولی با این حال چرا آیت الله خامنه ای حاضر به مذاکره نیست؟. چرا این ملای مشهدی ، سناریو حمله نظامی را به کنار آمدن با غرب ترجیح می دهد؟ .آیا امکان برداشته شدن تحریم ها از سوی غرب با کنار گذاشته شدن پرونده اتمی از سوی رژیم، وجود دارد؟.
اگر این پرسش ها ذهن شما را هم مشغول کرده و در پی یافتن پاسخ آن ها هستید، این نوشتار کمک بسیاری در این زمینه به شما خواهد کرد.
گفتگوی روزانه مردم در چه زمینه است؟
«می دونی قیمت دلار چقدر شده؟»
«خبر داری قیمت فلان ماشین چقدر شده؟۱۱
«می دونی قیمت نان و گوشت و گوجه و خیار و پرتقال چقدر گرون شده است؟۱
با گردن کشی و یاوه گویی خامنه ای و مزدوران سپاه، همانند دوران فتحعلیشاه، حمله نظامی و جنگ خانمانسوز در پیش است.
گفتارهایی از این دست، صحبت های رایج این روزهاست که در هر گوشه از میهن مان از درون تاکسی و اتوبوس و مترو گرفته تا در میهمانی ها و دید و بازدید با دوستان و بستگان بین مردم رد و بدل می شود. ولی وقتی که به آن ها می گوییم که پول هایتان را در بانک ها قرار ندهید چرا که با این کار هم به دولت کمک کرده اید و هم بعید نیست با وخیم تر شدن اوضاع، دیگر نتوانید پول هایتان را برداشت کنید و تازه ارزش ریال هم روز به روز کم تر می شود، و بهتر است که پول هایتان را به دلار و سکه تبدیل کنید، مردم کوچه بازاری و ساده اندیش می گویند «نه آقا جان، این ها تا چندی دیگر، با امریکایی ها کنار می آیند و تحریم ها برداشته میشه و قیمت ها هم بر می گرده.»
متاسفانه این دید سطحی دست کم در بین بخشی از مردم رایج است ولی چیزی که در نظر گرفته نمی شود، این است که خامنه ای و رژیم قادر به این کار نیستند. نه این که آن ها نخواهند، آن ها هر روز هزاران بار این آرزو را دارند که با گفتن “غلط کردم” و با سازش با غرب، تحریم ها برداشته شود. ولی باید گفت این امکان دیگر وجود ندارد. در این نوشتار کوشش می شود که به دلایل این ادعا پرداخته شود.
پیامد آشتی رژیم با دولت های غرب
فرض کنید همین فردا که از خواب بیدار می شوید آقای خامنه ای به مانند خمینی حاضر به نوشیدن جام زهر و تسلیم شدن در برابر خواسته های غرب و کنار گذاشتن مساله هسته ای شود. در این صورت، اولین خواسته آژانس بین المللی هسته ای این است که نمایندگان آژانس هر زمان، از هر جای ایران که بخواهند به گونه سر زده بازدید کنند. چیزی که در این میان مطرح می شود این است که با آمدن آن ها به ایران و بازدید از سایت هایی مانند پارچین و فردو و… همه نقشه های رژیم با دیدن آثار غنی سازی و کوشش برای رسیدن به بمب اتم، نقش بر آب می شود و به عبارتی دست آن ها رو می شود.
رژیم اسلامی تا کنون بخش بزرگی از ایران را به گورستان تبدیل نموده، باید انتظار دهها گورستان دیگر پس از حمله نظامی در سرتاسر ایران داشت.
این لو رفتن جناب عظما از یک سو به رسوایی کشاندن او و رژیم را در بین مردم در داخل در پی خواهد داشت، که البته چندان مهم نیست، چرا که این آخوند سفاک آبرویی در بین مردم ندارد. ولی مهم ترین پیامد چنین رفتاری در بعد بیرونی آن است. و اون این که در این حالت، نگرش جهان غرب با روشن شدن اقدام های رژیم جمهوری اسلامی برای رسیدن به بمب هسته ای، به گونه ای قهرآمیز تر می شود.
آن ها با پی بردن به این نکته که جمهوری اسلامی سال ها آنان را به بازی گرفته، دیگر اعتمادی به رژیم نخواهند داشت و با این تفاسیر نه تنها تحریم ها برداشته نمی شود، آنکه شدید تر و دراز تر هم خواهد شد. آن گاه رفتار غرب با ایران به مانند رفتار با کره شمالی می شود. تازه با این تفاوت که ایران به بمب اتمی هم نرسیده است.
با تحریکات روز افزون رژیم اسلامی و برنامه ساختن بمب اتمی، خطر حمله نظامی خانمان برانداز را به کشورمان لحظه به لحظه نزدیکتر می کند.
