گفتگوی تلفنی میان روحانی و کامرون در چه زمینه بود؟ ۶

نوشته سهراب ارژنگ | ۱۲:۳۲ گرينويچ - چهارشنبه ۲۹ آبان ۱۳۹۲

گزارش گاردین

بنابر گزارش روزنامه گاردین دیروز سه شنبه ۲۸ آبان ۹۲، آقای روحانی رئیس جمهور برگزیده ولایت فقیه از ایران با دیوید کامرون نخست وزیر مردمی انگلیس گفتگوی تلفنی داشتند. این روزنامه گزارش می دهد که بیشتر گفتگوها در زمینه عادی شدن روابط میان دو کشور و ارتباط پیشین است. گرچه نخست وزیر انگلیس اظهار امیدواری کرد که گفتگوی انرژی هسته ای به خوبی پیش رود و به سرانجام خوب رسد، ولی به خوبی می توان پیش بینی کرد که دولت انگلیس بیشتر به دنبال داشتن رابطه سیاسی و اقتصادی با ایران و بهره برداری از خلاء سیاسی موجود میان آمریکا و ایران است.

این نقشه بخش هایی که از ایران در دوران سیاه قاجار با همکاری انگلیس و روسیه و دخالت های آخوند از ایران جدا شدند. بخش های بسیار حاصلخیز. آیا نباید به سیاست کاذب دوجانبه انگلیس- روسیه و آخوند لعنت و نفرین فرستاد؟!.

روابط سیاسی میان ایران و انگلیس

روابط میان انگلیس و ایران از چند سده پیش از دوران شاه عباس صفوی آغاز شد. این روابط که نخست عادی و دوطرفه و پایاپای بود، رفته رفته شکل نفوذ و دخالت و اثر گذاری و حتی دستور دادن و تهدید نمودن، به صورت یک طرفه و مانند دوستی گرگ و میش تغییر یافت. دوران شوم و سیاه قاجاریه بیانگر این حقیقت تلخ است که دولت انگلیس با همکاری روسیه سالیان زیادی بر سرنوشت ملت و کشورمان دخالت و حتی تسلط داشتند.

تا آنجا که می توان گفت، انگلیس و روس مانند دو تیغه قیچی در بریدن و خرد کردن ایران سهم و همکاری داشتنند. دو عهده نامه ننگین ترکمانچای و گلستان، و جدا کردن بخش بزرگی از خاک ایران، پیامد همکاری میان آن دو کشور بود. نکته دیگر، وجود، پرورش وتقویت آخوند در ایران، از سیاست های کاذب و سودجویی دولت بریتانیای کبیر بود. دزدی و غارت منابع نفتی ایران، و صدور یک جانبه بدون اطلاع مقامات ایرانی، و به کار گماردن ایرانیان مانند پادو و نوکر در صنعت نفت، همگی از سیاست های استثمارگرانه انگلیس بود.

اینهم نقشه تقسیم خاورمیانه است که حکومت باکو و مزدوران ضد ایرانی تجزیه طلب در آمریکا و اروپا به دنبال آنند. اگر آخوند فرومایه و خیانت کار مانند آخوندهای زمان فتحعلیشاه بخواهد با بی خردی به دنبال افکار ضد انسانی و شیعه گری و تروریستی خود باشد، این سرنوشت شوم آینده ایران خواهد بود. بهتر است جوانان کشور ساکت ننشینند و گرنه همیشه در غم و اندوه خواهند بود.

نفوذ و دخالت آمریکا

با ملی کردن صنعت نفت ایران به وسیله مصدق، و بیرون راندن اتباع انگلیسی که بر سرنوشت کشورمان احاطه داشتند، چراغ سبزی برای ورود آمریکا به ایران بود. چنانکه دیدیم، با کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، از یک در آمریکا، و از در دیگر انگلیس رانده شده وارد ایران شدند و در مدت ۲۵ سال، از سال ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۷، این بار ایران در میان دوتیغه قیچی غارتگری و دخالت های آمریکا و انگلیس قرار گرفت.

