– زنده نگاه داشتن فرهنگ ایرانی، وظیفه ملی است:
ایران باستان و فرهنگ ایرانی، سراسر جشن و سرور و شادمانی بوده است، نیاکان ما به بهانه های گوناگونی به پایکوبی و رقص و آواز می پرداختند و روزهای بسیاری را در طولِ سال، به منظور جشن گرفتن و دور هم جمع شدن، برگزیده بودند.
از آن همه زیبایی و شادمانی برای ما فقط چند روز انگشت شمار باقی مانده که از آن ها می توان به نوروز، جشن مهرگان، جشن سده، جشن چهارشنبه سوری و شب یلدا اشاره نمود. سایر روزهای شادمانی ما شوربختانه به دست فراموشی سپرده شده و یا به دلیل تهاجم فرهنگی بسیار، از حمله اعراب گرفته تا مغولان و تُرکان خونخوار، از میان رفته است.
حال پاسداشت و نگاهداری از این آیین بر جای مانده از نیاکان مان، یک وظیفه ملی است که تمامی ایرانیان در برابر این مهم مسئول می باشند. ما وظیفه داریم که این فرهنگ زیبا و دوست داشتنی را به نسل های پس از خود منتقل نموده و ریشه های فرهنگی خود را حفظ نماییم.
شب یلدا، بهانه ای برای عشق ورزیدن:
شب یلدا یعنی بلند ترین شب سال، برابر با شب پایان سی ام آذر و شب اول زمستان، نزدیک است. این شب در تاریخ مسیحی با شب ۲۱ دسامبر، برابر می شود. شوربختانه خبرهای غم بار و تلخ، سراسر زندگی های ما را پر کرده اند. ظلم و ستم و جنایات حکومتِ اسلامی یک طرف و از طرفی شب یلدایی که باید تمامی ایرانیان آن را جشن بگیرند از سوی عده ای بی وطن و نوکر آخوند بی اهمیت جلوه می کند و یا در مورد آن بدگویی و ناسزاگوئی می شود.
یلدا از دیدگاه هم میهنان آخوند پرست:
برخی از هم میهنان متعصب که خیلی وقت است خردگرایی را کنار گذاشته و خرافه پرست گشته اند و کمترین حس میهن دوستی در ایشان دیده نمی شود، یا زودتر از شب یلدا مراسمی را برگزار کرده اند و یا برای احترام گذاشتن به محمد ابن عبدالله، قصد ندارند که این شب تاریخی را جشن بگیرند.
تهدید و جلوگیری رژیم آخوندی:
رژیم ضد ایرانی حاکم بر ایران و طرفدارانش نیز با تهدید و ترساندن مردم حتی در فضای مجازی، اعلام کرده اند که برگزار کردن یلدا حرام است و جشن شب یلدا بایستی که تحریم شود!. برای مثال مداح هفت تیر کش رژیم، محمود کریمی، در برگه شخصی خود با تهدید به اینکه این آخرین هشدار هیئتی ها به ایرانیان است، اعلام کرد که شب یلدا تحریم خواهد شد!
یلدا یک جشن ملی و همگانی است:
یلدا یکی از زیباترین جشن های ملی و شادی بخش ایرانی است، جشنی که آوازه اش به گوش جهانیان رسیده و هزاران سال پیش، از ایران ما، به روم باستان و اروپا نیز صادر شده است و گوشه هایی از این آیین زیبا، در مراسم کریسمس و جشن زادروز مسیح قابل لمس و مشاهده است. یلدا سبب گرمی خانواده و بهبود روابط میان دوستان و آشنایان و یادی از گذشته ها و خاطرات زیبا می گردد.
یلدا کانون محبت و گرد هم آمدن فامیلی:
یلدا مایه نشاط و سبب خرسندی تمامی ایران می شود چرا که همگان دور هم جمع شده و شب را با مسرت و دلخوشی به صبح می رسانند. یلدا به غم ها و تلخی ها پایانی شیرین داده و به اعضای یک خانواده، یک فرصت دوباره برای بهتر کنار هم بودن و درک کردن یکدیگر را می دهد.
یلدا، جشن عشق و مهرورزی است، در شب یلدا از بزرگان و مشاهیر ایران زمین یاد می گردد، سخنی از حسن و حسین و علی و دیگر بیگانگان نیست، همه می خواهند از بابک و کوروش و آرش بشنوند. بزرگ فامیل، قصه هایی از شاهنامه می گوید و سری هم به حضرت حافظ و غزلیات دلنشین شان می زنند.