بازداشت و محاکمه برای کشتار جمعی
شاید هتا بحث دستگیری و محاکمه خامنه ای به جرم کوشش برای دستیابی به سلاح های کشتار جمعی پیش بیاید. پس ملا خامنه ای که این چیزها را خوب می داند، حق هم دارد که میلی به مذاکره نشان ندهد، و به جای آن بکوشد با تهدید و عربده کشی، دست کم در داخل برای خود قدرت نمایی کند. چرا که در هر صورت بازنده است و هیچ برگ برنده و یا آپشنی جز این که با خریدن وقت بکوشد هر چه سریع تر به سوی دستیابی به بمب هسته ای برود، در دست ندارد.
قیام و خیزش مردم ایران
از سوی دیگر اگر خامنه ای نتواند در زمان مناسب به بمب برسد، او سناریو حمله نظامی را هزاران بار به شورش های بزرگ مردم که در پیش رو است، ترجیح می دهد. چرا که با حمله نظامی باز هم اندک شانسی برای بقا خواهد داشت ولی با شورش و قیام مردم گرسنه، نابودی او و پاسدارانش ناگزیر است. عدم میل به مذاکره و عربده کشی های جناب عظما نیز از این دست که «من دیپلمات نیستم و من انقلابی ام» یا بر طبل جنگ کوبیدن که «تل آویو و حیفا را با خاک یکسان می کنیم» در همین راستا هستند.
برگردیم به بحث اصلی؛ دلیل دیگر بر نداشته شدن تحریم ها، خواسته های جهان غرب – به نمایندگی امریکا- از رژیم جمهوری اسلامی است که چند نمونه از این خواسته ها از قرار زیر است:
۱- کوتاه شدن دست مافیای سپاه پاسداران از دخالت در کشورهای خارجی و امور داخلی و برگرداندن سپاهی ها به پادگان ها.
۲- قرار دادن مقدار اورانیوم ۲۰ درسد رژیم در یک کشور سوم و کنترل غنی سازی جمهوری اسلامی.
۳- باز شدن بازارهای داخلی ایران به عنوان یک مصرف کننده خوب برای محصولات اقتصاد کشورهای سرمایه داری.
۴- کنار گذاشته شدن مقام ولایت فقیه و آخوند ها و آدم های بی دانش از مشاغل حساس و جایگزین کردن آن ها با تکنوکرات ها و همچنین اصلاح طلبان که مورد اعتماد آمریکا هستند.
۵- اطمینان داشتن از ثبات سیاسی و اقتصادی کشور، برای سرمایه گذاری های کلان در تاسیسات نفتی ایران و عرضه نفت ایران در مقدار های بالا برای ارزان کردن نفت در بازارهای جهان.
۶- پایان دادن به جنگ های جناحی در داخل رژیم و یکپارچگی سیستم رژیم و دلایل دیگر.
حال شما بگویید آیا خامنه ای هتا توانایی انجام یکی از این خواسته ها را دارد؟. به ویژه در این شرایط که جنگ های جناحی در آستانه انتخابات به اوج خود رسیده است و احمدی نژاد هم دیگر بچه حرف شنوی گذشته نیست و قرار است که درس خوبی به جناب عظما بدهد. برای نمونه آیا سپاهی که نزدیک به ۸۰ درسد اقتصاد ایران را در دست خود دارد، حاضر است به پادگان ها برگردد و سرگرم رژه رفتن بشود؟.
گربه رقصانی رژیم با کشورهای باختری و کارهای تروریستی و تحریکات دیگر، و دخالت در عراق، افغانستان، یمن، بحرین، کشورهای آسیایی، و اعلام حمله به اسرائیل و نابودی آن کشور، دولت های سرمایه دار و به دنبال نفت را وادار می سازد که طبق نقشه پیش بینی شده، بخشهایی از مناطق نفت خیز و سرسبز ایران را از کشورمان جدا کنند.
ریزش صدور نفت ایران
ایران در سال ۱۳۵۵، روزانه ۶ میلیون بشکه نفت به جهان عرضه می کرد، ولی امروز این مقدار به نزدیک به ۸۰۰ هزار بشکه رسیده است. و این به هیچ روی برای غرب مناسب نیست. برای این که صنعت نفت ایران به شکوفایی برسد و توانایی تولید هر چه بیشتر مانند ۸، ۹ و ۱۰ میلیون بشکه نفت روزانه را داشته باشد، باید در تاسیسات نفتی ایران بین ۳۰۰ تا ۸۰۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری شود.