تجاوز به سفارت آمریکا

رژیم اسلامی که بدون داشتن هرگونه برنامه اصلاحی و پیشنهادی از همان آغاز محکوم به سرنگونی و سقوط بود، مزدوران و لات های چاله میدانی خود را به اشغال سفارت آمریکا واداشت و ۵۳ دیپلمات آمریکایی را مدت ۴۴۴ به اسارت کشانید. این کار ضد انسانی و غیر دیپلماسی لکه ننگینی را در تاریخ کشورمان به یادگار گذاشت. کشوری که خود پیشاهنگ آزادی و دموکراسی در جهان بوده، هم اکنون کارش به جایی رسیده که مزدورانش از دیوار سفارتخانه ای بالا می روند، و اموال آن را غارت می کنند.

حمله به سفارت آمریکا و گروگان گیر ی دیپلمات آن کشور به مدت ۴۴۴ روز، لکه ننگی بود که بر تاریخ و مردم ایران نشست و با هیچ آبی پاک شدنی نیست. کشوری که خود پیشاهنگ آزادی و دموکراسی در جهان بوده، اکنون تحت فرمای یک مشت آخوند ضد ایرانی و بی خرد، سفارتخانه کشوری را مانند دزدان و چپاولگران به اشغال خود در آورد، و پرداخت غرامت هنگفت آن را بر شانه مردم ایران تحمیل کند. به راستی مایه شرم و ننگ هرآدمی است.

نقش تخریبی انگلیس در سیاست ایران

نقش تخریبی انگلیس در سیاست ایران را در دوران قاجاریه دیدیم. در دوران پهلوی نیز این موذیگری و دخالت های ضد ملی ایران ادامه داشت. به عنوان نمونه، گرچه رضاخان میر پنج به خواسته انگلیس ها با شرایط آن زمان کودتا کرد ولی برخلاف تصور و خواسته انگلیس، او فردی بسیا ر میهن پرست، شجاع و نترس از آب در آمد و با کارهای اصلاحی خود مملکت را به سویی می برد که دخالت انگلیس ها را بدان نیازی نبود. همین موجب گردید که رژیم استثمارگر انگلیس آن مرد آزاده و میهن دوست را از کار بر کنار و بر خلاف همه قوانین انسانی و دیپلماسی او را در جزیره موریس در آفریقای جنوبی زندانی نمودند.

همین روش موذی گری و دخالت در سیاست کشور ایران را در انقلاب ۵۷ نشان دادند. زمانی که مزدورانی چون ابوالحسن بنی صدر فرزند یک آخوند، خمینی بیکاره و سرگردان را از دروازه کویت به پاریس برد و به کمک بی بی سی لندن همه روزه برنامه هایی علیه شاه و به نفع آن آخوند ارتجاعی جل پشت پخش نمودند، در حقیقت دست دولت انگلیس در روی کار آمدن رژیم آخوندی در ایران دخالت داشت.

یک گله لات های چاقوکش بسیجی، و مزدوران گرداگرد آخوندهای جنایتکار، و عده ای خاله زنک های صیغه خانه آخوندی به حریم کشور دیگری تجاوز می کنند. آنها به هیچ اصول و شرایط مدنی و انسانی ارزشی قائل نیستند. گرد هم آمدن بسیجی، خاله زنک های خردباخته از امت اسلامی، طلبه ها و نظامیان و سپاهی با لباس شخصی که به خواست و دستور ولی وقیح آخوند جنایتکار قرن کنونی در برابر سفارت انگلیس گرد هم آمدند و به لات بازی پرداختند، مانند دزدان از دیوار سفارت بالا رفتند، دور از شأن هر انسانی با هردید سیاسی ویا هر باور مذهبی سوای اسلام است.

