زندگی در پس پرده ایرانیان

در کشور آخوند زده و ملا خور شده ایران، مردم به ویژه زنان از هرگونه آزادی و بهره بردن از طبیعت محرومند. هرگونه خودنمایی و آزاد زیستن در بیرون از خانه و کاشانه ناپسند، و ممنوع شده است. به راستی می توان گفت که زندگی مردم ایران تنها محدود می شود به درون خانه ها و آنهم در پشت درهای بسته. بنابراین، آنان بیرون از چهار دیواری اتاقها، حق هرگونه خودنمایی، بهره بردن اززندگی آنچنان که در کشورهای دیگر جهان متداول و معمول است، محروم می باشند و می توان گفت که مردم ایران در بیرون از چهار دیواری خانه خود، نفس می کشند، زنده هستند، ولی زندگی نمی کنند!.

گوینده تلویزیونی در استانبول به بانوان باردار توصیه کرد که از نظر اسلامی بهتر است در خانه بمانند تا شکم برآمده آنان موجب ناراحتی (تحریک) مردان نشود. به دنبال این نظر ضد انسانی، زنان باردار به عنوان اعتراض شکم ها را باز گذاشتند، و توجه مردم ترکیه را به یاوه سرایی و چرند گویی گوینده تلویزیون جلب نمودند. باید گفت زنده باد زنان دلاور و آزاده ترکیه که با همبستگی خود رژیم اسلامی و ضد مردمی کشورشان را در تنگنا قراردارند.

این تنگ نظری و محدودیت در رژیم زن ستیز، برای زنان، به ویژه دختران جوان بسیار زیاد، و در حد آزار و شکنجه های روانی است. چنانکه یک دختر خانم در اجتماع سرشار از دیکتاتوری فاشیستی اسلامی، نه تنها ناچار است از نظر پوشش و حجاب اسلامی آخوند پسند دست از پا خطا نکند، و حتی برجستگی سینه خود را با خم کردن کمر خود و کج کج راه رفتن، موجب وسواس و تحریک آخوند نشود. در مورد زن ستیزی در اسلام، و رفتار ضد بشری آخوندها با زنان ایران، ما تا کنون مقاله های زیادی نوشتیم که در پایین این مقاله آمده است (۱-۶).

دختری در تهران که میخواهد از زندگی جوانی خود بهره بگیرد ولی دوست ندارد شناخته شود و می خواهد نام او بیان نشود. البته ایشان حق دارد زیرا زنان آنچنان در چنبره و بند و زنجیر آخوند و مزدوران آن گرفتارند که حتی وحشت دارند نام خود را آشکار کنند.

گزارشی از رسانه های برون مرزی

در فضای بسته و پلیسی ایران، که فشار بر روی زنان بینهایت زیاد است، طبعن نمی توان به دیدگاهها و نظریات بانوان هم میهنمان در زندانی بنام ایران دست یافت. در اینمیان، گهگاه گزارشگری از کشورهای دیگر، دور از چشم هزاران هزار جرسومه های حکومتی، در گوشه کنار با برخی از زنان و مردان که زندگی در اجتماع را بناچار ترک گفته، و درون خانه هایشان زندگی می کنند به تصویر کشیده اند.

مریم دختر جوان ایرانی که بیرون از خانه را زندانی بزرگ می داند و در آن جایی برای نفس کشیدن نمی یابد، در پس دیوار، و پشت بام، مانند پشت میله های زندان، به فضای بیرون نگاه می کند و از آزادی ازدست رفته و در بند بودن خود آه می کشد.

بر این اساس، گزارش هایی دررسانه های باختری دیده می شود که می توان به نوشته روزنامه دیلی میل اینترنتی Mail On Line، در تاریخ جمعه ۲۶ جولای ۲۰۱۳ اشاره کرد که گویای زندگی دربند و دوراز چشمان شرربار نعلین پوشان، و در پشت درهای بسته است. گفتگو و چهره نگاری این گزارش گران، با پسران و دختران خبرنگار ایرانی است که بیشتر با اینترنت سر و کار دارند، و می توانند گزارش گران برون مرزی را در جریان زندگی در بند زنان ایران بگذارند. این خبرنگاران ایرانی امیدوارند که روحانی رئیس جمهور انتصابی ولی فقیه بتواند درها را اندکی باز کند تا هوای آزاد و آزادی به مردم ایران برسد و از تنگی نفس و خفگی نجات یابند.