نیاز به گفتن است که اقتصاد کشورهای سرمایه داری برای بیرون رفتن از بحران های شدید اقتصادی پیش رو، درمان را در پایین آوردن قیمت نفت می بیند و برای این کار نیاز است که عرضه نفت بالا برود و بدین تریب با ثابت ماندن تقریبی تقاضا، قمیت آن کم بشود. پس جهان غرب به نفت ایران نیاز مبرم دارد. آن ها می کوشند تا با بالا بردن ظرفیت تولیدی نفت کشورهایی مانند عربستان، عراق و ایران، عرضه نفت را به بیش از مقدار تقاضای آن برسانند تا قیمت نفت را کاهش بدهند. با این توضیح ها آیا جهان غرب حاضر به سرمایه گذاری چنین هزینه ای در رژیم بی ثبات و بی بند و بار مشتی آخوند عقب افتاده که هتا عرضه نوکری آن ها را هم ندارند، است؟
در این ویدیو دکتر عرفانی و دکتر افتخاری از نفوذ و قدرت کشورهای سرمایه داری در روبرو شدن با افزایش قیمت نفت و بلند پروازی شاه و نقشه شوم آنان برای تجزیه ایران را نشان می دهد. این ویدیو علت سرنگونی رژیم گذشته را منحصراً توطئه غرب می داند ولی باید گفت که دیکتاتوری گذشته و ناخشنودی مردم در این گفتگو بدان پرداخته نشده است.
سازش با غرب یا خودکشی رژیم
پس سازش کردن ملا خامنه ای با جهان غرب، عملا برابر است با استعفای او. و به نوعی او با این کار، گور خود و رژیم آخوندی را با دستان خودش کنده است. با یک حساب سر انگشتی می توان به این پی برد که این رژیم، حداقل با این شکل کنونی اش مطلوب جهان غرب نیست. چرا که سردمداران این رژیم از خط قرمز های آن ها خارج شده اند و معادلات جهانی را بر هم زده اند. به همان گونه که در سال ۵۷ شاه ایران از خط قرمز های غرب گذشته بود، او را از میان برداشتند، امروز هم که جمهوری اسلامی این کار را کرده است، بی گمان از پیش روی برداشته خواهد شد. به گفته امریکا؛ سال ۲۰۱۳، سال تعیین تکلیف رژیم ایران است.
دکتر افتخاری و دکتر عرفانی در گفتگویی پیامد رد کردن درخواست آمریکا به مذاکره دو به دو را بررسی می کنند. نکته قابل انتقاد از دکتر افتخاری آنست که او بر روی قیام و خیزش میلیون ها مردم ایران در سال ۵۷ که از دیکتاتوری سیاسی شاه در رنج بودند، نادیده گرفته، و همان حرف های بازماندگان رژیم گذشته طوطی وار، به عنوان کودتای سال ۵۷ یاد می برد.
از آنچه گذشت
از آن چه گفته شد، نتیجه گرفته می شود که چشم انداز خوبی برای آینده ایران دیده نمی شود و ایران در شرایط بسیار حساسی است. درست است که این رژیم رفتنی است ولی موضوعی که قرار است اتفاق بیفتد چیزی جز جایگزینی دیکتاتورهای بدتر و ضد ایرانی تر با دیکتاتورهای کنونی نیست. درست این دگرگونی از جنس دگرگونی سال ۵۷ است. قدرت های جهانی و کمپانی های نفتی، خواب ها و نقشه های بسیار پریشان تری از سال ۵۷ را برای میهنمان در نظر گرفته اند. در صورت حمله نظامی به ایران و ویران شدن تاسیسات کشور، به گفته کارشناسان، ایران به ۳۰۰ سال پیش بر می گردد. شاید تجزیه ایران را به دنبال داشته باشد و آن روز شاید دیگر واپسین روزی باشد که ما نامی به نام “ایران” را به روی نقشه جهان خواهیم دید.
آخرین تیر ترکش مردم ایران
ولی باید دقت کرد که در ناامیدی نیز بسی امید است و در یک صورت می توانیم این معادله ها را بر هم بزنیم و اون چیزی نیست جز «قدرت اجتماعی مردم» . اگر مردم در روزهایی که رژیم به آستانه فروپاشی می رسد و پیش از حمله نظامی امریکا و اسراییل، به صحنه بیایند و کار این رژیمی را که در ضعیف ترین حالت خودش در چند ساله اخیر بوده را یک سره بکنند، آن گاه می توانیم به آینده ایران امیدی داشته باشیم. اگر نه که ایران به سوی حالتی مانند عراق یا افغانستان شدن و چه بسا بسیار بدتر می رود. به یاد داشته باشیم که «سرنوشت هر ملتی یا در دست خودش است، یا در دست دشمنانش» . پس ایرانیان به خواب رفته از خواب بیدار شوید و بیایید تا خودمان سرنوشتمان را رقم بزنیم.