نکته پایانی

با اشغال سفارت آمریکا، رابطه سیاسی ایران با آن کشور کاهش یافت. ولی زمینه برای دخالت و برنامه ریزی انگلیس در ایران هم چنان باقی ماند. بالا رفتن دزدان و لات های رژیم از دیوار سفارت انگلیس، و آتش کشیدن و به غارت بردن اموال آن، رابطه سیاسی میان ایران و انگلیس را تیره و تار ساخت. ولی از آنجا که داشتن رابطه سیاسی با همه کشورها ضروری و نیاز هر کشور است، رژیم ایران به ویژه روحانیون که همیشه زیر پرو بال آن کشور زندگی کرده و خانه امیدشان انگلیس است، به این نتیجه رسیدند که داشتن ارتباط سیاسی از نگاه دولت ایران و با نگاه منافع مردم انگلیس به نفع هر دو کشور است. گفتگوی روحانی و دیوید کامرون بر این اساس بود.

اینهم آقای بنی صدر صد در صد که خمینی یک آخوند ورمالیده جل پشت را به پاریس برده و به حلق مردم ایران فرو کرد. هم اکنون نیز به کمک مزدورانی چند به دنبال برنامه چینی برای بازگشت به قدرت است. این تصویر نشان می دهد که : “عاقبت گرگ زاده گرگ شود…” بچه آخوند، بچه آخوند است و سرانجام همان روح خباثت و غارتگری و مفتخوری را دارد.

رضا ریحانی

جناب پارسا یا آدمین عزیز:

اگر به جد قبول دارید که : عاقبت گرگ زاده گرگ شود گرچه با آدمی بزرگ شود
چرا یه بوم و دو هوایی!!! خوب ما هم ۳۵ ساله داریم میگیم:
این شاهزاده هم همان شاه دیکتاتور شود.
یک نام

یعنی حکومت باکو داره نقشه میکشه که آزربایجان غربی و قسمتی از آزربایجان شرقی و نخجوان و قسمتی از ترکیه رو به کردستان بده ؟
امیر

چند تا نکته:

اول اینکه، آخوندها هزارتا ایراد دارن، ولی یه اخلاق خوب دارن، سر تمامیت ارضی به اندازه یه وجب هم کوتاه نمیان! پس هر حکومت دیگه ای اگه سر کار بود من نگران بودم، ولی سر این یه موضوع خیالم راحته

دوم اینکه، اگه فکرش رو بکنی این نقشه ای که گذاشتی خیلی هم بد نیست! فکرشو بکن، هر کس بتونه با هم زبونهای خودش هم کشور باشه و واسه خودشون رئیس جمهور انتخاب کنن و با زبون خودشون درس بخونن و دانشگاه برن … بعد یه کم اروپایی فکر کن! فکر کن بین اینها خیلی مرزی هم نباشه، یعنی ملت راحت در رفت و آمد باشن، فقط حکومتهای دموکرات منطقه ای داشته باشن، حداقل برای کردها و عراقی ها و سوری ها که خیلی خوب میشه

نکته سوم، یه جاهایی از نقشه خیلی ایراد داره، مثلا شمال شرق ایران یه حاشیه باریک ترکمن داره، حتی استان گلستان هم نه،‌ شاید یک سوم استان گلستان یا ذره ای از خراسان، اما توی این نقشه تا یزد هم اومده!!! یا جنوب ما یه اقلیت عرب فقط اطراف اهواز داریم، حاشیه خلیج فارس همه فارس ان، بندرعباس هم یه اقلیت آفریقایی-ایرانی داریم که اصلا عرب نیستن و حتی عربی هم بلد نیستن

نکته چهارم، این نقشه اصلا عملی نیست! چون بیشترین خطری که توی این نقشه (در عالم واقع) ایران رو تهدید میکنه آذربایجانه … ولی اگه ترکهای ایران رو بشناسی میدونی که اونها هیچوقت حاضر نیستن از ایران جدا بشن و به جز یه اقلیت خیلی خیلی کوچیک که فقط توی یکی دوتا سایت توی اینترنت فعالیت دارن،‌ بقیه مردم حتی خواب جدایی از ایران رو هم نمی‌بینن و خودشون رو (حتی گاها بیشتر از فارس‌ها) ایرانی می‌دونن و میگن ما بارها اتحاد ایران رو حفظ کردیم و چندین حکومت ترک زبان در ایران تشکیل دادیم

