حمایت پنهان و آشکار ترکیه از داعش در چند سال گذشته باعث اعتراض کشورهای اروپایی شده است. هرچند روسیه بخاطر داشتن منافع خاص در سوریه ، بیش از بقیه به این حمایتهای ترکیه اعتراض کرده است. اما واقعیت این است که ترکیه تمام تلاش خود را برای ضعف و نابودی کردها چه در داخل مرزهایش و چه در خارج مرزهایش نموده است.
وضعیت کردهای عراق
شکی نیست که کردهای عراق همواره فرهنگ خود را نگه داشته اند و زیر بار ستمها و کشتار صدام نرفتند. صدام تا آخرین لحظه زندگیش به ایرانیان و کردها لعنت می فرستاد! اما پس از رفتن صدام، آرامشی هرچند کوتاه به کردستانن آمد. دیری نپایید که با ظهور داعش در سوریه همه چیز به نا امیدی مجدد رسید و کشتار و خشونت به کردستان بازگشت.
اقلیم خودمختار کردستان از طرفی با دولت کرد ستیز ترکیه روبروست و از سوی دیگر ، داعش با تصرف مناطق حساس منطقه راه تجارت و درآمد مردم کردستان را از بین برده است. واقعیت این است که سالها تلاش مردم کردستان برای دستیابی به صلح و ایجاد اقتصادی با ثبات بوسیله داعش و ترکیه از بین رفته است.
در حالیکه ۵ سال پیش همگی انتظار رشد سریع در اقلیم کردستان را داشتند، جنگ سوریه و حمله داعش به عراق و بی ثباتی در عراق باعث شد که برنامه های اقتصادی کردها بکلی شکست بخورد . شکست اقتصادی کردها البته موجب شادی دولتهای همسایه بخصوص ترکیه است. چرا که وجود یک دولت موفق کرد طبیعتا خطری بالقوه برای آن دولتها تلقی می شود.
وضعیت کردستان و ایران
همانطور که در مقالات گذشته هم گفتیم مذهبی که رژیم اسلامی تبلیغ می کند یک چیز جدید است که حتی مورد پذیرش اکثر علمای شیعه هم نیست. هویت مذهبی رژیم اسلامی به بسیاری از قومیتها و مذاهب ایران ستم نموده است و حقوق انسانی ایشان پایمال شده است. هرچند وضعیت کردها مثلا با بیرجندیها و یا لرها شاید چندان تفاوتی نکند و مشکل ایران همه گیر است و منحصر به کردها نیست ولی به هر حال هویت قومی و مذهبی کردها در رژیم اسلامی پایمال شده است.
ایران و کردستان همواره با هم شناخته می شوند. علاوه بر نزدیکی زبان کردی با دیگر زبانهای ایرانی ، چند هزار سال تاریخ و فرهنگ و هویت مشترک بین اقوام ایرانی نژاد از جمله کردها با دیگر نقاط ایران وجود دارد. این نزدیکی فرهنگی و قومیتی میان ایران و کردها ، همواره باعث علاقه و نزدیکی پیدا و پنهان کردهای خارج از ایران به ایران شده است. مردم سلیمانیه و حلبچه بدلیل حمایت از دولت ایران در جنگ ایران و عراق ، بشدت مورد غضب صدام قرار گرفتند و صدام بارها کردها را جاسوسان ایرانی نامید که برای آسیب به فرهنگ اعراب به عراق آمده اند!!! صدام بود که در حق کردها بیشترین جنایات را مرتکب شد و علت اصلی نفرت صدام از کردها را می توان در شباهت و نزدیکی کردهای عراق با ایرانیان دانست.
قسمت اعظم کردستان امروز در عراق و ترکیه قرار دارد و تنها ۴ درصد مساحت ایران را مناطق کردنشین تشکیل می دهد. در واقع دوران نا آرام پس از اسلام هیچ گاه اجازه نداد که کردها در کشور متحدی باشند و در سده های گذشته بیشتر کردستان در اشغال ترکان عثمانی بوده است.
