جنگ غرب با عراق در زمانی که صدام در حال تعامل با جهان بود
در اینکه صدام یک دیکتاتور و دشمن قسم خورده ایرانیها در طول ۸ سال جنگ بود و همراه با خمینی در قتل حدود یک میلیون ایرانی و عراقی شریک بود ، تردیدی نیست.
همچنین در اینکه او دیوانه وار مردم کرد عراق را بمباران شیمیایی کرد و جنایت جنگی مرتکب شد هم تردیدی نیست. اما جنگ خلیج فارس با هدف سقوط صدام درست در زمانی آغاز شد که صدام در حال خلع سلاح و تعامل با سازمان ملل بود. غرب بنوعی فرصت نداد که صدام اعتبار جهانی خود را باز یابد و با پرونده ای مشکوک و نادرست جنگ علیه صدام را آغاز نمود.
اطلاعاتی که سازمان اطلاعاتی آلمان از یک پناهنده‌ی سیاسی با اسم رمز «Curveball» به دست آورد مدارکی بودند که کالین پاول به عنوان مدرک در وجود یک برنامه‌ی فعال ساخت جنگ‌افزارهای میکروبی در اختیار شورای امنیت سازمان ملل قرار داد. این پناهنده (رافد احمد علوان) در تاریخ ۲۶ بهمن ۱۳۸۹ (۱۵ فوریه ۲۰۱۱) در مصاحبه با خبرنگاران گاردین اذعان کرد که اطلاعاتی که وی در اختیار آژانس اطلاعات فدرال آلمان گذاشته دروغ بوده و او این کار را برای تقویت پرونده علیه صدام حسین انجام داده است زیرا آرزوی سقوط وی از قدرت را در سر داشته. بنابر این جنگ با صدام بدون دلایل کافی انجام شده است! اما چرا؟
بدون مقدمه سازی و بدون حمایت همه جانبه داخلی و از طرف دیگر بدون ادامه روند حمایتی از طرف قدرتهای جهان ، امکان موفقیت یک جنگ برای سقوط دولتهای خودکامه بسیار ضعیف است. شاید مثلاً بتوان بغداد را در چند هفته فتح نمود ولی این چند هفته جنگ در برابر سالها کا ر طاقت فرسا برای تشکیل و حفظ دموکراسی مانند دمی گذرا و ناچیز است.
بنابراین با هر گونه تغییر در رژیمهای مستبد منطقه بدون برنامه ریزی برای سالها و دهه های پس از آن ، چیزی بجز آشوب و کشتار نصیب مردم نخواهد شد.
اما چرا پس از بیست سال سکوت در برابر جنایاتش ، جهان غرب به فکر حذف صدام افتاد ؟ آیا تاریخ مصرف این دیکتاتور تمام شده بود؟ پاسخ شاید این باشد که غرب گمان می کرد دوران دیکتاتوری صدام تمام شده است و می توان در عراق یک دولت دموکراتیک و مردمی ایجاد کرد. گمانه ای که امروز اشتباه بودن آن بر ما آشکار شده است و تشکیل گروهی مانند داعش و نفوذ شیعیان ایران در عراق نیز بعنوان یکی از معضلات آینده خاورمیانه شناخته می شود. حمله ای که چندان هم طولانی نبود ولی نیاز به سالها برنامه ریزی برای دوران پس از صدام داشت که چنین برنامه ریزیی درباره آینده عراق چه از نظر فرهنگی و چه از نظر سیاسی نشده بود.
حذف صدام و راه انداختن جنگ عراق در سال ۲۰۰۳ با همکاری بین جورج بوش و تونی بلر انجام شد. این جنگ تنها یک هدف داشت : حذف صدام و صدام هم حذف و اعدام شد. اما پیامد حذف بی برنامه صدام از قدرت در عراق تا به امروز پایان نیافته است و مردم عراق دچار جنگی داخلی شدند که ثابت می کند :« بدون آگاهی و شناخت از دموکراسی و کارکردش امکان ایجاد حکومت پایدار مردمی وجود ندارد »
پشیمانی امروز تونی بلر
تونی بلر نخست‌وزیر بریتانیا در دسامبر ۲۰۰۹ گفت که او «هنوز هم بر این باور است که ساقط کردن [صدام حسین] فارغ از این که وی دارای سلاح‌های کشتار جمعی بوده است یا خیر، کار درستی بوده است.» اما امروز پس از ۶ سال از آن مصاحبه ، بلر دیگر چنین نظری ندارد و بابت ایجاد جنگ در عراق که نتیجه اش تشکیل گروههای تروریستی مانند داعش بود خود را سرزنش می کند.
تونی بلر در پاسخ به پرسش درباره دلایل حمله به عراق گفت : « من بخاطر اینکه اطلاعاتی که بدست ما رسیده بود نادرست بود، پوزش می خواهم.»