نتیجه اینکه … اصلا نگران نباش! این نقشه اگر عملی بشه فقط برای عراق و سوریه میشه (کردها و سنی ها و شیعه ها) که اگه بشه یه اتفاق مثبت به حساب میاد و شاید پایان جنگهای قومیتی باشه … همونطور که الان کردهای عراق کاملا مستقل از حکومت مرکزی اداره میشن و یه حکومت آروم و با ثبات درست کرده‌ن
میثاق

یعنی این متن تو نشون دهنده ی اینه که کوچکترین سوادی تو زمینه سیاست نداری اولا خوب می دونیم که اگه حکومت اخوند تو جنگ ایران و عراق کوتاه می اومد الان ایران دست عرب ها بود و باید فهمیده باشی که حکومت اخوندی با عرب جماعت دمخور نمی شه ضمنا اولین نفری هستی که می بینم از دیکتاتور رضا پهلوی به خوبی یاد می کنی . خدا رحمت کنه مرحوم مصدق رو که خیلی روشنفکری رو در بین مردم در مورد رضا قلدر بوجود اورد و سراسر عمر پر برکتش رو صرف جدل بر سر تمایت ارضی ایران گذاشت
محمد

ریدم تو مخت با این نقشت وطن فروش. استان فارس و تخت جمشید و دادی عربستان. مشهد پایتخت دوم ایران و دادی ترکمنستان. ارومیه ترک اصل و دادی کردستان. هزار سال دیگه هم این اتفاقا نمیفته. واضحه که تو بیشتر از هر کس دوست داری این اتفاق بیفته.
sahrasazan rous

http://www.dailyvideoreports.net/?p=14139

بنی صدر از معدود اپوزیسیون ج ا است که هوادار استقلال و آزادی هر دو با هم هست . همین امر با عث میشود مارکسیست های روسی ، اسلامیست های مارکسیست و برخی محافظه کاران سنتی چپ و راست که دنباله رو مطلق روسیه و یا امریکا هستند او را سانسور میکنند و اگر مجبور شوند گزینشی سخنانی از او را بیاورند ( مثل خودنویس و گویا ) آنرا همراه با کامنت های فحاشی خودشان میکنند . تا مثل استالینیست ها شخصیت او را بکوبند تا مطلب او شنیده نشود . اما از همه مزخرف تر این است که این ماموران جیره ای روسیه و رفسنجانی و تائب و خامنه ای و شرکای کمونیست و التقاطی شان خیلی روشن زیر همان مطلب عکس نظر او را به او می چسبانند . مردم رپورت که مخلوطی از مارکسیست های روسی و عوامل خودنویس و فدایی و تودهه ای و مجاهد و کمونیست کارگری و سلطنت طلب روسی قلم زنان دائمی ان هستند همین کار را
با او کرده اند به سبک خودنویس . زرد نویسان مردم رپورت که مدتها طفره میرفتند از پخش نظرات بنی صدر وقتی زیر فشار دو تا نظر از او گذاشتند زیر ان خیلی مسخره به او حمله وگفتار او را تحریف کردند . مضحک تر از این شنیده اید کسانی که بنی صدر را مور سیا مینامیدند و لیبرال سازشکار حا لا ا و را متهم کرده اند به حمایت ! از پوتین ! زیر مقاله ای که علنا روسیه و پوتین و ج ا و اسد را میکوبد که روسیه را نابود تمام عیار کردند ( صحرا سازی استالینیستی به منظور نابودی کامل یک ملت اگر با روسیه مخالف باشد ) کجای این حمایت از پوتین است ؟ سایت بنی صدر مستقیما خامنه ای را آلت دست روسیه معرفی میکند . حالا باید از اینها پرسید چرا این مطالب را زیر مقالات کسانی که نوکر روسیه هستند مثل فدایی ، توده ای ، ملی مذهبی و اصلاح طلبان و سبز روسی نمی گذارید ؟ بروید اخبار روز و
فاجعه حلب؛ آنچه در انتظار حکومت ایران است