وضعیت کردستان در ترکیه
پس از سقوط عثمانی در سال ۱۹۱۶ ، کردستان میان روسیه و انگلیس و فرانسه تقسیم گردید. در نهایت هم با عقب نشستن روسها در بحران انقلاب روسیه ، مناطق زیادی از ارمنستان و کردستان بدست دولت ملی گرای ترکیه افتاد. دولت نوپای ترکیه حاضر نشد هیچ قومیتی را بجز ملیت ترک بپذیرد. اعراب ، ارمنیها و کردها سه گروه از اقوام غیر ترک بودند که باید ملیت خود را فراموش می کردند. تعداد کم اعراب و قتل عام ارمنیها باعث شکست قومیتی این دو گردید و امروز تعداد اقوام عرب و ارمنی ترکیه بسیار ناچیز است.
اما کردها یک اقلیت کوچک نبودند و ۱۰۰ سال فشار و تحقیر و ستم بر مردم کردستان ترکیه ایشان را عقب ننشاند. فرهنگ چند هزار ساله کردها و موسیقی و شعر و آداب و رسوم ایشان بسیار از ترکیه با قدمت چند سده ایش ریشه دار تر است و طبیعی است که ترکان ترکیه توان فرهنگی کافی برای ایجاد یک ترکیه متحد را نداشته اند. امروز جمعیت کردهای ترکیه حدود ۳۰ میلیون نفر است و شاید اگر جمعیتشان کم بود آرام آرام به سرنوشت ارامنه دچار شده بودند .
در ترکیه نام کردی نمی توان داشت. یک کنسرت به زبان کردی با هزار بامبول و راهزنی مسئولان ترکیه روبرو می شود. حتی خواننده ای مانند احمد کایا را با استعداد بی نظیرش بخاطر آواز کردی خواندن و اینکه به نبود آزادی در ترکیه معترض بود ممنوع الکار می کردند و در نهایت با پرونده سازی به خروج از ترکیه وادارش نمودند. احمد کایا چندی بعد بطور مشکوکی درگذشت. او هنگام مرگ تنها ۴۳ سال داشت. این تنها نمونه ای از میلیونها ظلم به مردم کرد ترکیه است که نشان می دهد که حتی خوانندگان معروف کرد هم اگر به اصل خود بازگردند ، محکوم به نابودی هستند.
یکی از ستمهای وارد به اقوام غیر ترک در کشور ترکیه آن است که بهنگام انواع سوگندهای رسمی باید خود را “ملت ترک” و نه “ملت ترکیه ” معرفی نمایند. بطوریکه یک نماینده کرد مجلس ترکیه سوگندنامه اش بخاطر اینکه در سوگند گفته بود ملت “ترکیه” مردود اعلام شد. نام کشور ترکیه یک نام نژادی است ، بهنوان نمونه نامهای کشورهایی مانند ایران و یا عراق نژادی نیست و نام منطقه است و نه نژاد. هیچ کس نمی تواند در ایران “قوم ایرانی” را منحصر کند. ایرانی بودن می تواند برای صدها قومیت منطقه صحیح باشد. خراسانیها به همان اندازه ایرانیند که لرها و آذریها. چون واژه ایران معنای جغرافیایی دارد و منحصر به قوم خاصی نیست.. بنابراین اگر بگوییم ملت ایران هیچ چیز جز جغرافیا را بیان نکرده ایم ولی وقتی ترکها دیگر اقلیتها را مجبور کرده اند که حتی نگویند “ملت ترکیه” و بگویند “ملت ترک” یعنی ترکهای ترکیه جز قومیت ترک دیگر قومیت ها را به رسمیت نمی شناسند!
کشور ترکیه نیمی از بدنه اش را از کردستان دارد. اگر روزی کردهای ترکیه به استقلال برسند نیمی از ترکیه از آن جدا شده است و این هرگز برای آنها پذیرفتنی نیست. از همین روی است که فرهنگ و زبان و هویت کردها را مورد هدف قرار داده اند ،آری کرد بودن و افتخار به آن در ترکیه جرم است.
اینکه امروز می بینیم ، بشار اسد و دشمن گذشته اش کردهای سوریه با هم بر علیه داعش می جنگند، اینکه می بینیم کردها و سپاه ایران در بازگشت حاکمیت دولت عراق با هم همکاری دارند ، از یک طرف محرومیت و تنهایی کردها را در جهان نشان می دهد که حامی بهتر از خامنه ای و اسد در برابر ترکیه و داعش نیافته اند و از طرف دیگر نشانه برنامه های مخوف ترکیه برای نابودی کردها وسیله داعش است. بزرگترین دلیل حمایت ترکیه از داعش امید به قتل عام کردهای بی دفاع بوده است.
