قتل های پی در پی رژیم جنایتکار رژیم جنایتکار ضد ایرانی عامل و وسیله دو نوع جنایت گسترده و پی در پی در سراسر ایران است: قتل های سیاسی، و قتل های مذهبی. قتل های سیاسی مانند قتل های سال ۶۷، قتل های زنجیره ای، قتل های کهریزک و قتل زهرا کاظمی و ستار بهشتی درون زندان های بیشمار رژیم از این گونه اند.
درباره محمدرضا شاه بسیاری نوشته و گفته اند، عده ای از سر بغض و کینه و دسته ای از سر عشق و محبت زیاد و به نگاشته های هیچ یک از دو گروه یاد شده نمی توان استناد کرد؛ اصولن هر وقت احساسات شخصی وارد تحلیل های سیاسی می شوند، نتیجه جستاری بی ارزش و به دور از حقیقت است.
انتقاد یکی از مهم ترین مسائل زندگی روزمره ماست که کمک می کند تا ما عیب ها و مشکلات خود را شناخته و برای رفع شان به دنبال چاره بگردیم و این مجموعه از فعالیت ها یعنی انتقاد، درکِ نَقد، تلاش برای رفع مشکل و نهایتن از میان رفتن نَقص ها، موجب پیشرفت ما می شوند.
نگارنده از یکایک هم میهنان عاجزانه درخواست می کند که به زبان و ادبیات فارسی ظلم و خیانت نکنید و فارسی را پاس بدارید و از این ارمغان گوهر باری که گلستان ها و بوستان ها و دیوان های اشعار فراوانی به کمک آن نوشته شده است به بهترین شکل محافظت کنید و رسم ناپسند پینگلیش نوشتن را از یاد برده و نابود کنید.
جوان سیاه پوست ۱۸ ساله ای به نام استیفن لورنس در سال ۱۹۹۳ میلادی در یک زد و خورد با ۵-۶ جوان سفید پوست نژاد پرست، کشته شد. جریان دستگیری قاتلین، محاکمه و زندانی کردن آنان به درازا کشید. خانم دورین لورنس مادر اسیفن، دمی نیاسایید و همواره به پیکار و مبارزه با نژاد پرستی در جامعه انگلیس پرداخت .
چون نیک بنگریم ما مردمی فراموشکاریم که هَمه چیز را به سرعت از یاد بُرده، گذشته مان را از دست داده و مُدام در حال تکرار تاریخیم و گویا این مصیبت فرهنگی و تراژدی اجتماعی هرگز تمام نشده و مردمان ایران زمین محکوم به تکرار دوباره، چند باره و حتی دَه باره تمامی اشتباهات گذشته خود و نیاکان شان هستند.
نوروز یادگار گرانبها و جاودانه ای است که از نیاکان و پیشینیان به ما رسیده. نوروز را باید سند پرارزش از تاریخ کهنسال و پرافتخار چندین هزار سال تاریخ این سرزمین دانست. برگزاری آیین نوروز، به پيش از زردشت می رسد. جشن نوروز را می توان نخستین و از بالاترین جشن شادمانی و خرسندی ملتی در پهنه تاریخ دانست.
چه نیکوست اگر ما ایرانیان، به هنگام نوروز و در وَقتِ خوشی هایِ مان، به یاد سایر هَم میهنانِ گرفتار خود نیز باشیم و بکوشیم که به هنگام نوروز و به مناسبت فَرا رسیدن این جشن اصیل ایرانی و سنت نیکویِ به جای مانده از نیاکان مان، دَست مظلومی را گرفته و گره از زندگانی هَم میهنی بگشاییم.