منصور امان

نمایان تر شدن روی دیگر سکه بُحران هسته ای در حلب

ارتکاب جنایت جنگی در حلب، بحران مُناسبات خارجی رژیم جمهوری اسلامی را بار دیگر به آستانه نُقطه جوش برگردانده است. اندکی پس از فرو نشستن یک کانون انفجاری بُحران در روابط رژیم مُلاها و طرفهای خارجی اش در پی توافُق هسته ای، اینک چنین می نماید که سایش سیاستهای شرارت بار حاکمان ایران با نیاز منطقه خاورمیانه به صُلح، رفاه و مدنیت سیاسی و اجتماعی، موجب بُحرانی شدن دوباره مُناسبات در نُقطه ای دیگر شده است.

حمله تُند و مُستقیم صدراعظم آلمان به رژیمهای ایران و روسیه به دلیل دست زدن به جنایت جنگی علیه غیرنظامیان در شهر حلب، نوک موقتی آرایشی بین
المللی است که در برابر تبهکاریهای انسان ستیزانه مُهاجمان به حلب شکل گرفته است.

گفته های خانُم مرکل در پایان نشست سران اتحادیه اروپا ایراد گردید؛ اجلاسی که جنگ وحشیانه رژیم اسدها و مُتحدان خارجی شان علیه مردُم حلب در راس دستور کار آن قرار داشت. سران اتحادیه اُروپا همزمان با فراخوان به حفظ جان غیرنظامیان، مُجازاتهای اقتصادی علیه روسیه را نیز تمدید کردند.

قرار گرفتن حاکمان ایران در تیررس نگاه اتحادیه اُروپا را پیش تر دولت هُلند با احضار سفیر آنان در این کشور به منظور اعتراض به کُشتار حلب به نمایش گذاشته بود. اندکی بعد انگلیس نیز سفیر جمهوری اسلامی در لندن را احضار کرد تا محکومیت نقش آفرینی رژیم مُلاها در “تداوُم رنج مردُم سوریه” را به وی ابلاغ کند.

روز آدینه دولت آمریکا رویکرد غرب در برابر جنایات جنگی رژیم مُلاها در سوریه را تداوُم بخشید و آن را در کنار رژیم اسد و سوریه “مسوول فجایعی که رخ می دهد” دانست. آقای اوباما دستهای حاکمان ایران را “آلوده به خون مردُم سوریه” دانست و افزود: “جهان از این تهاجُم وحشیانه شوکه شده است.”

رفتار درنده خویانه و غیر انسانی رژیم ولایت فقیه و مُزدوران لُبنانی آن در حلب، چهره کریه دیگری از سیاست بُحران زای منطقه ای آن است که در عمل و به گونه عُریان در برابر دید جهان قرار گرفته است. این همان سیاستی است که تولید جنگ افزار هسته ای و جنگ اتُمی را به مثابه ابزار در دستور کار داشت و امروز با وسایل دیگر آن را روی ویرانه های حلب و انبوه جنازه های شهروندانش پیش می برد.

فاجعه حلب می تواند نُقطه پایان بر اُمید غیرواقع بینانه نسبت به تاثیرات خودکار توافُق هسته ای بر رفتار مُخرب رژیم مُلاها در خاورمیانه و ایفای نقش “سازنده” از سوی آن باشد. واقعیت این است که تغییر رفتار حاکمان ایران در پهنه هسته ای نتیجه تحریمهای فلج کننده ای بود که آنها را از ادامه دادن به شرارت هسته ای باز داشت. این مکانیزم در مورد تغییر سیاست منطقه ای آن و جلوگیری از تکرار “فجایعی” مانند حلب نیز عمل خواهد کرد.