او همچنین درباره سرزنش شدن از طرف مردم بخاطر ایجاد وضعیتی که نتیجه اش تشکیل داعش بوده است گفت : « گمان می کنم که در این نتیجه گیری واقعیاتی وجود دارد ، البته که نمی توان گفت ،” مایی ” که صدام را در سال ۲۰۰۳ حذف کردیم بخاطر وضعیت امروز در ۲۰۱۵ مسئول نباشیم.»
تونی بلر در پاسخ به پرسش درباره دلایل حمله به عراق گفت : « من بخاطر اینکه اطلاعاتی که بدست ما رسیده بود نادرست بود، پوزش می خواهم.»
او همچنین درباره سرزنش شدن از طرف مردم بخاطر ایجاد وضعیتی که نتیجه اش تشکیل داعش بوده است گفت : « گمان می کنم که در این نتیجه گیری واقعیاتی وجود دارد ، البته که نمی توان گفت ،” مایی ” که صدام را در سال ۲۰۰۳ حذف کردیم بخاطر وضعیت امروز در ۲۰۱۵ مسئول نباشیم.»
بنابراین در لحظه ای تاریخی تونی بلر پذیرفت که مسئولیت مشکلات امروز منطقه به عهده وی و همکارانش است که با مدارکی نا کافی به عراق حمله کردند بی آنکه سر انجام حذف بی برنامه ی صدام را در ایجاد بحران تشکیل یک حکومت تروریستی اسلامی در نظر داشته باشند.
او در ادامه مسئولیت خود را بعنوان یک جنایتکار جنگی نپذیرفت و حذف صدام را در مقایسه با حذف نکردن بشار اسد قرار داد…. گویی که وضع عراق امروز ( با حذف صدام ) از سوریه بدون حذف بشار اسد بهتر است. همچنین او به پیچیدگی مشکلات و تصمیم گیریهای سیاسیش اشاره نمود.
چرا این سخن بلر مهم است؟
اولین نکته درباره سخن بلر این است که او اعتراف می کند ایشان بدون مدرک و فقط با هدف سقوط صدام جنگ را آغاز کرده اند. بعنوان یکی از سران جنگ عراق ، این یک سخن تاریخی است چرا که معمولا سیاستمداران زیر بار اعتراف چنین صریح به اعمال خود نمی روند.
دومین نکته این است که یک حرکت نادرست در منطقه ای مانند خاور میانه می تواند سالها و دهه ها آشوب و درگیری را ایجاد نماید و این برای دوستانی که طرفدار حمله امریکا به رژیم اسلامی بودند می تواند باعث درنگ و اندیشه شود. بدون مقدمه سازی و بدون حمایت همه جانبه داخلی و از طرف دیگر بدون ادامه روند حمایتی از طرف قدرتهای جهان ، امکان موفقیت یک جنگ برای سقوط دولتهای خودکامه بسیار ضعیف است. شاید بتوان تهران را در چند هفته فتح نمود ولی این چند هفته جنگ در برابر سالها کا ر طاقت فرسا برای تشکیل و حفظ دموکراسی مانند دمی گذرا و ناچیز است.
بنابراین با هر گونه تغییر در رژیمهای مستبد منطقه بدون برنامه ریزی برای سالها و دهه های پس از آن ، چیزی بجز آشوب و کشتار نصیب مردم نخواهد شد.
آگاهی نسل جوان و آموزش و تمرین دموکراسی یکی از شروط اصلی در ایجاد حکومت سکولار دموکرات است. اینکه هنوز مردم ایران برای امام حسین سینه و زنجیر می زنند خود نشانه این است که هنوز نسلهای ایرانی نتوانسته اند نقش منفی مذهب در ایجاد رژیم اسلامی را درک نمایند. رژیمی که نان دین می خورد و از خرافات و ترویج آن برای دوام خود کمک می گیرد.
از آنچه گذشت
آگاهی نسل جوان و آموزش و تمرین دموکراسی یکی از شروط اصلی در ایجاد حکومت سکولار دموکرات است. اینکه هنوز مردم ایران برای امام حسین سینه و زنجیر می زنند خود نشانه این است که هنوز نسلهای ایرانی نتوانسته اند نقش منفی مذهب در ایجاد رژیم اسلامی را درک نمایند. رژیمی که نان دین می خورد و از خرافات و ترویج آن برای دوام خود کمک می گیرد.
مذهب مانندآتش زیر خاکستر است که هر لحظه می تواند مانند یک تنوره بزرگ کل ایران را بسوزاند. مهمترین عامل اختلاف امروز میان مردم ایران همین حذف کردن و یا حذف نکردن اسلام است. چیزی که می تواند به سالها گفتکو بیانجامد. اما تا زمانیکه مردم ایران درکی از نادرستی مذهب و درستی سیستم دموکراتیک نداشته باشند ، امیدی به تغییر عمده در اوضاع نابسامان ایران نخواهد بود.
منبع خبر : دیلی میل