این سالن زیبایی خانم زهره است که در پشت درهای بسته از مشتریان خود پذیرایی می کند. در رژیم اسلامی باز بودن سالن زیبایی مورد پسند نیست و تصور نمی رود کسی بتواند با داشتن پروانه در یک خیابان اصلی و در برابر رفت و آمد مردم چنین کسبی را دائر کند.

دختری سرشار از هوش و احساس، در اوج جوانی، در زندانی بنام تهران، ناچار است پوششی برای خود برگزیند که از دید آخوند چشم چران در امان بماند، و در عین حال، زیبایی و طراوت او نیز در زیر لچک و گونی رژیم پوشیده نماند.

دیدگاه براندن گزارشگر آمریکایی

براندن استانتون Brandon Stanton، چهره بردار (عکاس) آمریکایی، زیر عنوان Humans of New York ر به نقاط مختلف سفر می کند و رویدادهای گوناگون را به روایت تصویر در دیدگاه گروهی از مردم جهان می گذارد.
این تصویر بردار با آمدن به ایران و گفتگو و همکاری با شماری از گزارش گران جوان، چنین گفته است:” من به ایران آمدم. کشوری زیبا با تاریخچه ای غنی و مردمانی مهمان نواز. آنها مردم آمریکا را به طور ویژه ای دوست دارند. به ما لبخند میزنند، برایمان دست تکان میدهند، به صرف غذا دعوتمان میکنند. استفاده از تکنولوژی، موزیک ها و فیلم های آمریکایی در اینجا عمومیت دارد. در ایران هم مانند بقیه کشورها، مردم عقاید و دیدگاه های متفاوتی دارند اما اکثریتشان با احترام و حسن نیت با شما برخورد میکنند. تنها نکته تاسف آور، رابطه خصومت آمیز بین دولت های این دو کشور است.”

آشی که رژیم جنایتکار برای زنان ایران پخته، تنها حجاب اسلامی کافی نیست زیرا برجسگی سینه و بدن بانوان، آخوند هیز و چشم ناپاک به وسوسه می اندازد. بنابراین، برای آن که به افکار شیطانی آخوند و آخوند مرام ها آسیبی وارد نیاید، رژیم در نظر دارد که مانند افغانستان زنان را در گونی سیاه رنگ بپوشاند و یا مانند یخچال برای آنان جلد و پوشش مقوایی ابداع و اختراع کند.

نکاتی چند از آنچه گفته شد

دیدار گزارش گر آمریکایی از ایران، گفتگو و عکسبرداری از جوانان ایرانی درون خانه ها و پس پرده، حکایت از آنست که مردم دربند و اسیر در کشور آخوند زده و ملا خور شده ایران، زندگی کردن را تنها درون اتاق خانه ها، و در پشت دیوارها و درهای بسته می دانند. وگرنه بیرون از خانه با وجود گزمه های بیشمار و فاطی کماندوهای ضد ایرانی رژیم، جای نفس کشیدن نیست.

تنها مایه دلخوشی و سرگرمی بانوان، به ویژه دختران جوان ایران، دیدار از آثار باقیمانده باستانی، و یا رفتن دسته جمعی به رستوران های سنتی است.

جوانان به ویژه دختران، به ناچار در پشت درهای بسته به آزادی تصنعی و ساختگی خود می پردازند و تلاش می کنند، محیط بیرون را فراموش کنند، و در همان چهار دیواری بناچار، برای خود آزادی فردی به وجود آورند. در این شرایط، مردم در بیرون خانه ها، مانند اسیران و بردگانی هستند که از جایی به جای دیگر در حرکتند. آنان زنده هستند، ولی زندگی نمی کنند.

تصویری از یک خانواده خوشحال و خندان افغانی در بازار شیراز. ما ایرانیان به همزبانان و هم نژادان افغانی خود دلبستگی و علاقه فراوان داریم، آنان را از خود می دانیم، و بودنشان در ایران را ارج می نهیم. آنان که با خانواده های افغانی رفتاری زشت و نادرست دارند، از خصوصیات انسانی، و ایرانی بودن بدورند.

۱- رژیم زن ستیز اسلامی زنان را از اجتماع جدا، و درون خانه زندانی می کند
۲- آشی که رژیم برای زنان ایران پخته، روی آن یک وجب روغن است
۳- هزاران درود و ستایش باد بر بانوان دلاور و غیرتمند، در چالش با رژیم زن ستیز
۴- آخوند می گوید؛ جای دختران در استادیوم صد هزار پسری نیست
۵- جنبش زنان برای آزادی و برابری حقوقی، سیاسی و اجتماعی با مردان
۶- زن، انسانی والامقام و بزرگوار، اسیر و گرفتار در چنگال آخوند و اسلام