جامعه جهانی بارها از ترکیه خواسته است که به کمک کردن و تجارت با داعش پایان دهد. ترکیه در مقابل خواسته است که جهان نیروهای آزادیخواه کرد را به عنوان تروریست بشناسند! همان نیروهایی که با داعش در حال جنگند! شکی نیست که در جنگ بی مدیریت و شبه نظامی ممکن است اشتباهاتی از سوی نیروهای نامنظم و مردمی کرد هم سر زده باشد. قصد ما حمایت از کارهای اشتباه شورشیان کرد نیست ولی مگر میشود در این هیاهو که همه برای حذف داعش تلاش می کنند ،جهان پشت کردها را که در صف اول جنگ با آدمخوران داعش بوده است را خالی کند؟ اهداف زیاده طلبانه ترکیه برای حذف قومیت کرد و ایجاد ترکیه ای تماماً ترک شده چیزی جز فاشیسم نیست. هر دولتی که بخواهد قومیتها را نابود کند و فرهنگ و زبان آنها را نادیده بگیرد فاشیست است؛ حال چه ایرلن باشد ، چه ترکیه و چه حتی خود اقلیم کردستان! همگی اقوام حق حفظ زبان و فرهنگ و آداب خویش را دارند و نمی توان قومیتی را بزور کوچانید و یا بزور ایشان را ترک کرد!
امیدواریم کشتار و محو ارامنه تکرار نشود.
دوستان گرامی شاید ندانند که قسمت بزرگی از ترکیه امروزی و کشور آذربایجان روزگاری نه چندان دور ارمنستان بوده است. بررسی های ژنتیکی نشان داده است که مردم آذربایجان شوروی از نظر ژنتیک بیشتر به ارمنیها نزدیکند تا آذربایجان ایران! این آزمایش ژنتیک نشانه تغییر هویتی منطقه آران است که امروز کشور آذربایجان نام گرفته. تاریخ هم با تایید همین امر می گوید که آذربایجان پایین ارس بوده است و بالای ارس آران نام داشته است که برای مدتها ارمنستان بوده است.
ارمنستان کشور بزرگی که امروز به یک کشور بسیار کوچک و محدود به چند رشته کوه بدل گشته است حتی صد سال پیش دو برابر اندازه داشت که ترکیه با کشتار ارامنه و خالی کردن استانهای ارمنی نشین یکی از فجیعترین نسل کشی های تاریخ را بوجود آورد. ۵ میلیون نفر ناپدید شدند! شاهدان عینی از حرکت سرهای بریده این مردم بیچاره در دجله و فرات گزارش داده اند.
یک نکته :گفته شده است که گروههای از نظامیان کرد هم با ارتش ترکیه در این قتل عام شرکت نموده اند ولی حضور گماشته ها و مزدبگیران کرد در تمامی ارتشهای منطقه ای آنزمان ثبت شده است. کردها بعنوان نظامی هم برای ایران و هم برای عثمانی و هم برای شوروی و قزاقها جنگیده اند. بنابراین بسیار سطحی و خام است اگر حضور شبه نظامیان کرد را بعنوان شرکت مردم کردستان در نسل کشی ارامنه تلقی نماییم. این تنها یک مبارزه منفی از طرف دولت ترکیه برای یافتن شریک جرم است. هرچند که بسیاری از مردم ترکیه حتی حاضر به پذیرش این نسل کشی نشده اند ولی امروز شاهدیم که بسیاری از کنشگران کرد به این قتل عام اعتراض نموده اند و همگام با جامعه جهانی خواستار عذرخواهی دولت ترکیه شده اند
ترکیه بارها در ۵ سال گذشته به مرزهای عراق و سوریه حمله نموده است. منطقه ای محروم که امکان خبر رسانی و ثبت جنایات ترکیه بسیار در آن مشکل است.آگاه کردن جامعه جهانی از اهداف شوم دولت ترکیه در پاکسازی منطقه از قوم کرد وظیفه ای ملی و انسانی است. هر ایرانی باید بپذیرد که قسمتی از فرهنگ و آداب مشترکش با کردها بازمانده ریشه مشترک او با ایشان است و کشتن هر کرد ،ولو که در سوریه باشد کشتن انسانی است که البته به ایرانی از هر قومی نزدیکتر است.امیدواریم که زیاده خواهی ترکیه به یک فاجعه انسانی در کردستان سوریه نیانجامد. امیدواریم…