یلدا شب تمدید پیمان های دوستی و انسان دوستی است، یلدا که می آید، همه عاشق یکدیگر می شوند، گویی که رازی نهان در پس این آیین و فرهنگ هفت هزار ساله، چون سحری دل فریب وجود دارد که در آن شب همه لبخند می زنند و می رقصند و فارغ از غم های دنیا، تلاش می کنند تا مراسم به زیبایی هر چه تمام تر به پایان برسد.
برای مادران و پدران داغدیده، هر شب یَلداست:
شب یلدا که می آید، سری هم به مادرهای داغدار بزنیم، سراغ ندا و سهراب و محمد و صانع و ستار و کیانوش ها را بگیریم و کارت پستالی، نامه ای و یا دسته گلی برای خانواده آن نازنین جوانان وطن و همچنین خانواده زندانیان سیاسی – عقیدتی بفرستیم و پیمان مقدس مان با ایشان، که همانا آزادی بی چون و چرای مام میهن باشد را، رنگ و رویی تازه و پر قدرت ببخشیم و به مادران فرزاد ها و سهراب ها بگوییم که نخواهیم گذاشت تا خون سهراب و همراهاناش، پایمال شده و برای هیچ روی زمین را سرخ کرده باشد.
توجه به کودکان کار:
راستی شب یلدا که از راه می رسد، فکری نیز به حال کودکان کار کنیم، بیایید آن ها را نیز در جشن یلدای خود شریک کنیم، مگر چه می شود که آن ها نیز یک شب خوشحال و خندان باشند؟ کودکان بی سرپناه و درمانده که حق شان را آخوندهای شکم گنده خورده اند، دریابیم و در آغوش شان بکشیم و به آنان محبت کنیم، نه فقط در شب یلدا بلکه در تمامی روزها و ماه های سال، یلدا یک بهانه برای ایجاد روابط دوستانه و انسانی با دیگران است.
یلدا شب یادآوری خانواده های بدون درآمد:
یلدا که می آید سراغی از پدران و مادران کارگری بگیریم که چندین ماه است بیکار شده اند و محتاج نان شب اند و شرمنده روی بچه های شان گشته اند که آرزوی چند کیلو آجیل و میوه را دارند، یک شب، هزار شب نمی شود ولی این دوستی ها و فرهنگ مهروزی است که سینه به سینه و نسل به نسل، به آیندگان این مرز و بوم منتقل خواهد شد و یلدای مان چه زیباتر خواهد شد وقتی به دیگر هم میهنان نیازمند مان یاری رسانیم و کمک کنیم تا ایشان نیز، یلدایی خوش و دست کم یک شب با نشاط داشته باشند.
یلدا می آید و هنوز خیلی ها، هر لحظه از زندگی شان با سختی و تلخی می گذرد و مدام چشم های شان گریان است، بیایید برای یک شب هم که شده، همه در کنار یکدیگر، تلاش کنیم تا دیگران را شاد کنیم، هر کس که گمان می کنیم غمی دارد را، به شادی و نشاط دعوت کنید و دست نیازمندان را بگیریم. بیایید طوری یلدا را بگذارنیم که وقتی رفت، تا آمدن سال دیگرش، خاطرات خوشی که برای دیگران و به خصوص تهی دستان ساخته ایم را، هر لحظه همراه داشته باشیم.
نکته پایانی:
ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺗﻮﻟﺪ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺑﯿﮕﻨﺎﻩ ﻣﺎﯾﻪ ﻧﻨﮓ ﻋﺮﺏ ﻫﺎ ﺑﻮﺩ ! ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺧﺘﺮﮐﺎﻥ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﻪ ﻃﻮﻝ ﻧﻤﯽ ﺍﻧﺠﺎﻣﯿﺪ…
ﻧﯿﺎﮐﺎﻥ ﭘﺎﮐﻤﺎﻥ ،
ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﺷﺐ ﺳﺎﻝ ﺭﺍ ،
ﺷﺐ ﺗﻮﻟﺪ ﻣﯿﻨﻮ ( ﺍﻟﻬﻪ ﺯﻥ ) ﻭ ﻣﯿﺘﺮﺍ ( ﺍﻟﻬﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ) ﺭﺍ ﺑﻨﺎﻡ ﯾﻠﺪﺍ ﻧﺎﻡ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ,
ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺷﺎﺩﯼ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﯾﻠﺪﺍ، ﯾﺎﺩﮔﺎﺭ ﻧﺎﻡ ﻭﻃﻦ ﻭ ﻋﺮﻭﺱ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ، ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﺳﺖ. ﻣﻬﺮبانان …
ﯾﻠﺪﺍیتان پیشاپیش ﻣﺒﺎﺭﮎ…..
*تقدیم به فرزندان پاک ایران زمین*